BibTex RIS Kaynak Göster

Anayasa Mahkemesi’nin Çevre Hakkı Perspektifi

Yıl 2014, Cilt: 4 Sayı: 2, 9 - 46, 01.12.2014

Öz

Bu çalışmada, Anayasa Mahkemesi’nin çevre hakkına yaklaşımı incelenmiştir. Bu kapsamda; öncelikle çevre hakkına ilişkin kısa bir açıklama yapılmıştır. Devamla, Anayasa Mahkemesi’nin çevre
kavramını nasıl tanımladığı araştırılmıştır. Yüksek Mahkeme’nin, ekonomik kalkınma – temiz bir çevre
çelişkisini nasıl ele aldığı, çevre hakkının araçlarına kararlarında yer verip vermediği sorularına yanıt
aranmıştır. Anayasa Mahkemesi kararlarında, uluslararası çevre hukukuna ilişkin gelişmelere değinilip değinilmediği sorusu da çalışmada irdelenmiştir.

Kaynakça

  • ALGAN Bülent/ALGAN Müberra, “Eğitim Hakkı ve Özgürlüğü Bağlamında Eğitim Hizmetlerinin Ruhsat Usulü İle Özel Kişilere Gördürülmesi”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: XVII (2013), Sayı: 3, (s. 147-194).
  • ALICA Süheyla Suzan, “Çevresel Etki Değerlendirmesinin Yargı Kararları Çerçevesinde İncelenmesi”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: XV (2011), Sayı: 3, (s. 97-130).
  • ANTON Donald K./SHELTON Dinah L., Environmental Protection and Human Rights, Reprinted 2012, Cambridge University Press.
  • ATAPATTU Sumudu, “The Right to a Healthy Life or the Right to Die Polluted?: TheEmergence of a Human Right to a Healthy Environment Under International Law”, Tulane Environmental Law Journal, Vol: 16 (Winter 2002), (s. 65-126).
  • ATAR Yavuz, Türk Anayasa Hukuku, Güncelleştirilmiş 5. Baskı, Mimoza Yayınları, Konya, 2009. BOYLE Alan, “Human Rights and the Environment: Where Next?”, The European Journal of International Law, Vol: 23(2012), No:3, (s. 613-642).
  • BOYLE Alan, “Human Rights or Environmental Rights? A Reassessment”, Fordham Environmental Law Review, Vol: XVIII (2007), (s. 471-511)
  • BRUNEL Sylvie, Développement Durable, Presses Universitaires de France, Paris, 2012.
  • BULUT Nihat, Sanayi Devriminden Küreselleşmeye Sosyal Haklar, On İki Levha Yayınları, İstanbul, 2009.
  • CULLET Philippe, “Definiton Of An Environmental Right In A Human Rights Context”, Netherlands Quarterly of Human Rights, No: 13(2005), (s. 25-40).
  • DONNELLY Jack, “Human Rights and Social Provision”, Journal of Human Rights, No: 7:2 (2008), (s. 123-138). ERDOĞAN Mustafa, Anayasal Demokrasi, Siyasal Kitabevi, Ankara, 2010.
  • ERTAN Birol, “Yeni İnsana Hakları”, Yeni Kuşak İnsan Hakları içinde (Editör: Kıvılcım AKKOYUNLU ERTAN), TODAİE Yayınları, Ankara, 2013, (s. 23-46).
  • HAMAMCI Can, “Üçüncü Kuşak İnsan Hakları”, Yeni Kuşak İnsan Hakları içinde (Editör: Kıvılcım AKKOYUNLU ERTAN), TODAİE Yayınları, Ankara, 2013, (s. 49-77).
  • KABOĞLU İbrahim Ö., Özgürlükler Hukuku 1–İnsan Hakları Genel Kuramına Giriş, Yenileniş 7. Baskı, İmge Kitabevi Yayınları, Ankara, 2013.
  • KABOĞLU İbrahim, Çevre Hakkı, İletişim Yayınları, İstanbul, 1992
  • KABOĞLU İbrahim, ““Dayanışma Hakları”nın Hukuksal Değeri (Soyut Talepler mi, İnsan Hakları mı?)”, İnsan Hakları Yıllığı, Cilt: 13 (1991), Sayı: 1, (s. 37-48)
  • KILIÇ Selim, “Sürdürülebilir Kalkınma Anlayışının Ekonomik Boyutuna Ekolojik Bir Yaklaşım”, İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Sayı: 47 (2012), (s. 201-226).
  • KILIÇ Selim, “Çevre Hakkının Gelişim Sürecinde İnsan Haklarının Rolü”, İnsan Hakları Yıllığı, Cilt: 30 (2012), Sayı: 1, (s. 21-39).
  • LEE Maria/ABBOT Carolyn, “The Usual Suspects? Public Participation Under the Aarhus Convention”, The Modern Law Review, Vol: 66 (January 2003), (s. 88-108).
  • MARTIN Jean – Christophe/MALJEAN – DUBOIS Sandrine, “La Cour Européenne de Des Droits De L’Homme et Le Droit A Un Environnement Sain”, Prévention Des Risques et Responsabilité Environnementale içinde (Ed: Jean Pradel), Institut des Nations Unies Pour la Formation et la Recherche, 2011, (s. 37-56).
  • MAY James R., “Constitutional Directions in Procedural Environmental Rights”, Journal of Environmental Law and Litigation, Vol: 28(1) (2013), (s. 27-58).
  • MENGİ Ayşegül/TURAN Menaf, “Türkiye’de Çevre Hakkının Gerçekleşmesi: Hidroelektrik Santraller Örneğinde”, Yeni Kuşak İnsan Hakları içinde (Editör: Kıvılcım AKKOYUNLU ERTAN), TODAİE Yayınları, Ankara, 2013, (s. 81-109).

