Adıyaman İli Kuyulu Köyü Doğal Meralarının Kuru Ot Verimi, Kalitesi ve Botanik Kompozisyonu Üzerine Bir Araştırma

Yıl 2018, Cilt: 22 Sayı: 3, 348 - 354, 24.09.2018

Tahir Polat Sinan Budak Gökhan Akkaya

https://doi.org/10.29050/harranziraat.341467

Cited By: 4

Öz

Bu araştırma; 2012-2013 yılında Adıyaman İli Kuyulu
Köyünde yürütülmüştür. Kuyulu köyünde, bulunan doğal meraların ot verimi,
kalitesi ve botanik kompozisyonu konusunda yapılan çalışmalarda korunan ve
otlatılan alanlar arasındaki farklılıklar incelenmiştir. Mera arazisi, korunan
alan ile otlatılan alan olarak ikiye ayrılmıştır. Korunan alandan elde edilen
kuru ot verimi 235.21 kg^-1da elde edilirken, otlatılan alandan ise
64.15 kg^-1da kuru ot verimi elde edilmiştir. Korunan alanda
buğdaygil kompozisyonu oranı % 74.88 baklagil değeri % 8.18, diğergillerin
değeri % 17.71, otlatılan alanda ise buğdaygil kompozisyonu oranı % 28.86
baklagil değeri % 3.08, diğergillerin değeri % 67.81 olarak saptanmıştır.
Transekt yöntemi kullanılarak yapılan çalışmalarda korunan alanın, otlatılan
alana göre baklagil, buğdaygil ve diğergiller, 
kaplama ve kompozisyon değerleri, bitkilerinin ot verimleri, kalitesi ve
botanik kompozisyonu açısından daha yüksek değerler taşıdığı saptanmıştır.
Ayrıca; mera durumu ve otlatma kapasitesi korunan alanda, otlatılan alana
oranla çok daha iyi olduğu yapılan çalışmalarda görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Mera, Kuru Ot Verimi, Botanik Kompozisyon, Mera Kalitesi

Kaynakça

• ALINOGLU, N., 1984. Investigations on The Effects of Grazing End Complement Last Treatments on Range Vegetation. In Grassland and Animal Husbandry Research Institute Research Activities Edited by Karabulut, A and Munzur, M. Ministry of Agriculture Forestry and Village Affairs Grassland and Animal Husbandry Research Institute pub.97. Pp. 13-16.
• CEVHERİ, C., BENGİSU, G., POLAT, T., ÖZTÜRKMEN, A. R., YAVUZER. Ü., (2011) Gap Bölgesi Yem Bitkileri Politikasında Son Yıllardaki Değişimler. Şanlıurfa. Tarla Bitkileri Kongresi.
• ÇAÇAN, E., 2014. Bingöl Merkez İlçesi Yelesen-Dikme Köyleri Meralarının Farklı Yöney ve Yükseltilerindeki Bitki Tür ve Kompozisyonları İle Ot Verim ve Kalitelerinin Belirlenmesi. Doktora Tezi. S-7. Dicle Ünv. Fen Bilimleri Enstitüsü. Diyarbakır.
• ÇOMAKLI, B., DAŞCI, M., KOÇ, A., 2008. Geleneksel Otlatma Uygulamalarının Yayla Mera Vejetasyonu ve Yem Kalitesi Üzerine Etkileri. Turkish Journal of Agriculture and Forestry 2008,32(4):259-265 Ref: 42 TÜBİTAK. ANKARA.
• DE VRIES, D.M., DE BOER, A.H.T., DIRVENS, J.G.P., 1951. Evaluation of Grasslands by Botanical Research in Netherland Proceedings of the United Nations Scientific Converence of Conservation and Utilization of Resources. Vol. 6:522-524.
• GÖKKUŞ, A., KOÇ, A., ÇOMAKLI, B., 1993. Çayır-Mera Uygulama Kılavuzu. A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları No:142 A.Ü. Ziraat Fakültesi Ofset Tesisi, Erzurum.
• GÜLLAP, M.K., 2010. Kargapazarı Dağında (Erzurum) Farklı Otlatma Sistemi Uygulamalarının Mera Bitki Örtüsüne Etkisi. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Doktora Tezi, Erzurum.
• KANDEMİR, S., 1997. Şanlıurfa İli, Bozova ilçesi, Yaslıca Köyü Doğal Merasının Ot Verimi, Kalitesi ve Botanik Kompozisyonu Üzerine Bir Araştırma. Harran Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Şanlıurfa, 36 s.
• POLAT, T., BAYSAL, İ., ŞILBIR, Y., BAYTEKİN, H., OKANT, M., HACIKAMİLOĞLU, B.B., 2000. Şanlıurfa Fatik Dağları Doğal Meralarının Islahı. Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu, Proje No: TARP-1883.
• ŞEN, N., 2012. Kahramanmaraş İli Ahır Dağı Meralarının Bazı Hidrofiziksel ve Kimyasal Toprak Özellikleri İle Vejetasyon Yapısı Üzerine Araştırmalar. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Orman Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş.
• TOSUN, F., 1972. Yem Bitkileri Çayır-Mera Kültürü. Ankara Ünv. Ziraat Fakültesi yay. No:464. Ankara.
• TOSUN, F., 1977. Türkiye’de Çayır-Mera ve Yem Bitkileri Kültürünün Bazı Önemli Sorunları. Çayır-Mera ve Yem Bitkileri Semineri, Atatürk Ünv., Yay. No:2, Erzurum.
• TÜKEL, T., TANSI, V., POLAT T., HASAR, E., 1992. Taurus Mountain Collaborative Project. Monitoring Production Potential and Utilization of the Brozingo Lands of the Taurus Mountains Project Area. Turkey/Adana.
• TÜRKER, A., 2006. Mersin Tarsus Oluk Koyak Köyü Topak Ardıç Mevkiinde 1997 Yılından Beri Korunmuş Ağaçlandırma Sahasındaki Otsu Vejetasyonun Özellikleri Üzerine Bir Araştırma. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi.
• ULUOCAK, N., 1978. Kırklareli Yöresi Ormaniçi Mera Vejetasyonunun Nitelikleri ve Bazı Kantitatif Analizleri. İ.Ü. Yay. No: 2407, Orman F. Yay. No: 253, İstanbul, 116 s.
• ÜNAL, S., MUTLU, Z., MERMER, A., URLA, Ö., ÜNAL, E., AYDOĞDU, M., DEDEOĞLU, F., ÖZAYDIN, K.A., AVAĞ, A., AYDOĞMUŞ, O., ŞAHİN, B., ARSLAN, S., 2012. Ankara İli Meralarının Değerlendirilmesi Üzerine Bir Çalışma. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, 21(2):41-49.