BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2015, Cilt: 4 Sayı: 9, 36 - 63, 10.11.2015

Öz

Social policies should be implemented as a welfare state requires the improvement of conditions of disadvantaged groups in society. The election manifesto of the state consists of information where they want to do if they came to power, the promises of political parties who aspire to manage a specific period of time. In this study, general election of Turkey on 7 July in 2005, Justice and Development Party (AKP) entered as the ruling party, and as the main opposition Republican People's Party (CHP)'s election promises on social policies has been evaluated in a comparative way. It is understood that election manifesto in the context of social policies is given more the poor, young people, women and unemployment ıssues. For the survival of the state, declaration of election must be established to cover the longterm plans rather than understanding "Save the day". In particular election promises concerning social assistance should not be created to select only affect the preferences of voters, assistance also should not provide opportunities for conveyor laziness. In this case, it should not be forgotten that it would have a destructive effect on the work of peace. In addition, some statistical data used to convince voters was differentially expressed by main opposition party and the ruling party

Kaynakça

  • KAYNAKÇA
  • AKP (2002), Herşey Türkiye İçin, 2002 Genel Seçimleri Seçim Beyannemesi.
  • AKP (2015), Yeni Türkiye Yolunda Daima Adalet Daima Kalkınma, 7 Haziran 2015 Genel Seçimleri Seçim Beyannamesi.
  • ATAÇ, Füsun (1991), İnsan Yaşamında Psikolojik Gelişim, İstanbul: Beta Yayınları.
  • CHP (2015), Yaşanacak Bir Türkiye, Seçim Bildirgesi 2015.
  • ERSÖZ, Halis Yunus (2011), Sosyal Politikada Yerelleşme, İstanbul: İTO Yayınları.
  • HACIMAHMUTOĞLU, Hande (2009), Türkiye’de Sosyal Yardım Sisteminin Değerlendirilmesi, DPT Uzmanlık Tezi, Ankara.
  • HARRIS, Diana, K. ve William E. Cole (1980), Sociology of Aging, Houghton Mifflin, USA.
  • KILAVUZ, M. Akif (2002), “Emeklilik Döneminde Çalışma, Boş Zaman ve Din Eğitimi”, Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Cilt: 11, Sayı: 1, s.71-86.
  • Eğitimi”, Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Cilt: 11, Sayı: 1, s.71-86.
  • KORAY, Meryem (2005), Sosyal Politika, (2. Baskı), Ankara: İmge Kitabevi.
  • KORKMAZ, Adem (2004), “Bir Sosyal Politika Aracı Olarak Türkiye’de Asgari Ücret: 1951-2003”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (7), 1, 53-69.
  • KÖRÜKÇÜ, Öznur; Gülser Öztunalı Kayır ve Kamile Kukulu (2012), “Kadına Yönelik Şiddetin Sonlanmasında Erkek İşbirliği”, Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, Cilt: 4, Sayı: 3, 396-413.
  • MISHCHENKO E.D. (2014), Herkes İçin / İle Tasarım: Evrensel Tasarıma Katılımcı bir Yaklaşım Deneyimi, Mimarist, Sayı 50, ss. 105 – 111.
  • ORAL, Abdurrahman İlhan ve Yener Şişman (2012), Sosyal Politika-I, Anadolu Üniversitesi, AÖF Yayınları Yayın No: 1589.
  • ÖZ, Şaban (2013). “Engelli Din Eğitiminden "Özürsüz" Din Eğitimi Modelliğine: "Ötekileştirilen" Özürlülerin Din Eğitiminde Karşılaşılan Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Hikmet Yurdu Düşünce-Yorum Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 6 (11), ss. 75-89.
  • SEZER, Özcan ve Tarık Vural (2010), “Kamu Hizmetlerinin Sunumunda Devletin Değişen Rolü ve Merkezi Yönetim ile Yerel Yönetimler Arasında Yetki ve Görev Paylaşımı”, Maliye Dergisi, Sayı: 159.
  • ŞAHİN, M. (2011). “Küreselleşen Yaşlılık ve Yaşlı Bakım Üzerine Eleştirel Bir Yaklaşım”, Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(1), s. 84-89.
  • T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı (2011), Türkiye’de Yaşlılık Dönemine İlişkin Beklentiler, Ankara.
  • UCUN, Y., Sevinç MERSİN ve Emine ÖKSÜZ (2015), “Gençlerin Yaşlı Bireylere Karşı Tutumu”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 8, Sayı: 37, 1143-1149.
  • İnternet Adresleri
  • http://www.mevzuat.gov.tr (Erişim Tarihi: 11.05.2015).
  • http://www.pozitifengelliler.com/haber_detay.asp?haberID=1949 (Erişim Ta-rihi: 11.05.2015).
  • http://www.tuik.gov.tr (Erişim Tarihi: 15.05.2015).
  • http://ekonomi.haber7.com/is-dunyasi/haber/1346976-sanayi-baskaninindan-cok-carpici-tespit (Erişim Tarihi: 15.05.2015).

SOSYAL POLİTİKA KAPSAMINDA SEÇİM BİLDİRGELERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2015, Cilt: 4 Sayı: 9, 36 - 63, 10.11.2015

Öz

Sosyal devlet olmanın bir gereği olarak uygulanan sosyal politikalar özellikle toplumda dezavantajlı grupların koşullarının iyileştirilmesini gerektirmektedir. Seçim bildirgeleri ise, devleti belirli süreliğine yönetmeye talip olan siyasi partilerin iktidara gelmeleri halinde yapmak istedikleri vaatlerin yer aldığı bilgilerden oluşmaktadır.

