Objective: In this study, it was aimed to determine the growth performance, feed intake, slaughter and carcass traits of guinea fowls reared at three different stocking densities.
Material and Methods: The study was carried out with a total of 252 guinea fowls reared in three different stocking densities (6.6, 9.3, 12 guinea fowls per m2) in the closed-barn system. The body weight, feed intake and feed conversion ratio were determined at the day-old, 2, 4, 6, 8, 10, 12 and 13 weeks of age. Slaughter and carcass traits were determined at 13 weeks.
Results: In the study, lower body weight was determined in the high stocking density group at the 6th week and onwards. Cumulative feed intake was higher in guinea fowls reared at low stocking density after the 4th week. However, the feed conversion ratio was higher in the low stocking density group at the 6th week and onwards. There was no significant effect of stocking density on slaughter and carcass weights and percentages.
Conclusion: Stocking density significantly affected body weight, feed intake, feed conversion ratio and mortality, however did not affect slaughter and carcass traits in guinea fowls at 13 weeks of age. Our study results showed that the most economical production in terms of growth performance and production costs can be achieved with 9-10 guinea fowl per unit area. However, for alternative poultry species such as guinea fowl, further studies are needed to show the effects of production in closed-barn systems, which are very different from their natural habitats, on the welfare status and natural behavioral characteristics
Guinea fowl growth carcass slaughter feed consumption stocking density
Amaç: Bu çalışmada, üç farklı yerleşim sıklığında yetiştirilen beç tavuklarının büyüme performansı, yem tüketimi, kesim ve karkas özelliklerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.
Materyal ve Metot: Çalışma kapalı yetiştirme sisteminde üç farklı yerleşim sıklığında (m2’de 6.6, m2’de 9.3, m2’de 12 beç tavuğu) yetiştirilen toplamda 252 beç tavuğu ile yürütülmüştür. Günlük yaşta, 2, 4, 6, 8, 10, 12 ve 13. haftalarda canlı ağırlık, yem tüketimi ve yemden yararlanma oranı belirlenmiştir. Kesim ve karkas özellikleri 13. haftada tespit edilmiştir.
Bulgular: Çalışmada 6. hafta ve sonrasında yüksek yerleşim sıklığına sahip grupta daha düşük canlı ağırlık tespit edilmiştir. Kümülatif yem tüketimi 4. haftadan sonra düşük yerleşim sıklığında yetiştirilen beç tavuklarında daha yüksek bulunmuştur. Bununla birlikte yemden yaralanma oranı ise 6. hafta ve sonrasında düşük yerleşim sıklığı grubunda daha yüksek belirlenmiştir. Kesim ve karkas ağırlıkları ve oranları üzerine ise yerleşim sıklığının önemli bir etkisi tespit edilmemiştir.
Sonuç: Yerleşim sıklığının 13 haftalık kesim yaşındaki beç tavuklarında canlı ağırlık, yem tüketimi, yemden yararlanma oranı ve ölüm oranı üzerine önemli etkisi olduğu, kesim ve karkas özelliklerini ise etkilemediği belirlenmiştir. Büyüme performansı ve üretim maliyetleri bakımından en ekonomik yetiştiriciliğin birim alanda 9-10 beç tavuğu ile sağlanabileceği söylenebilir. Ancak beç tavuğu gibi alternatif kanatlı türleri için doğal yaşam alanlarından çok farklı olan kapalı sistemlerde yetiştirmenin refah durumu ve doğal davranış özelliklerine etkilerini ortaya koyan ileri çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.
Beç tavuğu büyüme karkas kesim yem tüketimi yerleşim sıklığı
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hayvansal Üretim (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Temmuz 2022 |
Gönderilme Tarihi | 21 Şubat 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 |
Creative Commons License Journal of Animal Production is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.