Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Hemodiyalize Giren Hastaların Diyabet Yönetim Durumları: Diyarbakır Örneği

Yıl 2020, Cilt: 15 Sayı: 2, 56 - 65, 31.05.2020
https://doi.org/10.47565/ndthdt.2020.7

Öz

Amaç: Bu araştırmanın amacı hemodiyaliz tedavisi uygulanan diyabetli hastaların
diyabet yönetim durumlarını belirlemektir.
Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı nitelikteki bu çalışmanın örneklemini Diyarbakır
ilinde bulunan iki hemodiyaliz merkezinde tedavi gören 68 diyabetik böbrek
hastası oluşturdu. Veriler, araştırmacılar tarafından literatür taranarak hazırlanan
“Hasta Tanıtım Formu” ve “Diyabet Yönetimi Anketi” kullanılarak ve yüz yüze
görüşme tekniği ile toplandı.
Bulgular: Çalışmaya katılan hastaların yaş ortalaması 62,19± 9,25 yıl, %54,4’ü
kadın, diyabet tanısı alma süresi 26,2 yıl, diyaliz tedavisi görme süresi ortalama
5,3 yıldır. Genel sağlık durumunu hastaların %45,6’sı orta, geçen yıl ile
karşılaştırıldığında ise %44,2’si kötü olarak değerlendirdi. Katılımcıların
%55,6’sında HbA1c >%7’dir; %29,4’ü fazla kilolu, %26,5’i sigara kullanmakta;
%10,3’ü düzenli egzersiz yapmakta, %29,4’ü diyabet için önerilen diyete
uymaktadır. Katılımcıların %60,3’ü açlık kan şekerini, %55,9’u tokluk kan
şekerini, %61,8’i HbA1c düzeyini, %52,9’u kolesterol düzeyini ve %88,2’si kan
basıncını düzenli olarak ölçmekte/ölçtürmektedir. Hastaların %20,6’sı hastalığı ile
ilgili reçete edilen tüm ilaçları; %23,5’i ise diyabet ilaçlarını düzenli olarak
kullanmadığını; %69,1’i hekiminin bilgisi dışında ilaç kullanmayı bırakabildiğini;
buna karşın hastaların %67,6’sı komplikasyon taraması için doktor kontrolüne
gittiğini ve %70,6’sı düzenli olarak ayaklarını kontrol ettiğini belirtmiştir.
Hastaların %79,4’ü diyabet ve tedavisi hakkında eğitim almıştır; eğitim alan
hastaların %66,1’i verilen eğitimi yeterli bulmaktadır.
Sonuç: Hastaların önerilen tedavi ve diyete uymadıkları, düzenli egzersiz
yapmadıkları, açlık kan şekeri, tokluk kan şekeri, HbA1c düzeyi ve kolesterol
düzeyini düzenli kontrol etmedikleri saptanmış, bu veriler ışığında hastaların
diyabet yönetiminde başarısız oldukları sonucuna ulaşılmıştır. Hastalara düzenli
bireyselleştirilmiş eğitim, izlem ve danışmanlık yapılarak diyabet öz
yönetimlerinin güçlendirilmesi gerekmektedir.

Destekleyen Kurum

Araştırma herhangi bir kurum ve kuruluş tarafından desteklenmemektedir.

Teşekkür

Araştırmaya katılmayı kabul eden hastalara teşekkür ediyoruz.

