Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Hemşirelikte Bireyselleştirilmiş Bakım Algısına Yönelik Yapılmış Lisansüstü Tezlerin İncelenmesi

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 2, 38 - 43, 30.12.2020

Öz

Amaç: Bu çalışma Türkiye’de hemşirelik alanında yapılan bireyselleştirilmiş bakım algısı ile ilgili lisansüstü tezlerin bazı özelliklerini incelemek amacıyla yapılmış tanımlayıcı türde bir araştırmadır.
Gereç ve Yöntem: 10.06.2020-25.06.2020 tarihleri arasında Yüksek Öğretim Kurumu Ulusal Tez Merkezi (https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/) veri tabanından “bireyselleştirilmiş bakım algısı, hemşirelikte bireyselleştirilmiş bakım, hemşirelik” anahtar kelimeleri birlikte veya ayrı ayrı tarama yapılarak kullanılmıştır. Çalışmada veri toplama formu olarak araştırmacılar tarafından literatür doğrultusunda hazırlanan “tez değerlendirme formu” kullanılmıştır. Tarama sonucu elde edilen verilerin değerlendirilirken tanımlayıcı istatistikler kullanılmıştır.
Bulgular: Yapılan tarama sonucunda 15 teze ulaşılmıştır ve tezlerin tamamı yüksek lisans tezidir. İncelenen tezlerin %40’ı 2019 yılında ve Hemşirelik Esasları Anabilim dalında yapılırken, %26,7’si tanımlayıcı türde yapılmıştır. İncelenen tezlerde örneklemi %33,3’ünü hemşireler oluşturmuştur. Ayrıca tezlerin %26,7’si yayına çevrilmiştir.
Sonuç: Çalışma kapsamında incelenen tezlerin tamamının yüksek lisans tezi, çoğunluğunun tanımlayıcı tipte olduğu ve yayın yapılmadığı sonucuna varılmıştır. Bireyselleştirilmiş bakım algısı alanında yapılan çalışmaların arttırılması, özellikle nitel çalışmaların yapılmasının sağlanması, hemşirelikte verilen lisansüstü eğitim kalitesinin yükseltilmesi ve ülkemizde az sayıda olan doktora eğitimine tezlerine önem verilmesi ve dikkat çekilmesi önerilmektedir.
Anahtar Kelimeler: Hemşire, bireyselleştirilmiş bakım, lisansüstü tezler.