Constitutional Court’s Perspective about Right to Environment

Yıl 2014, Cilt: 4 Sayı: 2, 9 - 46, 01.12.2014

Öz

Constitutional Court’s perspective about right to environment is analyzed in this paper. In this context, firstly a brief explanation has been implemented. Then, it is researched how Constitutional
Court defines the notion of environment. Then extra questions have been tried to be responded: How
does Constitutional Court handle with the economic development and a sound environment dilemma
and does Constitutional Court feature the procedural environmental rights in its case –law? On the
other hand, it is treated if Constitutional Court touches on the developments about international
environmental law.

Kaynakça

  • ALGAN Bülent/ALGAN Müberra, “Eğitim Hakkı ve Özgürlüğü Bağlamında Eğitim Hizmetlerinin Ruhsat Usulü İle Özel Kişilere Gördürülmesi”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: XVII (2013), Sayı: 3, (s. 147-194).
  • ALICA Süheyla Suzan, “Çevresel Etki Değerlendirmesinin Yargı Kararları Çerçevesinde İncelenmesi”, Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, Cilt: XV (2011), Sayı: 3, (s. 97-130).
  • ANTON Donald K./SHELTON Dinah L., Environmental Protection and Human Rights, Reprinted 2012, Cambridge University Press.
  • ATAPATTU Sumudu, “The Right to a Healthy Life or the Right to Die Polluted?: TheEmergence of a Human Right to a Healthy Environment Under International Law”, Tulane Environmental Law Journal, Vol: 16 (Winter 2002), (s. 65-126).
  • ATAR Yavuz, Türk Anayasa Hukuku, Güncelleştirilmiş 5. Baskı, Mimoza Yayınları, Konya, 2009. BOYLE Alan, “Human Rights and the Environment: Where Next?”, The European Journal of International Law, Vol: 23(2012), No:3, (s. 613-642).
  • BOYLE Alan, “Human Rights or Environmental Rights? A Reassessment”, Fordham Environmental Law Review, Vol: XVIII (2007), (s. 471-511)
  • BRUNEL Sylvie, Développement Durable, Presses Universitaires de France, Paris, 2012.
  • BULUT Nihat, Sanayi Devriminden Küreselleşmeye Sosyal Haklar, On İki Levha Yayınları, İstanbul, 2009.
  • CULLET Philippe, “Definiton Of An Environmental Right In A Human Rights Context”, Netherlands Quarterly of Human Rights, No: 13(2005), (s. 25-40).
  • DONNELLY Jack, “Human Rights and Social Provision”, Journal of Human Rights, No: 7:2 (2008), (s. 123-138). ERDOĞAN Mustafa, Anayasal Demokrasi, Siyasal Kitabevi, Ankara, 2010.
  • ERTAN Birol, “Yeni İnsana Hakları”, Yeni Kuşak İnsan Hakları içinde (Editör: Kıvılcım AKKOYUNLU ERTAN), TODAİE Yayınları, Ankara, 2013, (s. 23-46).
  • HAMAMCI Can, “Üçüncü Kuşak İnsan Hakları”, Yeni Kuşak İnsan Hakları içinde (Editör: Kıvılcım AKKOYUNLU ERTAN), TODAİE Yayınları, Ankara, 2013, (s. 49-77).