Bu çalışmada, 07 Haziran 2015 Genel Seçimlerine iktidar partisi olarak giren Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP) ile ana muhalefet partisi olarak giren Cumhuriyet Halk Partisi (CHP)’nin sosyal politika ile ilgili seçim vaatleri karşılaştırmalı bir şekilde değerlendirilmiştir.

Seçim bildirgelerinde sosyal politika kapsamında yoksullara, gençlere, kadınlara ve işsizlik konularına daha fazla ağırlık verildiği anlaşılmaktadır. Seçim bildirgelerinin devletin bekası için, “günü kurtarmak” anlayışından ziyade uzun vadeli planları kapsayacak şekilde oluşturulması gerekmektedir. Özellikle sosyal yardımlarla ilgili seçim vaatleri, seçmenlerin sadece seçme tercihlerini etkilemek için oluşturulmamalı, yardım alanları tembelliğe sevk edici fırsatlar sunmamalıdır. Bu durumun çalışma barışını bozucu etkileri olacağı da unutulmamalıdır. Ayrıca seçmeni ikna etmek için kullanılan bazı istatistiki verilerin (sosyal yardımların GSYİ’nın % 2,5’u olması gibi) iktidar partisi tarafından farklı, ana muhalefet partisi tarafından farklı olduğu gibi birbiriyle çelişkili ifadeler de yer almaktadır.   

 

Anahtar Kelimeler: Sosyal Politika, Seçim Bildirgeleri, Siyasi Partiler, Engelliler, Gençler

Kaynakça

  • KAYNAKÇA
  • AKP (2002), Herşey Türkiye İçin, 2002 Genel Seçimleri Seçim Beyannemesi.
  • AKP (2015), Yeni Türkiye Yolunda Daima Adalet Daima Kalkınma, 7 Haziran 2015 Genel Seçimleri Seçim Beyannamesi.
  • ATAÇ, Füsun (1991), İnsan Yaşamında Psikolojik Gelişim, İstanbul: Beta Yayınları.
  • CHP (2015), Yaşanacak Bir Türkiye, Seçim Bildirgesi 2015.
  • ERSÖZ, Halis Yunus (2011), Sosyal Politikada Yerelleşme, İstanbul: İTO Yayınları.
  • HACIMAHMUTOĞLU, Hande (2009), Türkiye’de Sosyal Yardım Sisteminin Değerlendirilmesi, DPT Uzmanlık Tezi, Ankara.
  • HARRIS, Diana, K. ve William E. Cole (1980), Sociology of Aging, Houghton Mifflin, USA.
  • KILAVUZ, M. Akif (2002), “Emeklilik Döneminde Çalışma, Boş Zaman ve Din Eğitimi”, Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Cilt: 11, Sayı: 1, s.71-86.
  • Eğitimi”, Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Cilt: 11, Sayı: 1, s.71-86.
  • KORAY, Meryem (2005), Sosyal Politika, (2. Baskı), Ankara: İmge Kitabevi.
  • KORKMAZ, Adem (2004), “Bir Sosyal Politika Aracı Olarak Türkiye’de Asgari Ücret: 1951-2003”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (7), 1, 53-69.
  • KÖRÜKÇÜ, Öznur; Gülser Öztunalı Kayır ve Kamile Kukulu (2012), “Kadına Yönelik Şiddetin Sonlanmasında Erkek İşbirliği”, Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, Cilt: 4, Sayı: 3, 396-413.
  • MISHCHENKO E.D. (2014), Herkes İçin / İle Tasarım: Evrensel Tasarıma Katılımcı bir Yaklaşım Deneyimi, Mimarist, Sayı 50, ss. 105 – 111.
  • ORAL, Abdurrahman İlhan ve Yener Şişman (2012), Sosyal Politika-I, Anadolu Üniversitesi, AÖF Yayınları Yayın No: 1589.
  • ÖZ, Şaban (2013). “Engelli Din Eğitiminden "Özürsüz" Din Eğitimi Modelliğine: "Ötekileştirilen" Özürlülerin Din Eğitiminde Karşılaşılan Sorunlar ve Çözüm Önerileri”, Hikmet Yurdu Düşünce-Yorum Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 6 (11), ss. 75-89.
  • SEZER, Özcan ve Tarık Vural (2010), “Kamu Hizmetlerinin Sunumunda Devletin Değişen Rolü ve Merkezi Yönetim ile Yerel Yönetimler Arasında Yetki ve Görev Paylaşımı”, Maliye Dergisi, Sayı: 159.
  • ŞAHİN, M. (2011). “Küreselleşen Yaşlılık ve Yaşlı Bakım Üzerine Eleştirel Bir Yaklaşım”, Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(1), s. 84-89.
  • T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı (2011), Türkiye’de Yaşlılık Dönemine İlişkin Beklentiler, Ankara.
  • UCUN, Y., Sevinç MERSİN ve Emine ÖKSÜZ (2015), “Gençlerin Yaşlı Bireylere Karşı Tutumu”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 8, Sayı: 37, 1143-1149.
  • İnternet Adresleri
  • http://www.mevzuat.gov.tr (Erişim Tarihi: 11.05.2015).
  • http://www.pozitifengelliler.com/haber_detay.asp?haberID=1949 (Erişim Ta-rihi: 11.05.2015).
  • http://www.tuik.gov.tr (Erişim Tarihi: 15.05.2015).
  • http://ekonomi.haber7.com/is-dunyasi/haber/1346976-sanayi-baskaninindan-cok-carpici-tespit (Erişim Tarihi: 15.05.2015).
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ramazan Tiyek

Yayımlanma Tarihi 10 Kasım 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 4 Sayı: 9

Kaynak Göster

APA Tiyek, R. (2015). SOSYAL POLİTİKA KAPSAMINDA SEÇİM BİLDİRGELERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ. Hak İş Uluslararası Emek Ve Toplum Dergisi, 4(9), 36-63.