BİREYSEL YENİLİKÇİLİĞİN GİRİŞİMCİLİK POTANSİYELİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: SAĞLIK YÖNETİMİ BÖLÜMÜ ÖĞRENCİLERİ ÖRNEĞİ

Yıl 2022, Cilt: 25 Sayı: 4, 775 - 796, 27.12.2022

İsa Gül Aysun Yeşiltaş Veysel Yılmaz

Öz

Sağlık politikalarındaki değişimler, yoğun teknoloji kullanımı, artan maliyetler ve toplumun beklentilerinin artması sağlık sektöründe sürekli yeniliklere yol açmaktadır. Sağlık sektörü çalışanlarının yenilikçi olmaları meydana gelen değişim ve gelişmelere daha kolay uyum sağlamalarını, girişimci olmaları ise sağlık alanındaki fırsatları görme ve riskleri doğru biçimde değerlendirmelerini sağlamaktadır. Dolayısıyla sektörde görev alacak sağlık yöneticisi adaylarının bireysel yenilikçilik ve girişimcilik düzeylerinin yüksek olması sağlık sektörüne olumlu yansımaktadır. Bu araştırma sağlık yönetimi öğrencilerinin bireysel yenilikçilik ve girişimcilik niteliklerini bir arada değerlendirmesi açısından önemlidir. Bu çalışmanın amacı, sağlık yönetimi bölümü öğrencilerinin bireysel yenilikçilik özelliklerinin girişimcilik potansiyelleri üzerindeki etkisini belirlemektir. Çalışmanın örneklemini Afyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi ve Necmettin Erbakan Üniversitesi’nde öğrenim gören 391 sağlık yönetimi bölümü öğrencisi oluşturmuştur. Araştırmada bireysel yenilikçiliği ölçmek için Hurt vd. (1977) tarafından geliştirilen, Kılıçer ve Odabaşı (2010) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Bireysel Yenilikçilik Ölçeği” kullanılmıştır. Dört alt boyuta sahip ölçeğin Cronbach’s α katsayısı 0,84 olarak hesaplanmıştır. Öğrencilerin girişimcilik potansiyellerini ölçmek için Yılmaz ve Sünbül (2009) tarafından geliştirilen “Girişimcilik Ölçeği” kullanılmıştır. Girişimcilik ölçeğinin Cronbach’s α katsayısı 0,90 olarak hesaplanmıştır. Araştırmada derlenen veriler betimsel istatistikler, açıklayıcı faktör analizi, doğrulayıcı faktör analizi, Yapısal Eşitlik Modellemesi uygulanarak analiz edilmiştir. Araştırma verilerinin istatistiksel analizinde SPSS 25.0 ve LISREL programı kullanılmıştır. Çalışmada “girişimcilik” içsel gizil değişken; bireysel yenilikçiliğin alt boyutları “deneyime açıklık”, “değişime direnç”, “fikir önderliği” ve “risk alma” dışsal gizil değişken biçiminde tanımlanarak yapısal eşitlik modellemesi gerçekleştirilmiştir. Araştırma bulgularında; deneyime açıklık, değişime direnç, fikir önderliği ve risk almanın girişimcilik potansiyeli üzerinde istatistiksel açıdan anlamlı bir etkisinin olduğu saptanmıştır. Araştırma kapsamında önerilen model uyumlu bulunurken, öne sürülen hipotezler de desteklenmiştir. Sonuç olarak, sağlık yönetimi bölümü öğrencilerinin mezun olmadan önce yenilikçilik ve girişimcilik derslerini almaları gerektiği değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Bireysel yenilikçilik, Girişimcilik, Sağlık yönetimi, Yapısal eşitlik modellemesi.

