The Relationship Between Hospital Employees Boredom Tendencies and Quality of Work Life

Yıl 2022, Cilt: 25 Sayı: 3, 655 - 680, 27.09.2022

Tuğçe Dere , Ahmet Alkan

Öz

ABSTRACT
Boredom is an unsettling emotional state that results from repetitive activities or conflict between stimuli. Quality of work life is a management philosophy that evaluates the work and private life of the individual as a whole. It is thought that a tendency to boredom can be seen in health services and boredom may cause negative consequences at the level of work life quality. From this point of view in this study, it is aimed to examine the relationship between the boredom tendencies of hospital employees and the quality of work life. The relationship between the variables was revealed by Pearson correlation analysis. The population of the study, in which the survey technique from the quantitative research method was used as a data collection tool, consists of the employees of Süleyman Demirel University Hospital and Isparta City Hospital located in the city center of Isparta. A total of 610 hospital employees were reached with the convenience sampling method. “Quality of Work Life Scale” and “Short Boredom Tendency Scale” were used in the research. In addition to demographic information, questions about job satisfaction, purpose of life and meaning of life were also included. As a result of research; It has been determined that the tendency to boredom in hospital employees arises as a result of repetitive monotonous activities. As a result of the correlation analysis; A negative significant relationship was found between the dimensions of "job and career satisfaction", "general well-being", "controlling the job", "stress at work", "working conditions", "family work-life balance". At the same time, there was a moderately negative significant relationship between "boredom tendency" and "quality of work life". In addition, it was concluded that hospital employees who do not have a specific purpose in life and do not find life meaningful are more tendency to boredom and are less satisfied with their work.

Anahtar Kelimeler

Boredom Tendency, Boredom Model, Quality of Work Life, Hospital Employees

HASTANE ÇALIŞANLARININ CAN SIKINTISI EĞİLİMLERİ İLE İŞ YAŞAM KALİTESİ ARASINDAKİ İLİŞKİ

Öz

Can sıkıntısı, birbirini tekrar eden aktivitelerden duyulan veya uyarıcılar arasındaki çatışmadan kaynaklanan tedirgin edici duygusal durumdur. İş yaşam kalitesi ise bireyin iş ve özel yaşamını bütün olarak değerlendiren bir yönetim felsefesidir. Sağlık hizmetlerinde can sıkıntısı eğiliminin görülebileceği ve can sıkıntısının iş yaşam kalitesi düzeyinde olumsuz sonuçlara neden olabileceği düşünülmektedir. Buradan hareketle bu çalışma ile hastane çalışanlarında can sıkıntısı eğiliminin var olup olmadığına cevap aranacaktır. Ayrıca hastane çalışanlarının can sıkıntısı ve iş yaşam kalitesinin demografik değişkenler açısından anlamlı farklılık arz edip etmeyeceği ve can sıkıntısının iş yaşam kalitesi boyutları ile ilişkisinin ortaya koyulması amaçlanmıştır. Değişkenler arasındaki ilişki Pearson korelasyon analizi ile ortaya konulmuştur. Veri toplama aracı olarak nicel araştırma yönteminden anket tekniğinin kullanıldığı çalışmanın evrenini, Isparta il merkezinde bulunan Süleyman Demirel Üniversitesi Hastanesi ve Isparta Şehir Hastanesi çalışanları oluşturmaktadır. Kolayda örnekleme yöntemiyle toplam 610 hastane çalışanına ulaşılmıştır. Araştırmada “İş Yaşam Kalitesi Ölçeği” ile “Kısa Can Sıkıntısı Eğilimi Ölçeği” kullanılmıştır. Demografik bilgilere ek olarak iş memnuniyeti, yaşama dair amaç ve hayatın anlamına yönelik sorulara da yer verilmiştir. Araştırma sonucunda; hastane çalışanlarında can sıkıntısı eğiliminin uyarıcılar arasındaki çatışmadan ziyade birbirini tekrar eden monoton faaliyetler sonucunda ortaya çıktığı tespit edilmiştir. Korelasyon analizi sonucunda hastane çalışanlarının can sıkıntısı eğilimi ile iş ve kariyer memnuniyeti, genel iyilik hali, işi kontrol edebilme, iş yaşamında stres, çalışma koşulları ve aile iş yaşam dengesi boyutları arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Aynı zamanda yaşamda belirli bir amacı olmayan, hayatı anlamlı bulmayan hastane çalışanlarının can sıkıntısı eğilimine daha yatkın olduğu ve işinden daha az memnuniyet duyduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Can sıkıntısı eğilimi, can sıkıntısı akış diyagramı, iş yaşam kalitesi, hastane çalışanları.

