İslamiyet
Arap yarımadası dışındaki bölgelere yayılmasının ardından dil hataları zamanla
ilerleyerek Kur’â-ı Kerim okumalarında da görülmeye başlanmıştır. Bu durum Arap
diline ait kuralların bir an önce tespit edilerek koruma altına alınmasını
gerektirmiş, bunun sonucunda ise nahiv ilmi ile ilgili ilk çalışmalar ortaya
çıkmıştır. Nahiv ilmine dair ortaya koyulan çalışmalar zamanla çoğalmış,
ardından önce Basra dil ekolü yaklaşık bir asır sonra ise Kufe dil ekolü
meydana gelmiştir. Bu ekoller, tespit ettikleri nahiv kurallarının diğer
insanlar tarafından kabul edilmesini sağlamak amacıyla ta‘lîl çalışmalarına başvurmak
zorunda kalmıştır. İlk dönemlerde oldukça sade ve anlaşılır olarak yapılan
ta‘lîl çalışmaları felsefe ve mantığın etkisiyle giderek karmaşık bir hal
almıştır. Nahiv ilminde kullanılan pek çok illet bulunmakla birlikte bu
illetlerden en çok yararlanılan yirmi dört tanesi Suyûtî tarafından
nakledilmiştir. Bu makalede, Suyûtî tarafından zikredilen bu yirmi dört illetin
iki büyük ekol arasında görülen ihtilaflarda ne derece etkili olduğunu tespit
edilmeye çalışılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Haziran 2018 |
Kabul Tarihi | 13 Mart 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 39 |
Harran İlahiyat Dergisi-Harran Ilahiyat Journal Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.