Öz
Millî Edebiyat Dönemi’nin önemli yazarlarından olan Ömer Seyfettin; dilde sadeleşme hareketinin ve modern Türk hikâyeciliğinin temsilcilerindendir. Yeni Lisan Hareketi’nin öncüsü olan bir aydın olarak, sanatta ve edebiyatta faydacı bir bakış açısına sahip olmuş, eserlerinde toplum için rol model olacak idealize kahramanlar yaratmıştır. Bunun yanı sıra, bazı olumsuz özelliklere sahip kahramanlar aracılığıyla; toplum değerlerine uygun görülmeyen, insanlar tarafından yadırganacak davranışların ve olmaması gerekenlerin de görülmesini sağlamıştır. Yani onun hikâyelerindeki kahramanlar sadece olumlu özellikleriyle değil; olumsuz nitelikler bakımından da eserlerde yer almışlardır.
Onun hikâyelerinde kahramanların tasvirinde nesnel ve öznel ifadelerin bir arada kullanılmasının yanı sıra, karakter özelliklerinin oluşturulmasında da açıklama yöntemi ile dramatik yöntem birlikte kullanılmıştır. Bu çalışmada da yazarın aile içi ilişkilere dair konulara değindiği “Bir Hayır” adlı hikâyesindeki kahramanların kurgulanmasında karakterizasyon yönteminin kullanılışı incelenmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Referans1 Alangu, T. (2020). Ömer Seyfettin Ülkücü Bir Yazarın Romanı (3.b.). Yapı Kredi Yayınları: İstanbul.
- Referans2 Argunşah, H. (2004). “Milli Edebiyat”. Yeni Türk Edebiyatı El Kitabı 1839-2000. (Ed. Ramazan Korkmaz). Grafiker Yayıncılık: Ankara. ss. 165-214.
- Referans3 Argunşah, H. (2016). Tarih ve Roman. Kesit Yayınları: İstanbul.
- Referans4 Enginün, İ. (2012). Yeni Türk Edebiyatı Araştırmaları 1 (7.b.). Dergâh Yayınları: İstanbul.
- Referans5 Kaplan, M. (2005). Hikâye Tahlilleri (11.b.). Dergâh Yayınları: İstanbul.
- Referans6 Okay, O. (2005). Batılılaşma Devri Türk Edebiyatı. Dergâh Yayınları: İstanbul.
- Referans7 Ömer Seyfettin. (2020). Bütün Hikâyeleri (4.b.). (Haz. Nâzım Hikmet Polat). Yapı Kredi Yayınları: İstanbul.
- Referans8 Özcan, T. (2014). “Bellek Mekânı Olarak Ömer Seyfettin Hikâyeciliği”. 100. Yılında Yeni Lisan Hareketi ve Millî Edebiyat Çalıştayı Bildirileri. Türk Edebiyatı Vakfı Yayınları: İstanbul, ss. 190-204.
- Referans9 Sazyek, H. (2013). Roman Terimleri Sözlüğü. Hece Yayınları: Ankara.
- Referans10 Tekin, M. (2011). Roman Sanatı (9.b.). Ötüken Neşriyat: İstanbul.
- Referans11 Yener, C. (2008). “Ömer Seyfettin’in Öykücülüğüne Toplu Bir Bakış”. Türk Dili – Türk Öykücülüğü Özel Sayısı (2.b.), S. 286, Temmuz 1975, ss. 44-53.
Öz
Kaynakça
- Referans1 Alangu, T. (2020). Ömer Seyfettin Ülkücü Bir Yazarın Romanı (3.b.). Yapı Kredi Yayınları: İstanbul.
- Referans2 Argunşah, H. (2004). “Milli Edebiyat”. Yeni Türk Edebiyatı El Kitabı 1839-2000. (Ed. Ramazan Korkmaz). Grafiker Yayıncılık: Ankara. ss. 165-214.
- Referans3 Argunşah, H. (2016). Tarih ve Roman. Kesit Yayınları: İstanbul.
- Referans4 Enginün, İ. (2012). Yeni Türk Edebiyatı Araştırmaları 1 (7.b.). Dergâh Yayınları: İstanbul.
- Referans5 Kaplan, M. (2005). Hikâye Tahlilleri (11.b.). Dergâh Yayınları: İstanbul.
- Referans6 Okay, O. (2005). Batılılaşma Devri Türk Edebiyatı. Dergâh Yayınları: İstanbul.
- Referans7 Ömer Seyfettin. (2020). Bütün Hikâyeleri (4.b.). (Haz. Nâzım Hikmet Polat). Yapı Kredi Yayınları: İstanbul.
- Referans8 Özcan, T. (2014). “Bellek Mekânı Olarak Ömer Seyfettin Hikâyeciliği”. 100. Yılında Yeni Lisan Hareketi ve Millî Edebiyat Çalıştayı Bildirileri. Türk Edebiyatı Vakfı Yayınları: İstanbul, ss. 190-204.
- Referans9 Sazyek, H. (2013). Roman Terimleri Sözlüğü. Hece Yayınları: Ankara.
- Referans10 Tekin, M. (2011). Roman Sanatı (9.b.). Ötüken Neşriyat: İstanbul.
- Referans11 Yener, C. (2008). “Ömer Seyfettin’in Öykücülüğüne Toplu Bir Bakış”. Türk Dili – Türk Öykücülüğü Özel Sayısı (2.b.), S. 286, Temmuz 1975, ss. 44-53.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | MAKALELER |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Ekim 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 3 Sayı: 1 - Özel Sayı |
