MOTHERS AND CHILDREN IN ÜÇ İSTANBUL, SULTAN HAMİD DÜŞERKEN, MİRAS VE ESİR ŞEHRİN İNSANLARI

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 2, 82 - 98, 31.12.2018

Hilal Özkaya

Öz

Novel is one of the literary genre that sheds light on community life. From beginning of novels,its instructiveness is attached importance to by western world and Turkey. In this study the three novels,which are named as Üç İstanbul, Sultan Hamid Düşerken, Miras ve Esir Şehrin İnsanları and handle the end of Ottoman Empire from various perspective, will be observed in terms of mothers and their attitude about their children, their relationships with them. These novels' common feature is a poor relation between children and their mothers. The mothers do not perform maternity duty rightly with not showing interest to their children in the novels. So that, the children take a negative attitude or are irrelevant against their mothers. The gap of communication between two sides inhibits taking necessary parenting education. The children grows up without knowing any moral,national and social value. The children, who are growing without these values, are members of future so that this situation poses a danger for society because collapsing a society might provide collapsing a state, an empire. Actually, we can say that the relation between mother and child shows similarity since Tanzimat Reform Era. So, this situation can be observed as an indication of breaking down of Ottoman Empire in almost all areas. In the study women's, who are architects of future, maternity duties will be discoursed and women's importance in family will be indicated. In these novels, disconnected mother-child relationships will be probed and betweeen family bonds and a decadent empire will be contacted. So woman's importance as a mother in society will be revealed.

Anahtar Kelimeler

Woman, Mother, Üç İstanbul, Sultan Hamid Düşerken, Miras, Esir Şehrin İnsanları

ÜÇ İSTANBUL, SULTAN HAMİD DÜŞERKEN, MİRAS VE ESİR ŞEHRİN İNSANLARI'NDA ANNELER VE ÇOCUKLARI

Öz

Roman, toplum hayatına ışık tutan bir edebi türdür. Romanın,
başlangıcından beri hem Batı’da hem de Türkiye’de öğreticiliği önemsenmiştir.
Bu çalışmada Osmanlı İmparatorluğunun son dönemlerini farklı yönlerden ele alan
Üç İstanbul, Sultan Hamid Düşerken, Miras
ve Esir Şehrin İnsanları adlı
romanlarda anneler ve çocuklarına karşı tutumları, onlarla olan ilişkileri
incelenecektir. Söz konusu romanların ortak özelliklerinin, çocuklar ve anneler
arasındaki zayıf ilişki olduğu görülür. Bu romanlarda anneler, çocuklarına
gereken ilgiyi gösterip annelik görevlerini hakkıyla yerine getirmezler.
Böylece çocuklar, annelerine karşı olumsuz tavırlar takınırlar ya da ilgisiz
olurlar. İki taraf arasındaki iletişim kopukluğu, çocuğun gerekli aile eğitimi
almasını engeller. Çocuklar, ahlâkî, millî ve toplumsal değer yargılarının
farkında olmayarak yetişir. Bu değer yargılarından uzak yetişen çocuklar,
geleceğin bireyleridir. Bu da toplum için bir tehlike arz etmektedir. Zira bir
toplumun çöküşü, bir devletin, bir imparatorluğun çöküşü olabilmektedir.
Aslında anne ve çocukları arasındaki bu ilişkinin Tanzimat döneminden beri
benzer özellikler gösterdiği söylenebilir. Bu da Osmanlı’nın hemen her alanda
hızlı bir şekilde çöküntüye gittiğinin bir göstergesi olarak görülebilir. Çalışmada geleceğin mimarı olan kadının annelik görevi üzerinde
durulacak, kadının aile içindeki önemi belirtilecektir. Adı geçen romanlarda
kopuk anne-çocuk ilişkileri irdelenecek ve aile bağlarıyla, çöken bir
imparatorluk arasında ilişki kurulacaktır. Böylece, kadının bir anne olarak
toplumdaki önemi ortaya konmaya çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler

Anne, Üç İstanbul, Sultan Hamid Düşerken, Miras, Esir Şehrin İnsanları.

Kaynakça

• Balcı, Yunus, (2002), Türk Romanında Aydın Problemi (1908-1950), Türk Tarih Kurumu Basımevi: Ankara. Esen, Nüket, (1989). Türk Romanında Aile Kurumu, Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.Esendal, Memduh Şevket, (1988), Miras, (Haz. Muzaffer Uyguner), Bilgi Yayınevi: Ankara.Fethi Naci, (2007), Yüz Yılın Yüz Türk Romanı, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.Kantarcıoğlu, Sevim, (2008). Yakınçağ Tarihimizde Roman, Paradigma Yayınları: İstanbul.Kaplan, Mehmet, (1996), Kültür ve Dil, Dergah Yayınları: İstanbul.Kudret, Cevdet, (2004), Türk Edebiyatında Hikâye ve Roman II, Dünya Yayınevi: İstanbul. Kuntay, Mithat Cemal, (2013), Üç İstanbul, Oğlak Yayınevi: İstanbul.Önertoy, Olcay, (1991), “Memduh Şevket Esendal’ın İlk Romanı Miras”, Türkoloji Dergisi, C. 9, S. 1, Ankara Üniversitesi Yayınları: Ankara, s. 9-18.Örik, Nahid Sırrı, (2010), Sultan Hamid Düşerken, Oğlak Yayınları: İstanbul.Özcan, Nezahat, (2014), Mithat Cemal Kuntay’ın Üç İstanbul Romanında Tiplerin ve Dönemlerin Aynası Eşya, A.Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, S. 5, Erzurum, s. 181-214.Parlatır, İsmail, (2014), Osmanlı Türkçesi Sözlüğü, Yargı Yayınevi: Ankara.Sakaoğlu, Necdet, (2008), Bu Mülkün Kadın Sultanları, Vâlide Sultanlar, Hâtunlar, Hasekiler, Kadınefendiler, Sultanefendiler, Oğlan Yayınevi: İstanbul.Tahir, Kemal, (2014), Esir Şehrin İnsanları, İntihak Yayınevi: İstanbul.Uyguner, Muzaffer, (1988) “Miras Romanı Üzerine”, Miras, Bilgi Yayınevi: Ankara, s. 7-9.