Kaynakça

  • 1. Enç N, Alkan HÖ. Diyabetes Mellitus. Enç N, ed. İç Hastalıkları Hemşireliği. 1. Baskı. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri; 2014, s. 281-289.
  • 2. Ulusal Diyabet Konsensüs Grubu. TURKDİAB Diyabet Tanı ve Tedavi Rehberi 2019. s.23. https://www.turkdiab.org/ admin/PICS/files/Diyabet_Tani_ve_Tedavi_Rehberi_2019.pdf. Erişim Tarihi: 12.04.2020.
  • 3. Harkins V. A Practical Guide to Integrated Type 2 Diabetes Care. Dublin: Health Service Executive; 2016.
  • 4. Türkiye 2018 Yılı Ulusal Nefroloji, Diyaliz ve Transplantasyon Kayıt Sistemi Raporu. http://www.nefroloji.org.tr/ folders/file/REGISTRY_2018.pdf. Erişim Tarihi: 12.04.2020.
  • 5. Atkins RC, Zimmet P. Diyabetik böbrek hastalığı: Şimdi harekete geçin yoksa sonra cezasını ödeyin. Türk Nefroloji Diyaliz ve Transplantasyon Dergisi. 2010; 19(1): 7-10.
  • 6. American Diabetes Association. Introduction: Standards of medical care in diabetes-2018. Diab Care 2018; 41: 1-2.
  • 7. Kumsar AK, Yılmaz FT, Gündoğdu S. Tip 2 diyabetli bireylerde algılanan semptom düzeyi ile HbA1c ilişkisi. Cukurova Medical Journal. 2019; 44: 61-8.
  • 8. Çapoğlu İ, Yıldırım A, Hacıhasanoğlu Aşılar R, Çayköylü A. Diyabete eşlik eden ruhsal sorunlar ve diyabet yönetimi. TJFMPC. 2019; 13(1): 67-74. doi: 10.21763/tjfmpc.415456
  • 9. Diabetes Control and Complications Trial Research Group. The effect of intensive treatment of diabetes on the development and progression of long-term complications in insulin-dependent diabetes mellitus. N Engl J Med. 1993; 329: 977-86.
  • 10. UK Prospective Diabetes Study (UKPDS) Group. Effect of intensive blood-glucose control with metformin on complications in overweight patients with type 2 diabetes (UKPDS 34). Lancet. 1998; 352: 854-65.
  • 11. UK Prospective Diabetes Study (UKPDS) Group. Intensive blood-glucose control with sulphonylureas or insulin compared with conventional treatment and risk of complications in patients with type 2 diabetes (UKPDS 33). Lancet. 1998; 352: 837-53.
  • 12. Holman RR, Paul SK, Bethel MA, Matthews DR, Neil HAW. 10-year follow-up of intensive glucose control in type 2 diabetes. N Engl J Med. 2008; 359: 1577-89.
  • 13. American Diabetes Association. 6. Glycemic targets: standards of medical care in diabetes-2019. Diab Care. 2019; 42(Supplement 1): S61-S70. doi:10.2337/dc19-S006.
  • 14. Türkiye Böbrek Hastalıkları Önleme ve Kontrol Programı, Eylem Planı (2018-2023). Sağlık Bakanlığı Yayın No: 1117, Ankara, 2018.
  • 15. Subramanian S, Hirsch, IB. Diabetic kidney disease: Does glycemic variability role? Curr Diab Rep. 2018; 18(13). Doi:10.1007/s11892-018-0979-3
  • 16. Baştürk T, Koç Y, Hasbal NB, Islee M, Ünsal A. Glisemik dalgalanma ve hemodiyaliz. Turkiye Klinikleri J Intern Med. 2016; 1(3): 129-32 doi: 10.5336/intermed.2016-51126
  • 17. Mirani M, Berra C, Finazzi S, Calvetta A, Radaelli MG, Favareto F, Graziani G, Badalamentiet S. Inter-day glycemic variability assessed by continuous glucose monitoring ın insulin-treated type 2 diabetes patients on hemodialysis. Diabetes Technol Ther. 2010; 12(10): 749-53.
  • 18. Elmas A, Saral EE, Tuğrul A, Şengül E, Bünül F. Hemodiyaliz hastalarında beslenme bilgi düzeyi ile klinik ve laboratuar bulguları arasındaki ilişki. Kocaeli Tıp Dergisi. 2012; 1(3): 23-6.
  • 19. DiMatteo MR. Variations in patients’ adherence to medical recommendations: A quantitative review of 50 years of research. Med Care. 2004; 42(3): 200-9.
  • 20. Yeoh E, Lim BK, Fun S, Tong J, Yeoh LY, Sum CF, Subramaniam T, Lim SC. Efficacy of self-monitoring of blood glucose versus retrospective continuous glucose monitoring in improving glycaemic control in diabetic kidney disease patients. Nephrology (Carlton). 2018; 23(3): 264-8. doi: 10.1111/nep.12978.
  • 21. Türkiye’de Kronik Hastalıklarda Tedavi Uyumu Raporu. https://www.akilciilacdernegi.com/ckfinder/userfiles/files/ KronikHastalardatedavi.pdf,s:17, 2018. Erişim Tarihi: 20.03.2020
  • 22. Saran K, Elsayed S, Molhem A, Dress A, Zara H. Nutritional assesment of patients on. hemodialysis in a large dialysis center. Saudi J Kidney Dis Transpl. 2011; 22(4): 675-81.
  • 23. Jialin W, Yi Z, Weijie Y. Relationship between body mass index and mortality in hemodialysis patients: A meta- analysis. Nephron Clin Pract. 2012; 121(3-4): c102-11. doi: 10.1159/000345159.

