Hastane Çalışanlarının Hasta Güvenliği Tutumu Algı Düzeylerinin Belirlenmesi
Yıl 2017,
Cilt: 20 Sayı: 1, 69 - 80, 31.03.2017
Ali Yılmaz
,
Oğuz Işık
,
Nesrin Akca
Öz
Bu çalışma, sağlık çalışanlarının hasta güvenliği tutumu algı düzeylerinin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Ayrıca çalışmada sağlık çalışanlarının sosyo-demografik özelliklerine göre hasta güvenliği tutumu algı düzeylerinde istatistiksel açıdan anlamlı bir fark olup olmadığı araştırılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Güvenlik Tutum Ölçeği (Safety Attitudes Questionnaire-SAQ) kullanılmıştır. 05 Ocak-15 Mart 2012 tarihleri arasında gerçekleştirilen araştırmanın evrenini Kırıkkale ilinde faaliyet gösteren bir kamu hastanesinde çalışan sağlık çalışanları oluşturmaktadır. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre hasta güvenliği tutumunu oluşturan boyutlardan; algılanan stres ile güvenlik iklimi ve iş tatmini arasındaki ilişkiler dışındaki tüm boyutlar arasındaki ilişkiler pozitif ve istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Araştırma sonuçlarına göre, en yüksek katılım algılanan stres boyutunda olmuştur.
Kaynakça
- 1. Aiken L, Sermeus W., Hedee K., Sloane D. M., Reinhard B., McKee M. … and Tishelman C. (2012) Patient Safety, Satisfaction, and Quality of Hospital Care: Cross Sectional Surveys of Nurses and Patients in 12 Countries in Europe and the United States BMJ 344: 1-14.
2. Albrecht M. R. (2015) Patient Safety: The What, How and When. The American Journal of Surgery 210: 978-982.
3. Byers J. F. and White S.V. (2004) Patient Safety Principles and Practice. Springer Publishing Company, New York.
4. Edwards M. (2016) An Organizational Learning Framework for Patient Safety. American Journal of Medical Quality 32(2): 1–8.
5. Institue of Medicine Committe on Quality of Health Care in America (2001) Crossing the Quality Chasm: A New Health System for the 21st. National Academy Press, Washington D.C.
6. Kaya S. (2009) Hasta Güvenliği Kültürü Nedir ve Nasıl Geliştirilebilir? Sağlık Hizmetlerinde Kalite, Akreditasyon ve Hasta Güvenliği Dergisi 1 (1): 32-34.
7. Kaya S., Barsbay S. and Karabulut E. (2010) The Turkish Version of the Safety Attitudes Questionnaire: Psychometric Properties and Baseline Data. Qual Saf Health Care 19: 572-577.
8. Kohn L. T., Corrigan J. M., Donaldson M. S. (Eds) (1999) To Err is Human. Building a Safer Health System. National Academy Press, Washington D.C.
9. Leape L. L, Brennan T. A., Laird N., Lawthers A. G, Localio A. R, Barnes B.A. ... and Hiatt H. (1991), The Nature of Adverse Events in Hospitalized Patients: Results of the Harvard Medical Practice Study II. N Engl J Med 324: 377-84.
10. Sexton J. B. and Thomas E. J. (2003) The Safety Attitudes Questionnaire (SAQ) Guidelines for Administration. The University of Texas Center of Excellence for Patient Safety Research and Practice, Technical Report 03-02, Teksas.
11. Taş Y., Akpınar A. T. ve İşçi E. (2013) Kalite Yönetim Sistemi İle Hasta Güvenliği Kültürü İlişkisinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma: Üniversite Hastanesi Örneği. 7. Ulusal Sağlık ve Hastane İdaresi Kongresi Bildiri Kitabı, ss: 635-647. Konya.
12. Tsao K. and Browne M. (2015) Culture of Safety: A Foundation for Patient Care. Seminars in Pediatric Surgery 24: 283–287.
13. Vincent C. (2003) Understanding and Responding to Adverse Events. The New England Journal of Medicine 348(11): 1051-1056.
14. WHO (World Health Organization) (2016) Patient Safety http://www.who.int/topics/patient_safety/en/ Erişim Tarihi: 10.05.2016
Yıl 2017,
Cilt: 20 Sayı: 1, 69 - 80, 31.03.2017
Ali Yılmaz
,
Oğuz Işık
,
Nesrin Akca
Kaynakça
- 1. Aiken L, Sermeus W., Hedee K., Sloane D. M., Reinhard B., McKee M. … and Tishelman C. (2012) Patient Safety, Satisfaction, and Quality of Hospital Care: Cross Sectional Surveys of Nurses and Patients in 12 Countries in Europe and the United States BMJ 344: 1-14.
2. Albrecht M. R. (2015) Patient Safety: The What, How and When. The American Journal of Surgery 210: 978-982.
3. Byers J. F. and White S.V. (2004) Patient Safety Principles and Practice. Springer Publishing Company, New York.
4. Edwards M. (2016) An Organizational Learning Framework for Patient Safety. American Journal of Medical Quality 32(2): 1–8.
5. Institue of Medicine Committe on Quality of Health Care in America (2001) Crossing the Quality Chasm: A New Health System for the 21st. National Academy Press, Washington D.C.
6. Kaya S. (2009) Hasta Güvenliği Kültürü Nedir ve Nasıl Geliştirilebilir? Sağlık Hizmetlerinde Kalite, Akreditasyon ve Hasta Güvenliği Dergisi 1 (1): 32-34.
7. Kaya S., Barsbay S. and Karabulut E. (2010) The Turkish Version of the Safety Attitudes Questionnaire: Psychometric Properties and Baseline Data. Qual Saf Health Care 19: 572-577.
8. Kohn L. T., Corrigan J. M., Donaldson M. S. (Eds) (1999) To Err is Human. Building a Safer Health System. National Academy Press, Washington D.C.
9. Leape L. L, Brennan T. A., Laird N., Lawthers A. G, Localio A. R, Barnes B.A. ... and Hiatt H. (1991), The Nature of Adverse Events in Hospitalized Patients: Results of the Harvard Medical Practice Study II. N Engl J Med 324: 377-84.
10. Sexton J. B. and Thomas E. J. (2003) The Safety Attitudes Questionnaire (SAQ) Guidelines for Administration. The University of Texas Center of Excellence for Patient Safety Research and Practice, Technical Report 03-02, Teksas.
11. Taş Y., Akpınar A. T. ve İşçi E. (2013) Kalite Yönetim Sistemi İle Hasta Güvenliği Kültürü İlişkisinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma: Üniversite Hastanesi Örneği. 7. Ulusal Sağlık ve Hastane İdaresi Kongresi Bildiri Kitabı, ss: 635-647. Konya.
12. Tsao K. and Browne M. (2015) Culture of Safety: A Foundation for Patient Care. Seminars in Pediatric Surgery 24: 283–287.
13. Vincent C. (2003) Understanding and Responding to Adverse Events. The New England Journal of Medicine 348(11): 1051-1056.
14. WHO (World Health Organization) (2016) Patient Safety http://www.who.int/topics/patient_safety/en/ Erişim Tarihi: 10.05.2016