Destekleyen Kurum

yok

Proje Numarası

yok

THE EFFECT OF INDIVIDUAL INNOVATIVENESS ON ENTREPRENEURIAL POTENTIAL: HEALTHCARE MANAGEMENT STUDENTS CASE

Öz

Changes in health policies, intensive use of technology, increasing costs and increasing expectations of the society lead to continuous innovations in the health sector. The fact that health sector employees are innovative enables them to adapt more easily to the changes and developments that occur, and their entrepreneurship enables them to see the opportunities in the field of health and evaluate the risks correctly. Therefore, the high individual innovativeness and entrepreneurship levels of the healthcare manager candidates who will work in the sector reflects positively on the health sector. This research is important in terms of evaluating together the individual innovativeness and entrepreneurship qualities of healthcare management students. The aim of this study is to determine the effect of individual innovativeness characteristics of healthcare management department students on their entrepreneurial potential. The sample of the study consisted of 391 healthcare management students studying at Afyonkarahisar Health Sciences University and Necmettin Erbakan University. In order to measure individual innovativeness in the research, the “Individual Innovation Scale” was used that develop by Hurt et al. (1977) and adapted to Turkish by Kilicer and Odabasi (2010). The Cronbach’s α coefficient of the scale with four sub-dimensions was calculated as 0.84. The “Entrepreneurship Scale” developed by Yılmaz and Sunbul (2009) was used to measure the entrepreneurial potential of the students. The Cronbach’s α coefficient of the entrepreneurship scale was calculated as 0.90. The data collected in the research were analyzed by applying descriptive statistics, explanatory factor analysis, confirmatory factor analysis, and Structural Equation Modeling. SPSS 25.0 and LISREL program were used in the statistical analysis of the research data. Structural equation modeling was carried out by defining “entrepreneurship” as internal latent variable, sub-dimensions of individual innovativeness as “openness to experience”, “resistance to change”, “opinion leadership” and “risk taking” as external latent variables. In the research findings, it was determined that openness to experience, resistance to change, opinion leadership and risk taking have a statistically significant effect on entrepreneurial potential. While the proposed model was found to be compatible within the scope of the research, the hypotheses put forward were also supported. As a result, it has been evaluated that healthcare management department students should take innovativeness and entrepreneurship courses before graduating.

Anahtar Kelimeler

Individual innovativeness, Entrepreneurship, Health management, Structural equation modeling.