The status of Diabetes Management in Patients Undergoing Hemodialysis: The Case of Diyarbakır

Yıl 2020, Cilt: 15 Sayı: 2, 56 - 65, 31.05.2020
https://doi.org/10.47565/ndthdt.2020.7

Öz

Objective: The aim of this study is to determine the diabetes management status
of diabetic patients undergoing hemodialysis treatment.
Material and Method: The sample of the descriptive study was 68 diabetic
kidney disease patients who were treated in two hemodialysis centers in
Diyarbakır. The data were collected by face-to-face interview technique using the
“Patient Information Form” and “Diabetes Management Questionnaire” prepared
by the researchers.
Results: The mean age was 62,19±9,25 years, 54.4% of them were women, and
mean diabetes duration was 26.2 years. Patients were receiving dialysis treatment
for an average of 5.3 years; 45.6% of them evaluated their general health status as
moderate, and 44.2% as worse compared to the previous year. In 55.6% of the
participants HbA1c was > 7%. Of patients, 29.4% were overweight; 26.5% were
smokers; 10.3% were exercising regularly, 29.4% were following the diet
recommended for diabetes. More than half of patients were regularly measuring
fasting blood glucose (60,3%), postprandial blood glucose (55,9%), HbA1c
(61,8%), cholesterol level (52,9%) and blood pressure (88,2%). 20.6% of the
patients were not using medicines prescribed for their health and 23.5% were not
using medicines prescribed for the diabetes regularly; 69.1% of them stated that
they could stop using the medication without the knowledge of their physician.
On the other hand, 67.6% of the patients stated that they were going the physician
for complication diagnosis and 70.6% were checking their feet regularly. 79.4%
of the patients received training on diabetes and its treatment; 66.1% of the
patients who received training were stated the education provided sufficiently.
Conclusion: It was determined that patients did not follow the recommended
treatment, diet, and exercise, and patients did not regularly control fasting blood
sugar, satiety blood sugar, HbA1c levels, and cholesterol levels, and in the light of
these data, it was concluded that patients failed in diabetes management. Diabetes
self-management should be strengthened by providing regular individualized
education, monitoring, and counseling to patients.

