Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Problems regarding quality assurance practices in teacher training and some suggestions

Yıl 2017, Cilt: 2 Sayı: 1, 14 - 25, 05.06.2017
https://doi.org/10.22596/2017.0201.14.25

Öz

The aim of this study is to examine the problems faced with quality assurance
practises in teacher training in Turkey. This is a literature review study. In
the context of this study, we presented the definition of quality assurance,
historical development of the concept in Turkey and problems faced with quality
assurance practises in teacher training. In this study, problems regarding
quality assurance practises in teacher training were examined. As a result, it
is seen that there are some risks in quality assurance practises in teacher
training such as restrictions on institutional autonomy and academic freedom,
bureaucratization and measurement problems of quality assurance. Resistance of
academic staff to change, increased workload, unwillingness of faculty members
to participate in the quality teams and updating problems of quality standarts
parallel to education and management fields affect quality assurance practises
adversely. Considering these problems and risks, it is suggested to have a
quality culture in educational colleges to better conduct quality assurance
practises in teacher training. Also every stakeholder in educational colleges
should be well informed about quality standarts, procedures and other
activities beforehand. Faculty members especially those who do not hold a
management task should participate in quality teams. Finally, quality assurance
institutions should avoid damaging the institutional autonomy and academic
freedom. 

Kaynakça

  • Arsal, Z. (2004). Türkiye'de ve Amerika Birleşik Devletlerinde öğretmen eğitiminde akreditasyon uygulamasının karşılaştırılması, Abant İzzet Baysal Sosyal Bilimleri Enstitüsü Dergisi 1 (8), 1-16.
  • Azar, A. (2011), Türkiye’deki öğretmen eğitimi üzerine bir söylem: Nitelik mi, nicelik mi? Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1 (1), 36-38.
  • Belenli, İ., Günay, D., Öztemel, E., Demir, A., Sivrikaya Şerifoğlu, F., Elmas, vd. (2011). Türkiye yükseköğretim kurumları için kalite güvence oluşumu üzerine bir model önerisi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1 (3), 128-133.
  • Doğan, İ. (1999). Eğitimde kalite ve akreditasyon sorunu: Eğitim fakülteleri üzerine bir deneme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 5 (4), 503-519.
  • Dökmener, A. E. ve Ağan, Y. (2015). Yükseköğretim kurumlarında ISO 9001: 2008 kalite yönetim sistemi uygulamalarında karşılaşılan sorunlar: Bir devlet üniversitesi örneği, KAÜ İİBF Dergisi, 6 (10), 155-190.
  • Eaton, J. S. (2012). What future for accreditation: The challenge and opportunity of the accreditation-federal government relationship. Inquiry, Evidence, and Excellence: The Promise and Practice of Quality Assurance. Teacher Education Accreditation Council. Washington, DC, EEUU, 77-88.
  • EPDAD (2016). Öğretmen eğitiminde program değerlendirme ve akreditasyon el kitabı, http://www.epdad.net/belgeler-ve-formlar adresinden 10.11. 2016 tarihinde erişilmiştir.
  • Erkuş L. ve Özdemir S. M. (2010). Eğitim fakültelerinin akreditasyon sürecine hazır olma durumuna ilişkin öğretim elemanlarının görüşlerinin değerlendirilmesi, Ç.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 118-133.
  • Gitta, E. (2014). Quality assurance; Understanding the need, boundaries and linkages in the education sector, International Journal of Science and Research (IJSR), 5 (3), 1-16.
  • Günay, D. (2012). Yükseköğretimde öğrenme kazanımlarına dayanan kalite güvence sistemi, (Ed. Gür, S.B. ve Özer M.) Türkiye’de Yükseköğretimin Yeniden Yapılandırılması ve Kalite Güvence Sistemi, Ankara: Pelin Ofset.
  • Gür, S. B. (2012). Kalite güvence sisteminin imkân ve riskleri, (Ed. Gür, S.B. ve Özer M.) Türkiye’de Yükseköğretimin Yeniden Yapılandırılması ve Kalite Güvence Sistemi, Ankara: Pelin Ofset.