Kaynakça

• Agombar, F. (2003). Sonsuz enerji (Endless Enegy) (Z. Yeke, Çev.; 1. Baskı). Beyaz Balina Yayınları.
• Ahmed, S. M. S. (1990). Psychometric properties of the boredom proneness scale. Perceptual and Motor Skills, 71(3), 963-966.
• Akar, H., & Üstüner, M. (2017). İş yaşam kalitesi ölçeğinin türkçe uyarlaması: geçerlik ve güvenirlik çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 159-176.
• Ankay, A. (1992). Ruh sağlığı ve davranış bozuklukları (1. Baskı). Turhan Kitapevi.
• Bakoğlu, R., Aşkun, O. B., & Yıldırım, H. (2016). Türkiye’de kamu kurum kültürü (1. Baskı). Beta Basım Yayım.
• Ben-Zeev, D., Young, M. A., & Depp, C. A. (2012). Real-time predictors of suicidal ıdeation: Mobile assessment of hospitalized depressed patients. Psychiatry Research, 197(1-2), 55-59.
• Bergler, E. (1945). On the disease entity boredom “alysosis” and ıts psychopathology. Psychiatric Quarterly, 19(1), 38-51.
• Bernstein, H. E. (1975). Boredom and the ready-made life. Social Research, 42(3), 512-537.
• Bhola, S. (2006). A study of quality of work life in casting and machine shop ındustry in kolhapur. Finance India, 20(1), 202-208.
• Bieber, I. (1951). Pathological boredom and ınertia. American Journal of Psychotherapy, 5(2), 215-225.
• Burgess, M., & Chalder, T. (2017). Kronik yorgunluk (N. Yener, Çev.; 1. Baskı). Kuraldışı Yayıncılık.
• Chin, A., Markey, A., Bhargava, S., Kassam, K. S., & Loewenstein, G. (2017). Bored in the USA: Experience sampling and boredom in everyday life. Emotion, 17(2), 1-11.
• Corey, G. (2008). Psikolojik ve psikoterapi kuram ve uygulamaları danışma (Therory And Practice Of Counseling And Psychoterapy) (T. Ergene, Çev.; 8. Baskı). Mentis Yayıncılık.
• Csikszentmihalyi, M. (2018). Akış: Mutluluk bilimi (B. Satılmış, Çev.). (2. Baskı). Buzdağı Yayınevi.
• Cüceloğlu, D. (2010). İnsan ve davranışı: psikolojinin temel kavramları (19. Basım). Remzi Kitabevi.
• Dursun, P. (2016). On the nature of boredom. Mediterranean Journal of Humanities, 6(2), 209-220.
• Dursun, T. N. (2019). Toplam kalite yönetimi uygulamaları ile hastane çalışanlarının iş tatmini, iş yaşam kalitesi ve işten ayrılma niyeti arasındaki ilişki: Özel-kamu hastanelerinde bir alan uygulaması. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Eastwood, J. D., Frischen, A., Fenske, M. J., & Smilek, D. (2012). The unengaged mind: Defining boredom in terms of attention. Perspectives on Psychological Science, 7(5), 482-495.
• Ergen, E. (2002). Yorgunluk ve başa çıkma yolları (1. Baskı). Nobel Akademik Yayıncılık.
• Esman, A. H. (1979). Some reflections on boredom. Journal of The American Psychoanalytic Association, 27(2), 423-439.
• Fenichel, O. (1951). On the psychology of boredom. In D. Rapaport (Ed.), Organization and Pathology of Thought: Selected Sources (ss. 349-361). Columbia University Press.
• Ferreira, C. A. A., Vasconcelos, F. C. W., Goulart, Í. B., Ituassu, C. T., & Christino, J. M. M. (2014). Quality of life at work. Asian Journal of Business and Management Sciences, 3(7), 47-57.
• Fisher, C. D. (1993). Boredom at work: A neglected concept. Human Relations, 46(3), 395-417.
• Frankl, E. V. (2009). Man’s search for meaning (İnsanın Anlam Arayışı) (S. Budak, Çev.) (3. Baskı). Öteki Yayınevi.