Proje Numarası

yok

Kaynakça

• Abubakar, S. A., Ibrahim, N. A., & Yazeed, M. (2018). The moderating role of innovativeness on the relationship between entrepreneurship educations and student entrepreneurial intention. Covenant Journal of Entrepreneurship, 2(2), 1-13.
• Alan, S. (2019). Comparative investigation of entrepreneurship and innovation perceptions of preservice teachers. International Journal of Education in Mathematics, Science and Technology, 7(4), 311–318.
• Anwar, I., & Saleem, I. (2019). Exploring entrepreneurial characteristics among university students: An evidence from India. Asia Pacific Journal of Innovation and Entrepreneurship, 13(3), 282–295.
• Basu, A., & Virick, M. (2008). Assessing entrepreneurial intentions amongst students: A comparative study. In VentureWell. Proceedings of Open, the Annual Conference (p. 79-86). National Collegiate Inventors & Innovators Alliance.
• Bautista, R. G., Valdez, C. G. T., Garingan, E. G., Camayang, J. G., Horlador, D. N. P., Manait, J. N., & Reyes, E. S. (2018). Individual innovativeness of pre-service elementary grade teachers. American Journal of Educational Research, 6(6), 617–620.
• Bodur, G. (2018). Hemşirelik öğrencilerinin bireysel yenilikçilik (inovasyon) düzeyleri ile girişimcilik eğilimleri arasındaki ilişki. Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi, 5(2), 139–148.
• Bubou, G. M., & Job, G. C. (2020). Individual innovativeness, self-efficacy and e-learning readiness of students of Yenagoa study centre, National Open University of Nigeria. Journal of Research in Innovative Teaching & Learning. 15(1), 2-22.
• Carlen, J. (2016). A brief history of entrepreneurship: The pioneers, profiteers, and racketeers who Shaped our world, Columbia University Press.
• Casson, M. (2010). Entrepreneurship: theory, institutions and history. Eli F. Heckscher Lecture, 2009, Scandinavian Economic History Review, 58(2), 139-170.
• Cooper, A. (2003). Entrepreneurship: The past, the present, the future. In Handbook of entrepreneurship research (pp. 21-34). Springer, Boston, MA.
• Çelik, H. E., & Yılmaz, V. (2016). LISREL 9.1 ile yapısal eşitlik modellemesi: Temel kavramlar-uygulamalar-programlama. Anı Yayıncılık.
• Çetin, O., & Taşdemir, Ö. (2017). Girişimcilik kapasitesi ve bireysel yenilikçiliğin girişimcilik niyeti üzerine etkisi. Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 6(3), 76–87.
• Demiralay, R., Bayır, E. A., & Gelibolu, M. F. (2016). Öğrencilerin bireysel yenilikçilik özellikleri ile çevrimiçi öğrenmeye hazır bulunuşlukları ilişkisinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(1), 161–168.
• Dew, N., & Sarasvathy, S. D. (2007). Innovations, stakeholders & entrepreneurship. Journal of Business Ethics, 74(3), 267–283.
• Ebert, T., Götz, F. M., Obschonka, M., Zmigrod, L., & Rentfrow, P. J. (2019). Regional variation in courage and entrepreneurship: The contrasting role of courage for the emergence and survival of start‐ups in the United States. Journal of Personality, 87(5), 1039–1055.
• Edelman, L. F., Manolova, T., Shirokova, G. V, & Tsukanova, T. V. (2020). Context matters: The importance of university and family for young nascent entrepreneurs. Russian Management Journal, 18(2), 127–154.
• Ensari, M. Ş., & Alay, H. K. (2017). Üniversite öğrencilerinin yenilikçilik eğilimi ile girişimcilik potansiyelleri arasındaki ilişkiye ailelerin girişimcilik öyküsünün aracı etkisinin incelenmesi üzerine bir araştırma. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 28, 235–247.
• Erden, A., & Erden, H. (2020). The relationship between individual innovation and social entrepreneurship characteristics of teacher candidates. International Journal of Curriculum and Instruction, 12, 185–206.
• Erol, Ö., Yacan, L., Hayta, R., Şahin, İ., & Yağcı, M. (2018). Hemşirelik öğrencilerinin yenilikçilik özellikleri ve etkileyen faktörler. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma, 15(3), 142–146.
• European Parliament and the Council. (2006). Recommendation of the European Parliament and of the Council of 18 December 2006 on key competences for lifelong learning. Official Journal of the European Union, 394(December), 10-18.
• Gemlik, N., & Kıraç, R. (2013). Sağlık yönetimi öğrencilerinin girişimcilik özellikleri üzerine bir araştırma. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3(1), 163–170.
• Greenblatt, W. H. (2021). Proportion, type, and characteristics of physician entrepreneurship in Massachusetts. JAMA Network Open, 4(1), e2026938-e2026938.
• Guan, H., Zhang, Z., Zhao, A., Jia, J., & Guan, S. (2019). Research on innovation behavior and performance of new generation entrepreneur based on grounded theory. Sustainability, 11(10), 2883.