  • Hidalgoa, E., Villoria, J. & Romero-Cerezo, R. (2011). The necessity and challenge of setting up a quality assurance system in the higher education system in Andalusia (Spain). Procedia Social and Behavioral Sciences 15, 2972–2976.
  • Kavak, Y. (1999). Öğretmen yetiştirmede yeni bir yaklaşıma doğru: Standartlar ve akreditasyon, Eğitim Yönetimi Dergisi, 5 (20), 313-324.
  • Kis, V. (2005). Quality assurance in tertiary education: Current practices in OECD countries and a literature review on potential effects. https://www.oecd.org/education/skills-beyond-school/38006910.pdf, adresinden 12/11/2016 tarihinde erişilmiştir.
  • Özer, M. (2012). Avrupa yükseköğretim alanında kalite güvence sistemi ile ilgili genel eğilimler. (Ed. Gür, S.B. ve Özer M.) Türkiye’de Yükseköğretimin Yeniden Yapılandırılması ve Kalite Güvence Sistemi, Ankara: Pelin Ofset.
  • Özer, M., Gür, S. B. ve Küçükcan, T. (2011). Kalite güvencesi: Türkiye yükseköğretimi için stratejik tercihler, Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1 (2), 59-65.
  • Özer, M., Gür, B. S. ve Küçükcan, T. (2010). Yükseköğretimde kalite güvencesi. Ankara: Pelin Ofset. Özoğlu, M, Gür, S.B. ve Altunoğlu, A. (2013). Türkiye ve dünyada öğretmenlik: Retorik ve pratik, Eğitim-Bir-Sen Yayınları, Ankara.
  • Rehber, E. (2007). Dünyada Değişen Yükseköğretim ve Kalite Anlayışı, (Ed: Aktan, C.C.) Değişim Çağında Yükseköğretim Global Trendler ve Yeni Paradigmalar, Yaşar Üniversitesi Yayını, İzmir.
  • Sağlam, M., Adıgüzel, A. (2009). Eğitim fakültelerinde öğretmen eğitimi program standartlarının gerçekleşme düzeyi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23, 303-313.
  • Sanyal, B. C. & Martin, M. (2007). Quality assurance and the role of accreditation: an overview in higher education in the world. Palgrave Macmillan, New York and Basingstoke and Global University Network for Innovation (GUNI), Barcelona.
  • Süzen, Z. B., Çalık, T. (2016). Üniversitelerde kurumsal değerlendirme çalışmalarına öğretim üyelerinin katılımı, Kastamonu Eğitim Dergisi, 24, (3) 1403-1418.
  • Szymenderski, P., Yagudina, L. & Burenkova O. (2015). The impact of an assurance system on the quality of teaching and learning: Using the example of a university in Russia and one of the universities in Germany, Higher Education Studies, 5, (5) 15-25.
  • WASC. (2011). Situating WASC accreditation in the 21st century: Redesign for 2012 and beyond, http://www.wascsenior.org/files/WASC.pdf adresinden 06.06.2016 tarihinde erişilmiştir.
  • World Bank. (2009). Teacher education quality assurance: Accreditation of teacher education institutions and programs. Policy Brief, No: 2, http://documents.worldbank.org/curated adresinden 06.06.2016 tarihinde erişilmiştir.
  • YÖDEK. (2007). Yükseköğretim kurumlarında akademik değerlendirme ve kalite geliştirme rehberi. http://www.yodek.org.tr adresinden 06.05.2016 tarihinde erişilmiştir.
  • YÖK. (2009). Öğretmen yetiştirme çalışma grubu. https://www.yok.gov.tr adresinden 11.10.2016 tarihinde erişilmiştir.
  • YÖK. (2016a). Yükseköğretim kalite kurulu bilgi notu. http://www.yok.gov.tr adresinden 06.05.2016 tarihinde erişilmiştir.
  • YÖK. (2016b) Yükseköğretim kalite kurulunun çalışma usul ve esasları, http://www.yok.gov.tr adresinden 06.05.2016 tarihinde erişilmiştir.
  • YÖK. (2016c). Kurumsal dış değerlendirme klavuzu: Sürüm 1.1. http://www.yok.gov.tr adresinden 06.05.2016 tarihinde erişilmiştir.
  • YÖK. (1999). Türkiye’de öğretmen eğitiminde standartlar ve akreditasyon, http://dosya.marmara.edu .tr/aef/dekanlik/konsey/yok_dunyabankas_kitapcik.pdf adresinden 31.12.2016 tarihinde erişilmiştir.
  • Zibeniene, G., Savickiene, I. (2014). Acceptability of the conceptions of higher education quality to first year students of the study field of pedagogy, Quality of Higher Education, 11, 44-65.