• Fromm, E. (1990). The sane society (Sağlıklı Toplum) (Y. Salman & Z. Tanrısever, Çev.) (2. Basım). Payel Yayınevi.
• Geiwitz, P. J. (1966). Structure of boredom. Journal of Personality and Social Psychology, 3(5), 592-600.
• Glasser, W. (2002). Kişisel özgürlüğün psikolojisi: Seçim teorisi (M. İzmirli, Çev.). Hayat Yayıncılık.
• Greenson, R. R. (1953). On boredom. Journal of The American Psychoanalytic Association, 1(1), 7-21.
• Güner, H., Okan, N., & Kardaş, S. (2021). Kısa can sıkıntısı eğilimi ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması ve psikometrik yönden incelenmesi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 53(53), 326-341.
• Gürbüz, S., & Şahin, F. (2018). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri felsefe-yöntem-analiz (5. Baskı). Seçkin Yayıncılık.
• Hill, A. B. (1975). Extraversion and variety-seeking in a monotonous task. British Journal of Psychology, 66(1), 9-13. https://doi.org/10.1111/j.2044-8295.1975.tb01434.x
• Van Hooff, M. L., & Van Hooft, E. A. (2017). Boredom at work: Towards a dynamic spillover model of need satisfaction, work motivation, and work-related boredom. European Journal of Work and Organizational Psychology, 26(1), 133-148.
• Kass, S. J., Vodanovich, S. J., & Callender, A. (2001). State-trait boredom: Relationship to absenteeism, tenure and job satisfaction. Journal of Business and Psychology, 16(2), 317-327.
• Lee, F. K. S., & Zelman, D. C. (2019). Boredom proneness as a predictor of depression, anxiety and stress: The moderating effects of dispositional mindfulness. Personality and Individual Differences, 146, 68-75.
• Lewinsky, H. (1943). Boredom. British Journal of Educational Psychology, 13(3), 147-152.
• Lipps, T. (1903). Leitfaden der psychologie. Leipzig, W. Engelmann. http://archive.org/details/leitfadenderpsyc00lipp
• Martin, M., Sadlo, G., & Stew, G. (2006). The phenomenon of boredom. Qualitative Research in Psychology, 3(3), 193-211.
• Melamed, S., Ben-Avi, I., Luz, J., & Green, M. S. (1995). Objective and subjective work monotony: Effects on job satisfaction, psychological distress, and absenteeism in blue-collar workers. The Journal of Applied Psychology, 80(1), 29-42.
• Metin, U. B., Taris, T. W., & Peeters, M. C. W. (2016). Measuring procrastination at work and ıts associated workplace aspects. Personality and Individual Differences, 101, 254-263.
• Morsy, S. M., & Sabra, H. E. (2015). Relation between quality of work life and nurses job satisfactıonatassiut university hospitals. Al-Azhar Assiut Medical Journal, 13(1), 163-171.
• Mosadeghrad, A. M., Ferlie, E., & Rosenberg, D. (2011). A study of relationship between job stress, quality of working life and turnover ıntention among hospital employees. Health Services Management Research, 24(4), 170-181.
• Naftalin, M. (1962). The malady of boredom (Doctoral dissertation), University of Glasgow.
• O’Dea, M. K., Igou, E. R., van Tilburg, W. A. P., & Kinsella, E. L. (2022). Self-compassion predicts less boredom: The role of meaning in life. Personality and Individual Differences, 186, 111360.
• O’Hanlon, J. F. (1981). Boredom: Practical consequences and a theory. Acta Psychologica, 49(1), 53-82.
