SAĞLIK KURUMLARINDA STRATEJİK İNSAN KAYNAKLARI YÖNETİMİNİN ÖRGÜTSEL İNOVASYONA ETKİSİ

Yıl 2019, Cilt: 22 Sayı: 2, 341 - 358, 21.06.2019

Havva Çalışkan

Öz

Bu çalışma, sağlık hizmetlerinde stratejik insan kaynakları yönetimi uygulamalarının örgütsel inovasyona etkisini belirlemek ve sağlık personelinin stratejik insan kaynakları yönetimi uygulamalarına ve örgütsel inovasyona yönelik görüşlerini değerlendirmek amacıyla yapılmış betimleyici tipte bir araştırmadır. Araştırmada, 16.10.2014 – 30.10.2014 tarihleri arasında Edirne Kamu Hastaneler Birliği’ne bağlı Edirne Sultan 1. Murat Devlet Hastanesi’nde aktif çalışan 216 sağlık personeli incelenmiştir. Veriler, üç bölümden oluşan anket formu ile toplanmıştır. Birinci bölümde katılımcıların demografik özelliklerini sorgulayan ifadeler, ikinci bölümde “Örgütsel İnovasyon Ölçeği”, üçüncü bölümde “Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi Ölçeği” yer almaktadır. Veriler SPSS 16,0 paket programı ile analiz edilmiştir. Analizlerde yüzdelik, ortalama, t test istatistiği, varyans, korelasyon, çoklu lineer regresyon analizleri uygulanmıştır. Ölçeklerin iç tutarlılığını ölçmek için alfa katsayısından, geçerliliği için faktör analizinden yararlanılmıştır. İstatistikî analizlerde p<0,05 düzeyinde anlamlılık aranmıştır. Analiz sonuçlarına göre; stratejik insan kaynakları yönetimi uygulamalarının örgütsel inovasyonu pozitif ve anlamlı seviyede etkilediği tespit edilmiştir. Katılımcıların örgütsel inovasyona yönelik görüşleri stratejik insan kaynakları yönetimi uygulamalarına yönelik görüşlerinden daha olumlu bulunmuştur. Ayrıca katılımcıların örgütsel inovasyon ile ilgili görüşlerine cinsiyet, medeni durum, yaş, meslek ve hizmet yılı değişkenlerinin etkili olduğu, stratejik insan kaynakları yönetimi uygulamaları ile ilgili görüşlerine ise cinsiyet, öğrenim durumu, meslek ve hizmet yılı değişkenlerinin etkili olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi, İnovasyon, Örgütsel İnovasyon

Kaynakça

• 1. Akçit V. (2011) Örgütlerde Ödüllendirme ve Cezalandırmanın Örgüt Çalışanlarının Performansına Etkisi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Denizli. 2. Aksay K. ve Orhan F. (2013) Hastanelerde İnovasyon Sürecinin Risk Yönetimi Bağlamında Değerlendirilmesi: Bir Model Önerisi. İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 2(3): 10-23. 3. Alpkan L., Ergün E., Bulut Ç. ve Yılmaz C. (2011) Şirket Girişimciliğinin Şirket Performansına Etkileri. Doğuş Üniversitesi Dergisi 6(2): 175-189. 4. Ayhan E. (2011) Sağlık Hizmetleri Pazarlamasında İnovasyonun Önemi Malatya’da Faaliyet Gösteren Hastanelerde Bir Uygulama. Gaziantep Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Gaziantep. 5. Bayat B. (2008) İnsan Kaynakları Yönetiminin Stratejik Niteliği. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 10(3): 67-91. 6. Demirtaş Ö. (2003) Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi ve Örgütsel İnovasyon. International Journal of Manpower 24(5): 501-516. 7. Ekiyor A. ve Arslantaş S. (2015) Sağlık Sektöründe İşgören Motivasyonunun İnovasyon Performansına Etkileri. Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 6 (2): 113-136. 8. Erdem B., Gökdeniz A. ve Met Ö. (2011) Yenilikçilik ve İşletme Performansı İlişkisi: Antalya’da Etkinlik Gösteren 5 Yıldızlı Otel İşletmeleri Örneği. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 26(2): 77-112. 9. Erdil O. ve Kitapçı H. (2007) TKY Araçlarının Kullanımı Ve Firma Yenilikçiliğinin Yeni Ürün Geliştirme Hızı ve İşletme Performansına Etkisi. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi 21(1): 233-245. 10. Ersan A. (2013) İnsan Kaynaklarının İnovasyon Stratejilerinin Verimliliğindeki Rolü. Dokuz Eylül Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, İzmir. 11. Garcia-Goni, M., Maroto A. and Rubalcaba L. (2007). Innovation and Motivation in Public Health Professionals, Healty Policy 84: 344-358. 12. Gürbüz S. (2011) Stratejik İnsan Kaynakları Yönetiminin Örgütsel Bağlılığa ve İş Tatminine Etkisi: İnsan Kaynakları Yöneticileri Üzerinde Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 15(2): 397-418. 13. Gürel G. (2011) Örgütsel Öğrenme, Dönüşümcü Liderlik, Pazar Yönlendirmesi Ve Örgütsel İnovasyonun Firma Performansı Üzerine Etkilerinin Analizi. İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul. 14. http://www.algoritmaconsulting.com/makale.asp?id=57 (Erişim Tarihi: 29.09.2014). 15. Laursen K and Foss N.J. (2003) New Human Resource Management Practices, Complimentarities, And The Impact On Innovation Performance. Cambridge Journal of Economics (27): 243-263. 16. Öğüt A., Akgemci T. ve Demirsel M.T. (2004) Stratejik İnsan Kaynakları Yönetimi Bağlamında Örgütlerde İşgören Motivasyonu Süreci. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 12: 277-290. 17. Ökem Z.G. (2011) Türkiye'nin Avrupa Birliği'ne Üyelik Sürecinde Sağlıkta İnovasyon. TÜSİAD, 16. 18. Özdevecioğlu M., Demirtaş Ö. ve Ünlü O. (2009) İnsan Kaynakları Uygulamalarının İşletmelerin İnovasyon Performansı Üzerindeki Etkileri. 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, Eskişehir. 19. Peçen Ü. ve Kaya N. (2013) Amerika Birleşik Devletleri Firmalarında İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamaları, Organizasyonel İklim Ve Organizasyonel Yenilikçilik Düzeyi. Doğuş Üniversitesi Dergisi 14(1): 95-111. 20. Ünnü N.A. ve Keçecioğlu T. (2009) İnsan Kaynakları Yönetiminden “Stratejik” İnsan Kaynakları Yönetimine Dönüşüm. Ege Academic Review 9(4): 1171-1192.