• Gürkan, G. Ç., & Demiralay, T. (2017). Bireysel yenilikçiliğin çalışanın yenilikçi davranışı üzerindeki etkisinde içsel motivasyonun aracılık rolü: Türkiye’de cerrahlar örneği. Journal of Entrepreneurship and Innovation Management, 6(1), 65–90.
• Hamidi, D. Y., Wennberg, K., & Berglund, H. (2008). Creativity in entrepreneurship education. Journal of Small Business and Enterprise Development. 15(2), 304-320.
• Hannon, P. D., Collins, L. A., & Smith, A. J. (2005). Exploring graduate entrepreneurship: a collaborative, co-learning based approach for students, entrepreneurs and educators. Industry and Higher Education, 19(1), 11–23.
• Hébert, R. F., & Link, A. N. (2009). A history of entrepreneurship. Routledge.
• Hsieh, L., Child, J., Narooz, R., Elbanna, S., Karmowska, J., Marinova, S., Puthusserry, P., Tsai, T., & Zhang, Y. (2019). A multidimensional perspective of SME internationalization speed: The influence of entrepreneurial characteristics. International Business Review, 28(2), 268–283.
• Hurt, H. T., Joseph, K., & Cook, C. D. (1977). Scales for the measurement of innovativeness. Human Communication Research, 4(1), 58–65.
• Iglesias-Sánchez, P. P., Jambrino-Maldonado, C., & de las Heras-Pedrosa, C. (2019). Training entrepreneurial competences with open innovation paradigm in higher education. Sustainability, 11(17), 4689.
• Janssen, M., & Moors, E. H. (2013). Caring for healthcare entrepreneurs—Towards successful entrepreneurial strategies for sustainable innovations in Dutch healthcare. Technological Forecasting and Social Change, 80(7), 1360-1374.
• Jena, R. K. (2020). Measuring the impact of business management student’s attitude towards entrepreneurship education on entrepreneurial intention: A case study. Computers in Human Behavior, 107, 106275.
• Jones, C., & English, J. (2004). A contemporary approach to entrepreneurship education. Education+ training, 46(8/9), 416-423.
• Khaki, I., Khanzadeh, H. E., & Rad, A. B. (2017). Talent management and innovative behavior based on the mediating role of organizational learning. International Letters of Social and Humanistic Sciences, 79, 16-28.
• Kılıçer, K., & Odabaşı, H. F. (2010). Bireysel Yenilikçilik Ölçeği (BYÖ): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 150–164.
• Law, K. M. Y., & Breznik, K. (2017). Impacts of innovativeness and attitude on entrepreneurial intention: among engineering and non-engineering students. International Journal of Technology and Design Education, 27(4), 683–700.
• Liu, X., Lin, C., Zhao, G., & Zhao, D. (2019). Research on the effects of entrepreneurial education and entrepreneurial self-efficacy on college students’ entrepreneurial intention. Frontiers in Psychology, 10:869, 1-9.
• Lunati, M., Schlochtern, J. M. zu, & Gueram, S. (2010). Measuring Entrepreneurship The OECD-Eurostat Entrepreneurship Indicators Programme. OECD Statistics Brief, 15.
• McDaniel, B. A. (2002). Entrepreneurship and Innovation: An Economic Approach. Routledge.
• Murphy, P. J., Liao, J., & Welsch, H. P. (2006). A conceptual history of entrepreneurial thought. Journal of Management History, 12(1), 12-35.
• Mussner, T., Strobl, A., Veider, V., & Matzler, K. (2017). The effect of work ethic on employees’ individual innovation behavior. Creativity and Innovation Management, 26(4), 391–406.
• Nielsen, S. L., & Lassen, A. H. (2012). Images of entrepreneurship: towards a new categorization of entrepreneurship. International Entrepreneurship and Management Journal, 8(1), 35-53.
• Oosterbeek, H., Van Praag, M., & Ijsselstein, A. (2010). The impact of entrepreneurship education on entrepreneurship skills and motivation. European Economic Review, 54(3), 442-454.
• Özgül, E., & Yücel, E. (2018). Girişimcilik merakı ile yenilikçilik arasındaki ilişkide girişimcilik öz-yeterliliğinin aracılık rolü. Yönetim Bilimleri Dergisi, 16(31), 331-353.
• Özkan, O., Özer, Ö., & Özmen, S. (2020). Sağlık çalışanlarında bireysel yenilikçilik özelliklerinin incelenmesi: özel bir hastanede uygulama. İnönü Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksek Okulu Dergisi, 8(2), 302-311.
• Öztürk, Y. E., Köksal, O., & Kıraç, R. (2014). Sağlık yönetimi bölümü öğrencilerine yönelik girişimcilik ölçeğinin geliştirilmesi. Journal of Human Sciences, 11(2), 582-597.
• Palangkaraya, A., Stierwald, A., Webster, E., & Jensen, P. H. (2010). Examining the characteristics of innovative firms in Australia. A Report for the Australian Government Department of Innovation, Industry, Science and Research, 1-107.
• Peljko, Ž., Jeraj, M., Săvoiu, G., & Marič, M. (2016). An empirical study of the relationship between entrepreneurial curiosity and innovativeness. Organizacija, 49(3), 172-182.