• Ohlmeier, S., Klingler, C., Schellartz, I., & Pfaff, H. (2022). Having a break or being ımprisoned: Influence of subjective ınterpretations of quarantine and ısolation on boredom. International Journal of Environmental Research and Public Health, 19(4), 2207.
• Özcan, E. M., Ünal, A., & Çakici, A. B. (2015). Sağlık çalışanlarında işe bağlı stres: Konya numune hastanesi saha çalışması. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(1), 125-132.
• Özvurmaz, S., & Öncü, A. Z. (2018). Vardı̇yalı ve nöbet sı̇stemı̇ şeklı̇nde çalışma düzenı̇nı̇n hemşı̇reler üzerı̇ne etkı̇sı̇. Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 2(1), 39-46.
• Ryff, C. D., & Singer, B. (1998). The contours of positive human health. Psychological Inquiry, 9(1), 1-28.
• Sayar, K. (2009). Ruh hali: Bireysel mutluluk-sosyal mutluluk (5. Baskı). Timaş Yayınları.
• Schaufeli, W., & Salanova, M. (2014). Burnout, boredom and engagement at the workplace (ss. 193-320). Wiley Blackwell; Chichester.
• Schopenhauer, A. (2007). Hayatın anlamı-Toplu Eserleri-3 (A. Aydoğan, Çev.) (1-3. Baskı). Say Yayınları.
• Seçim, H. (1991). Hastane yönetim ve organizasyonu: Türkiye’de hastanelerin organizasyonu için bir model önerisi (Küre Ajansça). İstanbul Üniversitesi İşletme İktisadı Enstitüsü Yayınları Fakültesi.
• Seib, H. M., & Vodanovich, S. J. (1998). Cognitive correlates of boredom proneness: The role of private self-consciousness and absorption. The Journal of Psychology, 132(6), 642-652.
• Smith, R. P. (1981). Boredom: A review. Human Factors, 23(3), 329-340.
• Struk, A. A., Carriere, J. S. A., Cheyne, J. A., & Danckert, J. (2017). A Short boredom proneness scale: Development and psychometric properties. Assessment, 24(3), 346-359.
• Sürgevil, O. (2006). Çalışma hayatında tükenmişlik sendromu: Tükenmişlikle mücadele teknikleri (1. Basım). Nobel Akademik Yayıncılık.
• Svendsen, L. Fr. H. (1999). Petite philosopie de l’ennui (Sıkıntının Felsefesi) (M. Erşen, Çev.) (1. Basım). Bağlam Yayınları.
• Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik (1. Baskı). Seçkin Yayıncılık.
• Tan, M., Polat, H., & Şahı̇n, Z. A. (2012). Hemşirelerin çalışma ortamlarına ilişkin algılarının değerlendirilmesi. Sağlıkta Performans ve Kalite Dergisi, 4(2), 67-78.
• Tengilimoğlu, D., Akbolat, M., & Işık, O. (2015). Sağlık işletmeleri yönetimi (7. Basım). Nobel Akademik Yayıncılık.
• Tolan, B. (1996). Toplum bilimine giriş (4. Baskı). Murat & Adım Yayıncılık.
• Toplu, D. B. (1999). Çalışma yaşamının kalitesinin geliştirilmesi: Türkiye’deki kamu kurum arşivleri örneği. Türk Kütüphaneciliği, 13(3), 223-251.
• Van Laar, D., Edwards, J., & Easton, S. (2007). The work-related quality of life scale for healthcare workers. Journal of Advanced Nursing, 60(3), 325-333.
• Vodanovich, S. J., & Watt, J. D. (1999). The relationship between time structure and boredom proneness: An ınvestigation within two cultures. Journal of Social Psychology, 139(2), 143-152.
• Watt, J. D., & Vodanovich, S. J. (1999). Boredom proneness and psychosocial development. The Journal of Psychology, 133(3), 303-314.
• Yılmaz, A., & Tanrıverdi, H. (2017). Örgütsel destek algısı üzerinde iş yaşam kalitesinin rolü: Beş yıldızlı otel aşçıları üzerine ampirik bir araştırma. International Journal of Management and Administration, 1(2), 83-105.