Kaynakça

  • Alıcı CB. (2018). Yoğun bakım ünitesinde yatan hastaların yaşam kalitesi ve doyumunun bireyselleştirilmiş bakım algıları üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi. On Dokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.
  • Altınışık M. (2019). Onkoloji kliniğinde hasta ve hemşire bakış açısıyla bireyselleştirilmiş bakım algısı. Yüksek Lisans Tezi.. Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
  • Ardahan M, Özsoy S. (2015). Türkiye’de hemşirelik araştırmalarındaki eğilimler: yüksek lisans ve doktora tezleri üzerine bir çalışma. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 4(4), 516-534.
  • Atay ME. (2019). Hemşirelerin etik duyarlılıkları ile bireyselleştirilmiş bakım algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
  • Aydın Y, Adıgüzel A, Topal EA. (2015). Ebe ve hemşirelerin bilimsel çalışmalara yönelik tutumlarının belirlenmesi. Journal of Human Rhythm, 1(4), 168-175.
  • Ayık S, Öztürk A, Kaya N, Uygur E, Cengiz A. (2010). Hemşirelik uygulamalarında araştırma sonuçlarının kullanımında engeller. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi, 18(3), 144-155.
  • Bağçivan G, Uysal N, Karaaslan A, Kapucu S, Talas, MS, Terakye G. (2015). Türkiye'de 2009-2013 yılları arasında yayınlanmış olan onkoloji hemşireliği alanında yapılmış araştırmaların incelenmesi: Sistematik derleme. Turkish Journal Of Oncology/Türk Onkoloji Dergisi, 30(2).
  • Bekmezci E. (2019). Hasta ve hemşirelerin bireyselleştirilmiş bakım algısı. Yüksek Lisans Tezi.. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
  • Bükecik E. (2016). Jinekolojik onkoloji hastalarının ve bakım veren ebe/hemşirelerin bireyselleştirilmiş bakım algılarının değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Can Ş. (2013). Hemşirelerin mesleki değerlerinin bireyselleştirilmiş bakım algıları ile ilişkisi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Ceylan B. (2014). Hemşirelikte Bireyselleştirilmiş Bakım. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 30(3), 59-67.
  • Çopur ÖE, Kuru N, Seyman CC. (2015). Hemşirelikte kanıta dayalı uygulamalara genel bakış. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 1(2), 51-55.
  • Çopur ÖE, Emiroğlu ON. (2017). Birey Odaklı Bakım ve Halk Sağlığı Hemşireliği Uygulamalarındaki Önemi. Türkiye Klinikleri Public Health Nursing-Special Topics, 3(2), 61-65.
  • Çulha Y. (2018). Son sınıf hemşirelik öğrencilerinin hemşirelik değerleri, duygusal zeka düzeyleri ve bireyselleştirilmiş bakım algılarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Danacı E. (2018). Hemşirelerin iş doyumu ve tükenmişlik düzeylerinin bireyselleştirilmiş bakım algıları üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi. On dokuz Mayısı Üniversitesi, Samsun.
  • Demirel N. (2019). Son sınıf hemşirelik öğrencilerinin bireyselleştirilmiş bakım algılarının ve yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Kaplan BC. (2015). Hastaların bireyselleştirilmiş bakım algıları ve etkileyen faktörlerin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Karabulut N, Gürçayır D, Aktaş YY. (2019). Hemşirelik Araştırma Tarihi. ACU Sağlık Bil Dergisi, 2019; 10(2): 121-128.
  • Karayurt Ö, Ursavaş EF, İşeri Ö. (2018). Hemşirelerin bireyselleştirilmiş bakım verme durumlarının ve görüşlerinin incelenmesi. ACU Sağlık Bilimleri Dergisi, 9(2), 163-169.
  • Keskin A. (2019). Yetişkin hastaların bireyselleştirilmiş bakım algılarının hastane taburculuğuna hazır oluşluklarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Afyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Afyon.
  • Motamed-Jahromi M, LeilaDehghani S. (2014). Nursing MscTheses: A study of an ıranian college of nursing and midwifery in two decades (1990-2010). Global Journal Of Health Science, 6(5), 118–124.
  • Öğüt D. (2019). Kadınların doğum sonrası bireyselleştirilmiş bakımı algılama ve memnuniyet düzeyleri. Yüksek Lisans Tezi. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
  • Öncel S, Sümen A. (2017). Türkiye'de Halk Sağlığı Hemşireliği Alanında Yürütülen Lisansüstü Tezlerin Değerlendirilmesi. Türkiye Klinikleri Public Health Nursing-Special Topics, 3(1), 20-28.
  • Özdemir GN. (2015). Hemşirelerin empatik eğilim ve empatik becerileri ile bireyselleştirilmiş bakım algıları arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Öztürk A, Kaya N, Ayık S, Uygur E, Cengiz A. Hemşirelik uygulamalarında araştırma sonuçlarının kullanımında engeller. İ.Ü.F.N. Hem. Dergisi, 2010; 18: 144-55.
  • Pamuk K. (2017). Hemşirelerin bireysel iş yükü algısının bireyselleştirilmiş bakım algıları üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyon.
  • Papastavrou E, Acaroglu R, Sendir M, et al. (2015).There lationship between individualized care and the practice environment: an international study. Int J Nurs Stud, 52(1):121-133.
  • Scochi CGS, Gelbcke FL, Ferreira MDA, Lima MADDS, Padilha KG, Padovani NA, Munari DB. (2015). Nursing Doctorates in Brazil: research formation and theses production. Revistalatino-Americana de Enfermagem, 23(3), 387-394.
  • Suhonen R, Papastavrou E, Efstathiou G, Tsangari H, Jarosova D, Leino‐Kilpi H, Patiraki E, Karlou C, Balogh Z, Merkouris A. (2012). Patient satisfaction as an outcome of individualised nursing care. Scandinavian Journal of Caring Sciences, 26(2), 372-380.
  • Suhonen R, Alikleemola P, Katajisto J, Leino-Kilpi H. (2012). Nurses' assessments of individualised care in long-term care institutions. Journal of Clinical Nursing, 21(7-8), 1178–1188.
  • Taş G, Dikeç G, Baysan AL. (2019). Türkiye’de ruh sağlığı ve psikiyatri hemşireliği alanında yürütülen lisansüstü tezlerin niceliksel ve içerik açısından incelemesi. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 10(3), 173-180.
  • Tekin F. (2011). Ortopedik cerrahi hastalarının bireyselleştirilmiş bakımı algılama ve hemşirelik bakımından memnuniyet düzeylerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Trakya Üniversitesi, Edirne.
  • Toru F. (2020). Hemşirelik Uygulamalarının kilit noktası: bireyselleştirilmiş bakım. Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 4(1); 46-54.
  • Yükseköğretim Kurumu (YÖK). (2017). YÖK’te “Hemşirelik Lisans Eğitimi Çalıştayı”. Yüksek Öğretim Dergisi, 16(7), 90-92.
  • Yılmaz A, Yazgan EÖ, Dur B, Salman F, Demir A. (2017). Türkiye’de hemşirelik lisansüstü tezlerinin yayın olma durumu: bibliyometrik çalışma 1977-2016. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi, 19(3), 34-44.
Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 2, 38 - 43, 30.12.2020

