Amaç:
Bu araştırmada çocuk periton diyaliz hastalarında sosyoekonomik düzeyin
enfeksiyöz komplikasyonlardaki rolünü araştırmak istedik. Hemşirelik bakımı ve
eğitim tekrarı ile hijyen koşullarını iyileştirmeyi, peritonit gelişimini
önlemeyi hedefledik.
Gereç-Yöntem:
Çalışma Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Periton Diyaliz polikliniğine
Temmuz 1997-Ocak 2017 tarihleri arasında başvuran toplam 142 çocuk periton
diyaliz hastası retrospektif olarak değerlendirildi, ev ziyareti yapıldı.
Peritonit atak sayıları ve diyaliz süreleri değerlendirildi. Gruplar arası
karşılaştırmalarda Mann-Whitney u testi kullanılmıştır. Tüm istatistik
analizler IBM veriler analizine göre yapıldı. P değeri <0.05 kabul
edilmiştir.
Bulgular:
Gelir düzeyi ile peritonit atak sayısı arasında ilişki değerlendirildiğinde,
gelir düzeyi kötü olan hastalarda ki atak sayısı diğer hastalara göre anlamlı
oranda yüksek saptandı(p<0,05). Aletli periton diyalizi (APD) ve sürekli
ayaktan periton diyalizi (SAPD) yapanlar arasında peritonit atak sayısında
anlamlı bir farklılık olmadığı görüldü(p>0,05). Diyaliz hasta ayı arttıkça
peritonit atak sayısının da anlamlı olarak arttığı saptandı (p<0.05). Ev
ziyareti yapılan ile yapılmayan hastalar arasında peritonit atak sayısında
anlamlı farklılık olmadığı saptandı(p>0,05)
Sonuç:
Sosyoekonomik ve kültürel düzeyin düşük olmasının enfeksiyöz komplikasyonların
gelişmesinde önemli rol oynadığı tespit edildi. Hastaların diyaliz ayları
uzadıkça peritonit riskinin arttığı, eğitim tekrarı ile peritonit riskinin
azaldığı tespit edildi. Ev ziyaretleri arttırılarak, diyaliz ortamları uygun
hale getirilerek peritonit atak sıklıkları azaltılabilir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hemşirelik |
Bölüm | Makale |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Temmuz 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 13 Sayı: 2 |
Nefroloji Hemşireliği Dergisi/ Journal of Nephrology Nursing Creative Commons Atıf-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.