Öğretmen Eğitimi Kalite Güvence Uygulamalarında Karşılaşılan Sorunlar ve Öneriler

Yıl 2017, Cilt: 2 Sayı: 1, 14 - 25, 05.06.2017
https://doi.org/10.22596/2017.0201.14.25

Öz

Bu çalışmanın amacı, öğretmen eğitimi kalite güvencesi uygulamaları çerçevesinde Türkiye’de öne çıkan sorunları incelemektir. Bu amaç doğrultusunda ilgili konuda yapılmış araştırmalardan elde edilen sonuçlar literatür taraması yöntemiyle ele alınmıştır. Çalışma kapsamında kalite güvencesinin tanımı, kavramın Türkiye’deki tarihsel gelişimi ve öğretmen eğitimi kalite güvence uygulamalarında karşılaşılan sorunlar değerlendirilmiştir. Sonuç olarak, öğretmen eğitimi kalite güvence uygulamalarında kurumsal özerklik ve akademik özgürlüğü zedelemenin yanı sıra bürokratikleşme ve değerlendirme sorunlarının gündemde olduğu söylenebilir. Akademik kadronun değişime olan direnci, artan iş yükü, akademisyenlerin kalite ekiplerine katılımda isteksiz olması ve kalite standartlarının eğitim ve yönetim alanlarına paralel olarak güncellenmemesi kalite güvence uygulamalarını olumsuz yönde etkilemektedir. Bu sorun ve riskler dikkate alındığında, öğretmen eğitimi kalite güvencesi uygulamalarının daha iyi yürütülebilmesi için eğitim fakültelerinde kalite kültürüne önem verilmesi önerilebilir. Ayrıca eğitim fakültelerindeki her paydaş, kalite standartları, prosedürler ve etkinliklerle ilgili önceden sağlıklı bir biçimde bilgilendirilmelidir. Özellikle yönetim görevi olmayan akademisyenlerin kalite ekiplerine katılımı teşvik edilebilir. Son olarak, kalite güvence kurumlarının kurum özerkliği ve akademik özgürlüğü olumsuz yönde etkilemekten kaçınmaları önerilebilir.

