Objective:The research has been done to assess the problems faced by women within the urbanization process in terms of public health. Method: The universe of research consisted of 2243 women who live in Karapınar District, Dikmen, Ankara. The sample of survey was consisted of 282 women under the age of 65, who accepted to attend to survey. Data for the research was gathered by the questionaire form developed to determine the introductory properties of the women and their problems at the transition process from the slum to apartment house. Descriptive statistical methods were utilized to evaluate the data. Results:It has been stated that when moved to apartments, 36% of women suffered difficulties of being a stranger and encountered problems in the process of adaptation to urban life, 16% of women experienced difficulties in obeying the rules of apartment life. It is found that 36.6% of women frequently met their relatives in order to ease the adaptation process 19.9% was angrier to their environment than before when moved from slum to apartment. 42.6% of the women, constantly dreamed about future plans to be able to adapt to apartment life, 12.4% of them experienced loss of self-confidence and 20.6% of them were confused about what to do in the first years when moved to apartment. When women were asked to tell their opinions about city life; 42.7% of them stated that they experienced isolation, 28.9 % of them wanted to return back to the slum. 23.3% of women expressed that they used antidepressant medicine to cope with the problems faced at the transition process. It was found that there is a statistically significant difference between drug use after moving from slum to apartment and women age p
Urban urbanization process urbanization problems women health
Amaç: Araştırma kentleşme sürecinde kadınların yaşadıkları problemlerin halk sağlığı açısından değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Araştırmanın evrenini, Ankara, Dikmen Karapınar Mahallesinde yaşayan 2243 kadın oluşturmaktadır. Araştırma örneklemini 65 yaşına kadar olan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 282 kadın oluşturmuştur. Araştırmada verilerin toplanmasında, kadınların tanıtıcı özelliklerini ve gecekondudan apartmana geçişte yaşadıkları problemleri belirlemek üzere geliştirilen anket formu kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistiksel yöntemlerden yararlanılmıştır. Bulgular: Kadınların %36’sının gecekondudan apartmana geçişte yabancılık çektiği ve apartman hayatına uyum problemleri yaşadığı, %16’sının ise gecekondudan apartmana taşındıklarında, apartman kurallarına uymakta zorluk çektiği belirlenmiştir. Kadınların %36,6’sının apartmana alışabilmek için akrabalarını daha sık ziyaret ettiği, % 19,9’unun gecekondudan apartmana taşındığında çevresine karşı daha sinirli olduğu bulunmuştur. Gecekondudan apartmana taşınan kadınların %42,6’sının apartman yaşamına uyum sağlayabilmek için sürekli olarak gelecekle ilgili hayaller kurduğu, kadınların %12,4’ünün öz-güvenini yitirdiği ve kadınların %20,6’sının şaşkınlık yaşadığı belirlenmiştir. Kentteki yaşamlarını dikkate alarak yaşadığı sorunları belirtmeleri istendiğinde; apartmana taşınan kadınların %42,7’si yalnızlık yaşadığını, %28,9’u gecekonduda yaşamak istediğini belirtmiştir. Yaşadığı sorunlarla baş edebilmek için gecekondudan apartmana geçişte antidepresan ilaç kullandığını ifade eden kadınların oranı %23,3 olarak saptanmıştır. Kadınların gecekondudan apartmana taşındıktan sonraki süreçte antidepresan ilaç kullanımı ile yaşları arasında istatistiki açıdan anlamlı bir fark bulunmuştur p
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ağustos 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 17 Sayı: 1 |