Şia‟yla muhalifleri arasında takiyye konusu sorunlu alanlardan biridir. İlk Şiî müellifleri, mezhep İmamlarından gelen takiyye ilgili haberleri herhangi bir siyasî ve sosyal değerlendirmeye tabi tutmadan olduğu gibi rivayet ettiklerinden konu istismara açık bir hale gelmiş ve çokça da istismar edilmiştir. Konuyla ilgili olarak Şia‟ya yapılan tenkitler Şia ulemasını oldukça rahatsız etmiştir. Son dönem Şiî uleması bu belirsizliğin ve istismarın Şia‟ya verdiği zararı görerek konuyu yeniden değerlendirmişlerdir. Yaptıkları izahlarla takiyyenin Şia‟da da diğer İslam mezheplerinde anlaşıldığı gibi anlaşıldığını, her zaman ve her yerde caiz olmadığını, belirli bazı yerlerde haram olduğunu ve şartlarının tam oluşması halinde ancak bazı durumlarda caiz olabileceğini izah etmeye çalışmışlardır
The issue of taqiyya (dissimulation) is one of the most controversial issues between the Shi„a and their opponents. The early Shi„i scholars related the accounts about the taqiyya as they were without criticising them from political and social point of view. Therefore, this subject has often been used and abused. The criticism levelled against the Shia„a on this subject annoyed the Shi„i scholars. Having seen the bad effects of the discussion, the Shi„i scholars in modern period tried to reassessed the issue of taqiyya. They argue that, in esence, the Shi„i perception of taqiyya is similiar to that of the other Islamic sects, that it is not permissible in every occasion and that it can only be permissible if the necessary conditions are met
Diğer ID | JA79PB29AH |
---|---|
Bölüm | Makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2006 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2006 Cilt: 15 Sayı: 15 |
Harran İlahiyat Dergisi-Harran Ilahiyat Journal Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.