Kaynakça

  • Arsal, Z. (2004). Türkiye'de ve Amerika Birleşik Devletlerinde öğretmen eğitiminde akreditasyon uygulamasının karşılaştırılması, Abant İzzet Baysal Sosyal Bilimleri Enstitüsü Dergisi 1 (8), 1-16.
  • Azar, A. (2011), Türkiye’deki öğretmen eğitimi üzerine bir söylem: Nitelik mi, nicelik mi? Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1 (1), 36-38.
  • Belenli, İ., Günay, D., Öztemel, E., Demir, A., Sivrikaya Şerifoğlu, F., Elmas, vd. (2011). Türkiye yükseköğretim kurumları için kalite güvence oluşumu üzerine bir model önerisi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1 (3), 128-133.
  • Doğan, İ. (1999). Eğitimde kalite ve akreditasyon sorunu: Eğitim fakülteleri üzerine bir deneme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 5 (4), 503-519.
  • Dökmener, A. E. ve Ağan, Y. (2015). Yükseköğretim kurumlarında ISO 9001: 2008 kalite yönetim sistemi uygulamalarında karşılaşılan sorunlar: Bir devlet üniversitesi örneği, KAÜ İİBF Dergisi, 6 (10), 155-190.
  • Eaton, J. S. (2012). What future for accreditation: The challenge and opportunity of the accreditation-federal government relationship. Inquiry, Evidence, and Excellence: The Promise and Practice of Quality Assurance. Teacher Education Accreditation Council. Washington, DC, EEUU, 77-88.
  • EPDAD (2016). Öğretmen eğitiminde program değerlendirme ve akreditasyon el kitabı, http://www.epdad.net/belgeler-ve-formlar adresinden 10.11. 2016 tarihinde erişilmiştir.
  • Erkuş L. ve Özdemir S. M. (2010). Eğitim fakültelerinin akreditasyon sürecine hazır olma durumuna ilişkin öğretim elemanlarının görüşlerinin değerlendirilmesi, Ç.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 118-133.
  • Gitta, E. (2014). Quality assurance; Understanding the need, boundaries and linkages in the education sector, International Journal of Science and Research (IJSR), 5 (3), 1-16.
  • Günay, D. (2012). Yükseköğretimde öğrenme kazanımlarına dayanan kalite güvence sistemi, (Ed. Gür, S.B. ve Özer M.) Türkiye’de Yükseköğretimin Yeniden Yapılandırılması ve Kalite Güvence Sistemi, Ankara: Pelin Ofset.
  • Gür, S. B. (2012). Kalite güvence sisteminin imkân ve riskleri, (Ed. Gür, S.B. ve Özer M.) Türkiye’de Yükseköğretimin Yeniden Yapılandırılması ve Kalite Güvence Sistemi, Ankara: Pelin Ofset.
  • Hidalgoa, E., Villoria, J. & Romero-Cerezo, R. (2011). The necessity and challenge of setting up a quality assurance system in the higher education system in Andalusia (Spain). Procedia Social and Behavioral Sciences 15, 2972–2976.
  • Kavak, Y. (1999). Öğretmen yetiştirmede yeni bir yaklaşıma doğru: Standartlar ve akreditasyon, Eğitim Yönetimi Dergisi, 5 (20), 313-324.
  • Kis, V. (2005). Quality assurance in tertiary education: Current practices in OECD countries and a literature review on potential effects. https://www.oecd.org/education/skills-beyond-school/38006910.pdf, adresinden 12/11/2016 tarihinde erişilmiştir.
  • Özer, M. (2012). Avrupa yükseköğretim alanında kalite güvence sistemi ile ilgili genel eğilimler. (Ed. Gür, S.B. ve Özer M.) Türkiye’de Yükseköğretimin Yeniden Yapılandırılması ve Kalite Güvence Sistemi, Ankara: Pelin Ofset.
  • Özer, M., Gür, S. B. ve Küçükcan, T. (2011). Kalite güvencesi: Türkiye yükseköğretimi için stratejik tercihler, Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1 (2), 59-65.
  • Özer, M., Gür, B. S. ve Küçükcan, T. (2010). Yükseköğretimde kalite güvencesi. Ankara: Pelin Ofset. Özoğlu, M, Gür, S.B. ve Altunoğlu, A. (2013). Türkiye ve dünyada öğretmenlik: Retorik ve pratik, Eğitim-Bir-Sen Yayınları, Ankara.
  • Rehber, E. (2007). Dünyada Değişen Yükseköğretim ve Kalite Anlayışı, (Ed: Aktan, C.C.) Değişim Çağında Yükseköğretim Global Trendler ve Yeni Paradigmalar, Yaşar Üniversitesi Yayını, İzmir.
  • Sağlam, M., Adıgüzel, A. (2009). Eğitim fakültelerinde öğretmen eğitimi program standartlarının gerçekleşme düzeyi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23, 303-313.
  • Sanyal, B. C. & Martin, M. (2007). Quality assurance and the role of accreditation: an overview in higher education in the world. Palgrave Macmillan, New York and Basingstoke and Global University Network for Innovation (GUNI), Barcelona.
  • Süzen, Z. B., Çalık, T. (2016). Üniversitelerde kurumsal değerlendirme çalışmalarına öğretim üyelerinin katılımı, Kastamonu Eğitim Dergisi, 24, (3) 1403-1418.
  • Szymenderski, P., Yagudina, L. & Burenkova O. (2015). The impact of an assurance system on the quality of teaching and learning: Using the example of a university in Russia and one of the universities in Germany, Higher Education Studies, 5, (5) 15-25.
  • WASC. (2011). Situating WASC accreditation in the 21st century: Redesign for 2012 and beyond, http://www.wascsenior.org/files/WASC.pdf adresinden 06.06.2016 tarihinde erişilmiştir.
  • World Bank. (2009). Teacher education quality assurance: Accreditation of teacher education institutions and programs. Policy Brief, No: 2, http://documents.worldbank.org/curated adresinden 06.06.2016 tarihinde erişilmiştir.
  • YÖDEK. (2007). Yükseköğretim kurumlarında akademik değerlendirme ve kalite geliştirme rehberi. http://www.yodek.org.tr adresinden 06.05.2016 tarihinde erişilmiştir.
  • YÖK. (2009). Öğretmen yetiştirme çalışma grubu. https://www.yok.gov.tr adresinden 11.10.2016 tarihinde erişilmiştir.
  • YÖK. (2016a). Yükseköğretim kalite kurulu bilgi notu. http://www.yok.gov.tr adresinden 06.05.2016 tarihinde erişilmiştir.
  • YÖK. (2016b) Yükseköğretim kalite kurulunun çalışma usul ve esasları, http://www.yok.gov.tr adresinden 06.05.2016 tarihinde erişilmiştir.
  • YÖK. (2016c). Kurumsal dış değerlendirme klavuzu: Sürüm 1.1. http://www.yok.gov.tr adresinden 06.05.2016 tarihinde erişilmiştir.
  • YÖK. (1999). Türkiye’de öğretmen eğitiminde standartlar ve akreditasyon, http://dosya.marmara.edu .tr/aef/dekanlik/konsey/yok_dunyabankas_kitapcik.pdf adresinden 31.12.2016 tarihinde erişilmiştir.
  • Zibeniene, G., Savickiene, I. (2014). Acceptability of the conceptions of higher education quality to first year students of the study field of pedagogy, Quality of Higher Education, 11, 44-65.
Toplam 31 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Metin Kaya

Abdullah Selvitopu Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 5 Haziran 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 2 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Kaya, M., & Selvitopu, A. (2017). Öğretmen Eğitimi Kalite Güvence Uygulamalarında Karşılaşılan Sorunlar ve Öneriler. Harran Maarif Dergisi, 2(1), 14-25. https://doi.org/10.22596/2017.0201.14.25