Öz
Cumhuriyet Dönemi’nde kültür, siyaset, sanat ve edebiyat hayatında önemli bir yere sahip olan Peyami Safa, roman, hikâye, makale, köşe yazıları, ilmi eserler ve polemikleriyle tanınan bir şahsiyettir. Safa, Türk edebiyatı için yeni sayılabilecek bilinç akışı, iç monolog ve iç çözümleme gibi kullandığı tekniklerle yaşadığı dönemin öncü romancılarından biridir. Toplumun sorunlarını ortaya koyan ve onlara kendince çözümler arayan Safa, romanlarında geleneksel değerlerden uzaklaşan ve Batı’nın değerlerini yanlış benimseyen Türk insanının yaşadığı çıkmazları irdeler. İnsanların çatışmalarını, bocalamalarını ve geçirdiği sarsıntıları ele alan yazar, yeni bir yaşam arzusuyla kökleriyle bağını koparıp ahlaki açıdan yozlaşma tehlikesiyle karşı karşıya kalan, manevi değerlerden uzaklaşan insanlara yol göstermeye çalışır. Yazar, hemen her romanında bir kişiye sözünü emanet ederek ortaya çıkan sorunlarla ilgili düşüncelerini ve çözüm önerilerini kurgusal dünyaya fazla zarar vermeden aktarmak ister. Ancak ders verme amacından kendini bir türlü alamaz ve romanları sözcülerin uzun açıklamalarda bulunduğu bölümlerde makale ya da bildiri hüviyetine bürünür.