Kur’an’ın beyanı olan hadisler, ilk asırlardan beri dikkatli bir şekilde takip edilmiş ve kaydedilmiştir. Bu bağlamda Müslümanlar, duyup öğrendikleri hadisleri hem ezberleyerek hem de yazarak muhafaza etmeye çalışmışlardır. Bununla birlikte söz konusu hadislerin bir sonraki nesle hoca-talebe ilişkisi içerisinde aktarılmasında büyük bir hassasiyet örneği sergilemişlerdir. Böylesine duyarlılıklar içinde binlerce hoca ve talebe birbirlerinden hadis almış (tahammül) ve birbirlerine hadis aktarmışlardır (edâ). Bu makalede, Horasan bölgesinde yetişen âlimlerin önde gelenlerinden olan Dârimî (ö. 255/869) ve Tirmizî’nin (ö. 279/892) hocalık-talebelik ilişkisi netleştirilmeye çalışılmıştır. Öncelikle biyografik literatürden bu ilişkiye dair gerekli veriler toplanmıştır. Akabinde onların arasındaki hoca-talebe irtibatının isabeti test edilmiştir. Bunun için Tirmizî’nin eserlerinde Dârimî’den rivayet edilen hadis(ler)in bizzat onun kitaplarındaki rivayet(ler)le mukayesesi yapılmıştır. Bu mukayeseli araştırma sonucunda; Tirmizî’nin, hocası Dârimî’den tahric ettiği hadislerin bazılarının sened ve metin açısından birebir ya da kısmen benzer olduğu tespit edilmiştir. Tirmizî’nin eserlerinde yer alan toplam 84 rivayetten, 67 civarındaki rivayete Dârimî’nin Sünen’inde rastlanılmamıştır. Ayrıca bu çalışmada Tirmizî’nin cerh-ta’dîl, ricâl ve hadislerin illetleri konularında Dârimî’ye yönelttiği sualler de ele alınmıştır.
Ḥadīths, which are the declaration of al-Ḳurʾān, have been carefully followed and recorded since the early centuries. In this context, Muslims tried to preserve the Ḥadīths they heard and learned by both memorizing and writing them down. In addition, they showed great sensitivity in transmitting these Ḥadīths to the next generation in a teacher-disciple relationship. With such sensitivity, thousands of teachers and diisciples received Ḥadīth from each other (tahammul) and transmitted Ḥadīth to each other (adā). This article attempts to clarify the teacher-disciple relationship of al-Dārimī (d. 255/869) and al-Tirmid̲h̲ī (d. 279/892), who were among the leading scholars of the Khorasan region. First of all, the necessary data on this relationship was collected from the biographical literature. Then, the accuracy of the teacher-disciple relationship between them was tested. For this purpose, the Ḥadīth(s) narrated from al-Dārimī in al-Tirmid̲h̲ī’s works were compared with the narrative(s) in his books. As a result of this comparative research, it has been determined that some of the hadiths narrated by al-Tirmid̲h̲ī from his teacher al-Dārimī are identical or partially similar in terms of ısnād and matn. Out of a total of 84 narratives in al-Tirmid̲h̲ī’s works around 67 narratives were not found in al-Dārimī’s Sunan. In addition, in this study, al-Tirmid̲h̲ī’s questions to al-Dārimī on the issues of Jarh-Taʿdīl, Rid̲j̲āl and the causes of Ḥadīths are also discussed.
إن الله سبحانه وتعالى كلّف النبي صلى الله عليه وسلم بتبليغ الناس موضوعات القرآن وشرحها وتوضيحها وتفسيرها وتعليمها للمؤمنين بشكل عملي. ولا شك أن الأحاديث هي الدليل الأوضح على تطبيق هذه المهمة بشكل لفظي أو عملي. وقد نالت الأحاديث التي تمت روايتها ونقلها جيلاً بعد جيل عن طريق الحفظ والكتابة منذ العصور الأولى أهمية كبيرة في فهم القرآن. وتحمّل ذلك الرواة؛ حيث كانوا يروون الأحاديث ويتحملونها؛ فهم من جهة طلاب، ومن جهة أخرى شيوخ. وقد تناولت هذه الدراسة اثنين من علماء الحديث البارزين في بلاد خراسان، وهما الدارمي (ت 255هـ/869م) والترمذي (ت 279هـ/892م)، من خلال العلاقة بينهما في سياق التعليم والتعلم.
في هذا السياق، تم التوصل من خلال البحث إلى أن الشخصين المذكورين كانا معاصرين لبعضهما البعض، وقد التقيا وتحدثا، وتم إثبات وجود علاقة تعليمية بينهما. وقد أُشير في العديد من الكتب إلى أن الترمذي كان من بين طلاب الدارمي. ومن ناحية أخرى، باستثناء السمعاني (ت 562هـ/1166م)، لم يذكر علماء آخرون الدارمي ضمن أساتذة الترمذي. ولكنهم اكتفوا بالإشارة إلى ذلك مثل: "سمع الحديث من العديد من علماء خراسان" أو "تعلم الحديث في خراسان". بالإضافة إلى ذلك، تشير العبارات الواردة في مؤلفات الترمذي مثل: "سألت عبد الله بن عبد الرحمن" أو "رأيت عبد الله بن عبد الرحمن" أو "ذكّرت عبد الله بن عبد الرحمن بهذا الحديث فقال..." إلى أنه تلقى الحديث من معلمه دون وسيط. وبناءً على ذلك، تمت محاولة تقييم صحة النتائج المستخلصة من الأدبيات البيوغرافية وكذلك العبارات الواردة في أعمال الترمذي في سياق الروايات الموجودة في مؤلفات العالمين.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hadis |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 27 Ekim 2024 |
Kabul Tarihi | 24 Aralık 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 13 |
Hadith Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.