İslâmiyet’in erken dönemlerinden itibaren Müslüman
âlimler, seyahatlere çıkmış ve bu seyahatlerinde başlarından geçen olayları,
gözlem ve izlenimlerini ya bizzat kendileri ya da başkaları kaleme almışlardır.
Seyahatnâme adı verilen bu tür
eserlerin ortaya çıkmasında dinî ve ilmî sebepler
başta yer almaktadır. Ancak bu sebeplere ek olarak devlet tarafından
görevlendirilmiş olmak, merak gidermek veya alışveriş yapmak gibi başka
sebepler de sıralanabilir.
XVIII. yy’da Bağdat’ta yaşamış önemli bir
Osmanlı âlimi olan Süveydî, eda ettiği hac yolculuğu sırasında konakladığı
yerleri, orada yaşadıklarını, şahit olduklarını ve izlenimlerini en-Nefehâtü’l-miskiyye fi’r-rihleti’l-Mekkiyye adlı seyahatnamesinde toplamıştır. Bu makalenin birinci
bölümünde Süveydî
ve onun seyahatnâmesi tanıtılmıştır. İkinci
bölümde Süveydî’nin seyahati esnasında konakladığı er-Ruhâ ve çevresi ile ilgili tespitleri, gözlemleri ve izlenimlerine yer verilmiştir. Ayrıca bu
bölümde er-Ruhâ ile
ilgili yer alan bölümün asıl hali de verilmiştir.
Seyahatname Hac er-Ruhâ en-Nefehatü’l-miskiyye fi’r-rihleti’l-Mekkiyye Süveydî
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2018 |
Kabul Tarihi | 27 Kasım 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Sayı: 40 |
Harran İlahiyat Dergisi-Harran Ilahiyat Journal Creative Commons Alıntı-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.