Öz

Kaynakça

  • Alıcı CB. (2018). Yoğun bakım ünitesinde yatan hastaların yaşam kalitesi ve doyumunun bireyselleştirilmiş bakım algıları üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi. On Dokuz Mayıs Üniversitesi, Samsun.
  • Altınışık M. (2019). Onkoloji kliniğinde hasta ve hemşire bakış açısıyla bireyselleştirilmiş bakım algısı. Yüksek Lisans Tezi.. Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
  • Ardahan M, Özsoy S. (2015). Türkiye’de hemşirelik araştırmalarındaki eğilimler: yüksek lisans ve doktora tezleri üzerine bir çalışma. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 4(4), 516-534.
  • Atay ME. (2019). Hemşirelerin etik duyarlılıkları ile bireyselleştirilmiş bakım algıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
  • Aydın Y, Adıgüzel A, Topal EA. (2015). Ebe ve hemşirelerin bilimsel çalışmalara yönelik tutumlarının belirlenmesi. Journal of Human Rhythm, 1(4), 168-175.
  • Ayık S, Öztürk A, Kaya N, Uygur E, Cengiz A. (2010). Hemşirelik uygulamalarında araştırma sonuçlarının kullanımında engeller. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi, 18(3), 144-155.
  • Bağçivan G, Uysal N, Karaaslan A, Kapucu S, Talas, MS, Terakye G. (2015). Türkiye'de 2009-2013 yılları arasında yayınlanmış olan onkoloji hemşireliği alanında yapılmış araştırmaların incelenmesi: Sistematik derleme. Turkish Journal Of Oncology/Türk Onkoloji Dergisi, 30(2).
  • Bekmezci E. (2019). Hasta ve hemşirelerin bireyselleştirilmiş bakım algısı. Yüksek Lisans Tezi.. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
  • Bükecik E. (2016). Jinekolojik onkoloji hastalarının ve bakım veren ebe/hemşirelerin bireyselleştirilmiş bakım algılarının değerlendirilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
  • Can Ş. (2013). Hemşirelerin mesleki değerlerinin bireyselleştirilmiş bakım algıları ile ilişkisi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Ceylan B. (2014). Hemşirelikte Bireyselleştirilmiş Bakım. Ege Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Dergisi, 30(3), 59-67.
  • Çopur ÖE, Kuru N, Seyman CC. (2015). Hemşirelikte kanıta dayalı uygulamalara genel bakış. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 1(2), 51-55.
  • Çopur ÖE, Emiroğlu ON. (2017). Birey Odaklı Bakım ve Halk Sağlığı Hemşireliği Uygulamalarındaki Önemi. Türkiye Klinikleri Public Health Nursing-Special Topics, 3(2), 61-65.
  • Çulha Y. (2018). Son sınıf hemşirelik öğrencilerinin hemşirelik değerleri, duygusal zeka düzeyleri ve bireyselleştirilmiş bakım algılarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Danacı E. (2018). Hemşirelerin iş doyumu ve tükenmişlik düzeylerinin bireyselleştirilmiş bakım algıları üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi. On dokuz Mayısı Üniversitesi, Samsun.
  • Demirel N. (2019). Son sınıf hemşirelik öğrencilerinin bireyselleştirilmiş bakım algılarının ve yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Kaplan BC. (2015). Hastaların bireyselleştirilmiş bakım algıları ve etkileyen faktörlerin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Karabulut N, Gürçayır D, Aktaş YY. (2019). Hemşirelik Araştırma Tarihi. ACU Sağlık Bil Dergisi, 2019; 10(2): 121-128.
  • Karayurt Ö, Ursavaş EF, İşeri Ö. (2018). Hemşirelerin bireyselleştirilmiş bakım verme durumlarının ve görüşlerinin incelenmesi. ACU Sağlık Bilimleri Dergisi, 9(2), 163-169.
  • Keskin A. (2019). Yetişkin hastaların bireyselleştirilmiş bakım algılarının hastane taburculuğuna hazır oluşluklarına etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Afyonkarahisar Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Afyon.