Kaynakça

  • 1. Enç N, Alkan HÖ. Diyabetes Mellitus. Enç N, ed. İç Hastalıkları Hemşireliği. 1. Baskı. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri; 2014, s. 281-289.
  • 2. Ulusal Diyabet Konsensüs Grubu. TURKDİAB Diyabet Tanı ve Tedavi Rehberi 2019. s.23. https://www.turkdiab.org/ admin/PICS/files/Diyabet_Tani_ve_Tedavi_Rehberi_2019.pdf. Erişim Tarihi: 12.04.2020.
  • 3. Harkins V. A Practical Guide to Integrated Type 2 Diabetes Care. Dublin: Health Service Executive; 2016.
  • 4. Türkiye 2018 Yılı Ulusal Nefroloji, Diyaliz ve Transplantasyon Kayıt Sistemi Raporu. http://www.nefroloji.org.tr/ folders/file/REGISTRY_2018.pdf. Erişim Tarihi: 12.04.2020.
  • 5. Atkins RC, Zimmet P. Diyabetik böbrek hastalığı: Şimdi harekete geçin yoksa sonra cezasını ödeyin. Türk Nefroloji Diyaliz ve Transplantasyon Dergisi. 2010; 19(1): 7-10.
  • 6. American Diabetes Association. Introduction: Standards of medical care in diabetes-2018. Diab Care 2018; 41: 1-2.
  • 7. Kumsar AK, Yılmaz FT, Gündoğdu S. Tip 2 diyabetli bireylerde algılanan semptom düzeyi ile HbA1c ilişkisi. Cukurova Medical Journal. 2019; 44: 61-8.
  • 8. Çapoğlu İ, Yıldırım A, Hacıhasanoğlu Aşılar R, Çayköylü A. Diyabete eşlik eden ruhsal sorunlar ve diyabet yönetimi. TJFMPC. 2019; 13(1): 67-74. doi: 10.21763/tjfmpc.415456
  • 9. Diabetes Control and Complications Trial Research Group. The effect of intensive treatment of diabetes on the development and progression of long-term complications in insulin-dependent diabetes mellitus. N Engl J Med. 1993; 329: 977-86.
  • 10. UK Prospective Diabetes Study (UKPDS) Group. Effect of intensive blood-glucose control with metformin on complications in overweight patients with type 2 diabetes (UKPDS 34). Lancet. 1998; 352: 854-65.
  • 11. UK Prospective Diabetes Study (UKPDS) Group. Intensive blood-glucose control with sulphonylureas or insulin compared with conventional treatment and risk of complications in patients with type 2 diabetes (UKPDS 33). Lancet. 1998; 352: 837-53.
  • 12. Holman RR, Paul SK, Bethel MA, Matthews DR, Neil HAW. 10-year follow-up of intensive glucose control in type 2 diabetes. N Engl J Med. 2008; 359: 1577-89.
  • 13. American Diabetes Association. 6. Glycemic targets: standards of medical care in diabetes-2019. Diab Care. 2019; 42(Supplement 1): S61-S70. doi:10.2337/dc19-S006.
  • 14. Türkiye Böbrek Hastalıkları Önleme ve Kontrol Programı, Eylem Planı (2018-2023). Sağlık Bakanlığı Yayın No: 1117, Ankara, 2018.
  • 15. Subramanian S, Hirsch, IB. Diabetic kidney disease: Does glycemic variability role? Curr Diab Rep. 2018; 18(13). Doi:10.1007/s11892-018-0979-3
  • 16. Baştürk T, Koç Y, Hasbal NB, Islee M, Ünsal A. Glisemik dalgalanma ve hemodiyaliz. Turkiye Klinikleri J Intern Med. 2016; 1(3): 129-32 doi: 10.5336/intermed.2016-51126
  • 17. Mirani M, Berra C, Finazzi S, Calvetta A, Radaelli MG, Favareto F, Graziani G, Badalamentiet S. Inter-day glycemic variability assessed by continuous glucose monitoring ın insulin-treated type 2 diabetes patients on hemodialysis. Diabetes Technol Ther. 2010; 12(10): 749-53.
  • 18. Elmas A, Saral EE, Tuğrul A, Şengül E, Bünül F. Hemodiyaliz hastalarında beslenme bilgi düzeyi ile klinik ve laboratuar bulguları arasındaki ilişki. Kocaeli Tıp Dergisi. 2012; 1(3): 23-6.
  • 19. DiMatteo MR. Variations in patients’ adherence to medical recommendations: A quantitative review of 50 years of research. Med Care. 2004; 42(3): 200-9.
  • 20. Yeoh E, Lim BK, Fun S, Tong J, Yeoh LY, Sum CF, Subramaniam T, Lim SC. Efficacy of self-monitoring of blood glucose versus retrospective continuous glucose monitoring in improving glycaemic control in diabetic kidney disease patients. Nephrology (Carlton). 2018; 23(3): 264-8. doi: 10.1111/nep.12978.
  • 21. Türkiye’de Kronik Hastalıklarda Tedavi Uyumu Raporu. https://www.akilciilacdernegi.com/ckfinder/userfiles/files/ KronikHastalardatedavi.pdf,s:17, 2018. Erişim Tarihi: 20.03.2020
  • 22. Saran K, Elsayed S, Molhem A, Dress A, Zara H. Nutritional assesment of patients on. hemodialysis in a large dialysis center. Saudi J Kidney Dis Transpl. 2011; 22(4): 675-81.
  • 23. Jialin W, Yi Z, Weijie Y. Relationship between body mass index and mortality in hemodialysis patients: A meta- analysis. Nephron Clin Pract. 2012; 121(3-4): c102-11. doi: 10.1159/000345159.
Toplam 23 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Hemşirelik
Bölüm Makale
Yazarlar

Zülfünaz Özer

Nevin Aygün Bu kişi benim 0000-0002-6741-7244

Neslihan Teke 0000-0003-2191-9772

Rukiye Pınar

Yayımlanma Tarihi 31 Mayıs 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 15 Sayı: 2

Kaynak Göster

Vancouver Özer Z, Aygün N, Teke N, Pınar R. Hemodiyalize Giren Hastaların Diyabet Yönetim Durumları: Diyarbakır Örneği. NefroHemDergi. 2020;15(2):56-65.

Nefroloji Hemşireliği Dergisi/ Journal of Nephrology Nursing Creative Commons Lisansı Creative Commons Atıf-GayriTicari-Türetilemez 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.