Günümüzde belediyeler sosyal politika alanında yükselen bir aktör olarak birbirinden farklı alanlarda faaliyet göstermektedirler. Türkiye’de belediyelerin geleneksel olarak üstlendikleri yerinden yönetim ve altyapı hizmetleri ile pek benzerlik taşımayan bu uygulamaların, son 30 sene içinde giderek yaygınlık kazandığı görülmektedir. Bu olgu, özellikle 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu ile 5393 sayılı Belediye Kanunu çerçevesinde hukuki bir temele de kavuşarak daha da güçlenmiştir. ‘Sosyal’ belediyecilik kavramı altında ele alınan bu yaklaşım, genel makro politika değişimi çerçevesinde 1990’lar itibariyle kalkınma paradigmasında yaşanan değişimle yakından ilişkilidir. Bu çerçevede makalenin amacı, Dünya Bankası’nın şekillendirdiği kapsamlı kalkınma paradigmasının belediye hizmetlerinin genişleyen kapsamını anlamlandırmada temel alınması gerekliliğini ortaya koymaktır.
Yerel Yönetimler Kalkınma Sosyal Belediyecilik Sosyal Politika Yerelleşme
Bu makale Hacettepe Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi Araştırma ve Yayın Etiği kurallarına uygun olarak hazırlanmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hukuk ve Beşeri Bilimler |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 23 Kasım 2024 |
Yayımlanma Tarihi | |
Gönderilme Tarihi | 4 Temmuz 2024 |
Kabul Tarihi | 21 Ekim 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 14 Sayı: 2 |