  • Motamed-Jahromi M, LeilaDehghani S. (2014). Nursing MscTheses: A study of an ıranian college of nursing and midwifery in two decades (1990-2010). Global Journal Of Health Science, 6(5), 118–124.
  • Öğüt D. (2019). Kadınların doğum sonrası bireyselleştirilmiş bakımı algılama ve memnuniyet düzeyleri. Yüksek Lisans Tezi. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
  • Öncel S, Sümen A. (2017). Türkiye'de Halk Sağlığı Hemşireliği Alanında Yürütülen Lisansüstü Tezlerin Değerlendirilmesi. Türkiye Klinikleri Public Health Nursing-Special Topics, 3(1), 20-28.
  • Özdemir GN. (2015). Hemşirelerin empatik eğilim ve empatik becerileri ile bireyselleştirilmiş bakım algıları arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Öztürk A, Kaya N, Ayık S, Uygur E, Cengiz A. Hemşirelik uygulamalarında araştırma sonuçlarının kullanımında engeller. İ.Ü.F.N. Hem. Dergisi, 2010; 18: 144-55.
  • Pamuk K. (2017). Hemşirelerin bireysel iş yükü algısının bireyselleştirilmiş bakım algıları üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyon.
  • Papastavrou E, Acaroglu R, Sendir M, et al. (2015).There lationship between individualized care and the practice environment: an international study. Int J Nurs Stud, 52(1):121-133.
  • Scochi CGS, Gelbcke FL, Ferreira MDA, Lima MADDS, Padilha KG, Padovani NA, Munari DB. (2015). Nursing Doctorates in Brazil: research formation and theses production. Revistalatino-Americana de Enfermagem, 23(3), 387-394.
  • Suhonen R, Papastavrou E, Efstathiou G, Tsangari H, Jarosova D, Leino‐Kilpi H, Patiraki E, Karlou C, Balogh Z, Merkouris A. (2012). Patient satisfaction as an outcome of individualised nursing care. Scandinavian Journal of Caring Sciences, 26(2), 372-380.
  • Suhonen R, Alikleemola P, Katajisto J, Leino-Kilpi H. (2012). Nurses' assessments of individualised care in long-term care institutions. Journal of Clinical Nursing, 21(7-8), 1178–1188.
  • Taş G, Dikeç G, Baysan AL. (2019). Türkiye’de ruh sağlığı ve psikiyatri hemşireliği alanında yürütülen lisansüstü tezlerin niceliksel ve içerik açısından incelemesi. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 10(3), 173-180.
  • Tekin F. (2011). Ortopedik cerrahi hastalarının bireyselleştirilmiş bakımı algılama ve hemşirelik bakımından memnuniyet düzeylerinin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Trakya Üniversitesi, Edirne.
  • Toru F. (2020). Hemşirelik Uygulamalarının kilit noktası: bireyselleştirilmiş bakım. Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 4(1); 46-54.
  • Yükseköğretim Kurumu (YÖK). (2017). YÖK’te “Hemşirelik Lisans Eğitimi Çalıştayı”. Yüksek Öğretim Dergisi, 16(7), 90-92.
  • Yılmaz A, Yazgan EÖ, Dur B, Salman F, Demir A. (2017). Türkiye’de hemşirelik lisansüstü tezlerinin yayın olma durumu: bibliyometrik çalışma 1977-2016. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi, 19(3), 34-44.
Toplam 35 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Hemşirelik
Bölüm Derleme
Yazarlar

Ebru Öztürk 0000-0003-1843-3499

Zehra Can 0000-0003-4997-3113

Fatma Karasu 0000-0002-7347-0981

Hasan Çam 0000-0002-1722-4727

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2020
Gönderilme Tarihi 28 Ağustos 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 3 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Öztürk, E., Can, Z., Karasu, F., Çam, H. (2020). Hemşirelikte Bireyselleştirilmiş Bakım Algısına Yönelik Yapılmış Lisansüstü Tezlerin İncelenmesi. Hemşirelik Bilimi Dergisi, 3(2), 38-43.