  • KABOĞLU İbrahim Ö., Özgürlükler Hukuku 1–İnsan Hakları Genel Kuramına Giriş, Yenileniş 7. Baskı, İmge Kitabevi Yayınları, Ankara, 2013.
  • KABOĞLU İbrahim, Çevre Hakkı, İletişim Yayınları, İstanbul, 1992
  • KABOĞLU İbrahim, ““Dayanışma Hakları”nın Hukuksal Değeri (Soyut Talepler mi, İnsan Hakları mı?)”, İnsan Hakları Yıllığı, Cilt: 13 (1991), Sayı: 1, (s. 37-48)
  • KILIÇ Selim, “Sürdürülebilir Kalkınma Anlayışının Ekonomik Boyutuna Ekolojik Bir Yaklaşım”, İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Sayı: 47 (2012), (s. 201-226).
  • KILIÇ Selim, “Çevre Hakkının Gelişim Sürecinde İnsan Haklarının Rolü”, İnsan Hakları Yıllığı, Cilt: 30 (2012), Sayı: 1, (s. 21-39).
  • LEE Maria/ABBOT Carolyn, “The Usual Suspects? Public Participation Under the Aarhus Convention”, The Modern Law Review, Vol: 66 (January 2003), (s. 88-108).
  • MARTIN Jean – Christophe/MALJEAN – DUBOIS Sandrine, “La Cour Européenne de Des Droits De L’Homme et Le Droit A Un Environnement Sain”, Prévention Des Risques et Responsabilité Environnementale içinde (Ed: Jean Pradel), Institut des Nations Unies Pour la Formation et la Recherche, 2011, (s. 37-56).
  • MAY James R., “Constitutional Directions in Procedural Environmental Rights”, Journal of Environmental Law and Litigation, Vol: 28(1) (2013), (s. 27-58).
  • MENGİ Ayşegül/TURAN Menaf, “Türkiye’de Çevre Hakkının Gerçekleşmesi: Hidroelektrik Santraller Örneğinde”, Yeni Kuşak İnsan Hakları içinde (Editör: Kıvılcım AKKOYUNLU ERTAN), TODAİE Yayınları, Ankara, 2013, (s. 81-109).
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA89NY64PM
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Yasemin Semiz Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 4 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Semiz, Y. (2014). Anayasa Mahkemesi’nin Çevre Hakkı Perspektifi. Hacettepe Hukuk Fakültesi Dergisi, 4(2), 9-46.
AMA Semiz Y. Anayasa Mahkemesi’nin Çevre Hakkı Perspektifi. HHFD. Aralık 2014;4(2):9-46.
Chicago Semiz, Yasemin. “Anayasa Mahkemesi’nin Çevre Hakkı Perspektifi”. Hacettepe Hukuk Fakültesi Dergisi 4, sy. 2 (Aralık 2014): 9-46.
EndNote Semiz Y (01 Aralık 2014) Anayasa Mahkemesi’nin Çevre Hakkı Perspektifi. Hacettepe Hukuk Fakültesi Dergisi 4 2 9–46.
IEEE Y. Semiz, “Anayasa Mahkemesi’nin Çevre Hakkı Perspektifi”, HHFD, c. 4, sy. 2, ss. 9–46, 2014.
ISNAD Semiz, Yasemin. “Anayasa Mahkemesi’nin Çevre Hakkı Perspektifi”. Hacettepe Hukuk Fakültesi Dergisi 4/2 (Aralık 2014), 9-46.
JAMA Semiz Y. Anayasa Mahkemesi’nin Çevre Hakkı Perspektifi. HHFD. 2014;4:9–46.
MLA Semiz, Yasemin. “Anayasa Mahkemesi’nin Çevre Hakkı Perspektifi”. Hacettepe Hukuk Fakültesi Dergisi, c. 4, sy. 2, 2014, ss. 9-46.
Vancouver Semiz Y. Anayasa Mahkemesi’nin Çevre Hakkı Perspektifi. HHFD. 2014;4(2):9-46.