• Raadabadi, M., Fayaz-Bakhsh, A., Nazari, A., Mousavi, S. M., & Fayaz-Bakhsh, M. (2014). Organizational entrepreneurship and administrators of hospitals: Case study of Iran. Global Journal of Health Science, 6(3), 249.
• Ragmoun, W., & Alfalih, A. A. (2021). Sustainable academic innovativeness: Towards the understanding of a new construct and the development of scale. Journal of the Knowledge Economy, 12(2), 695-715.
• Riswanto, A. (2016, August). The role of the entrepreneur in ınnovation and in economic development. In 2016 Global Conference on Business, Management and Entrepreneurship (pp. 729-732). Atlantis Press.
• Rogers, E. M. (2003). Diffusion of innovations (5th edition). New York: Free Press.
• Şahin, E., Öğüt, Y., & Tel Aydın, H. (2021). Hemşirelik öğrencilerinin girişimcilik ve bireysel yenilikçilik eğilimlerinin belirlenmesi. Health Sciences Student Journal, 1(1), 8-14.
• Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H., & Müller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23–74.
• Soffer, T., Nachmias, R., & Ram, J. (2010). Diffusion of web supported instruction in higher education–The case of Tel-Aviv University. Journal of Educational Technology & Society, 13(3), 212–223.
• Soleas, E. K. (2020). Leader strategies for motivating innovation in individuals: a systematic review. Journal of Innovation and Entrepreneurship, 9, 1–28.
• Solmaz, S. A., Aksoy, Ö., Şengül, S., & Sarıışık, M. (2014). Üniversite öğrencilerinin girişimci kişilik özelliklerinin belirlenmesi: Turizm lisans ve ön lisans öğrencileri üzerine bir alan araştırması. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2014(1), 41–55.
• Staniewski, M. W., & Awruk, K. (2019). Entrepreneurial success and achievement motivation–A preliminary report on a validation study of the questionnaire of entrepreneurial success. Journal of Business Research, 101, 433–440.
• Strobl, A., Matzler, K., Nketia, B. A., & Veider, V. (2020). Individual innovation behavior and firm-level exploration and exploitation: how family firms make the most of their managers. Review of Managerial Science, 14(4), 809–844.
• Thakur, R., Angriawan, A., & Summey, J. H. (2016). Technological opinion leadership: The role of personal innovativeness, gadget love, and technological innovativeness. Journal of Business Research, 69(8), 2764–2773.
• Tong, X. F., Tong, D. Y. K., & Loy, L. C. (2011). Factors influencing entrepreneurial intention among university students. International Journal of Social Sciences and Humanity Studies, 3(1), 487-496.
• Troise, C., & Tani, M. (2020). Exploring entrepreneurial characteristics, motivations and behaviours in equity crowdfunding: some evidence from Italy. Management Decision, 59(5), 995-1024.
• Tuna, Ö. (2021). Örgüt kültürü tiplerinin bireysel yenilikçilik üzerine etkisi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 22(1), 199-218.
• Uslu, D., & Mansur, F. (2017). Sağlık yönetici adaylarının bireysel-sosyal yenilikçilik ve proaktiflik özelliklerini belirlemeye yönelik bir araştırma. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Gazi Akademi Genç Sosyal Bilimciler Sempozyumu 2017 Özel Sayısı, 52-68.
• Utli, H., & Vural Doğru, B. (2018). Hemşirelik ve ebelik öğrencilerinin bireysel yenilikçilik özelliklerinin değerlendirilmesi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 7(3), 23-32.
• Vaquero-García, A., Ferreiro-Seoane, F. J., & Álvarez-García, J. (2017). Entrepreneurship and university: How to create entrepreneurs from university institutions. In Entrepreneurial Universities (pp. 47-63). Springer, Cham.
• Wathanakom, N., Khlaisang, J., & Songkram, N. (2020). The study of the causal relationship between innovativeness and entrepreneurial intention among undergraduate students. Journal of Innovation and Entrepreneurship, 9(1), 1–13.
• Wilson, K. E. (2008). Entrepreneurship Education in Europe. In Entrepreneurship and Higher Education, Chapter 5, OECD, Erişim adresi SSRN: https://ssrn.com/abstract=1392369.
• Yılmaz, E., & Sünbül, A. M. (2009). Üniversite öğrencilerine yönelik girişimcilik ölçeğinin geliştirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 195–203.
• Yılmaz, V. (2004). Lisrel ile yapısal eşitlik modelleri: Tüketici şikayetlerine uygulanması. Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 77-90.
• Zhang, Q., Liu, C., Wang, Z., & Yang, Z. (2020). The college students’ sense of responsibility for innovation and entrepreneurship. Frontiers in Psychology, 11:2049, 1-13.
• Zhang, Y., Duysters, G., & Cloodt, M. (2014). The role of entrepreneurship education as a predictor of university students’ entrepreneurial intention. International Entrepreneurship and Management Journal, 10(3), 623–641.