The Relationship of Will, Freedom and Action in Hannah Arendt’s Thought

Yıl 2022, , 1389 - 1418, 30.12.2022

Nilüfer Urlu Ünaldı

https://doi.org/10.14395/hid.1141329

Öz

In this article, we explored one of the most important political philosophers of the 20th century Hannah Arendt's views on the power of the will, and the close relationship she established between will and freedom, and freedom and action. The issue of will inevitably has an important place in the history of thought. In these discussions, who or what determines/directs the will basically constitute the essence of the issue, and the issue is considered together with the concepts of freedom, responsibility, determinism, choice, and action. The examination of the problem is closely related to almost all fields of philosophy: A series of problems are always closely related to the state of the will, from the theological discussions about God's will and human freedom, to the knowledge of man about himself and the world, and to considering human being as a moral agent. Arendt claims that while traditional Western thought generally ignores the will, on the other hand, freedom is approached with suspicion and, ultimately, a picture is drawn in which human being is limited by the causality of the external world in response to his/her apparent freedom, and she openly denies this picture.

Arendt defines will as an autonomous faculty with thought and judgment/reasoning. The autonomy of the will has not been expressed historically, moreover, the will and the freedom contained in it have been ignored, and viewed with suspicion at best. Arendt justifies the inferences made by philosophers in favor of thinking ability, but she does not spare her criticisms. She positions will and thought as opposing, autonomous abilities. After all, both the temporal extensions of thought and will – the will extends to the unknown future – and their objects are different. While thought pursues the unchanging principles and the universal, on the contrary, the will is concerned with the particular/contingent. In this state, the will is located right in life. The field of action is also the field where the freedom of the will is understood phenomenologically because the feature of initiating the unimaginable makes human actions an indicator of freedom. Thanks to his free will and designs for the future, human being establishes a world with his/her fellows, this is the field of politics. Each person participates and contributes to this place with their own uniqueness. This world is a place established by people who can design and act their own stories with free will. Thus, Arendt establishes an ontological link between will, freedom, and action – politics – that requires each other.

Arendt is a political philosopher and in this sense, studies about Arendt are mostly directed to this field. In her works, she sought ways to human alienation from the world and for liberation that would overcome this alienation. The emphasis on the experience of living together, human's relationship with the singular, that is, his daily life, and the effort to base all these on an ontological ground, make her important to understand and study. Her ruthless criticisms of modernism, her thoughts that human nature can only realize itself in public and the field of politics, and the tight bond she has established between action and freedom are issues that must be emphasized.

Studies on the nature of will in Hannah Arendt are not many as we can see. Studies on freedom as the closest issue to this subject take place in the literature. In Turkish, on the other hand, despite a few articles on freedom, we did not find any study on the will. We hope that we will have the function of speaking and opening the door in this field. Basically, we benefited from Arendt's last work, The Life of the Mind, Between Past and Future, and The Human Condition.

Our study will start with an introduction in which the general lines of the problem are presented and then continue with a section in which the relationship of will with other mental abilities and subsequently freedom, and the relationship of freedom with action are investigated. When action is mentioned, it is already understood that social and political life will be the subject of the study. Freedom, for Arendt, emerges in action and makes politics possible.

Anahtar Kelimeler

Philosophy, Will, Thought, Judgment, Freedom, Action

Hannah Arendt Düşüncesinde İrade, Özgürlük ve Eylem İlişkisi

Öz

Bu makalede 20. yüzyılın en önemli siyaset filozoflarından biri olan Hannah Arendt’in irade yetisine ilişkin görüşlerini ve irade ile özgürlük, özgürlük ile eylem arasında kurduğu sıkı ilişkiyi araştırdık. İrade meselesi, düşünce tarihi içinde kaçınıl(a)maz olarak önemli bir yere sahiptir. Bu tartışmalarda iradenin kim ya da ne tarafından belirlendiği/yönlendirildiği temelde meselenin özünü oluşturur ve mesele özgürlük, sorumluluk, determinizm, seçim ve eylem kavramları ile düşünülür. Sorunun irdelenişi, felsefenin hemen bütün alanları ile yakından ilgilidir: Tanrı’nın iradesi ve insan özgürlüğüne ilişkin teolojik tartışmalardan, insanın kendine ve dünyaya ilişkin bilgisine, ahlaki bir fail olarak görülmesine kadar bir dizi sorun hep iradenin durumuyla yakından ilişkilidir. Arendt, geleneksel Batı düşüncesinin iradeyi genel olarak görmezden geldiğini söylerken diğer yandan özgürlüğe de şüpheyle yaklaşıldığını ve nihai olarak insanın görünürdeki özgürlüğüne karşılık gerçeklikte dış dünyanın nedenselliği ile kayıtlı olduğu bir resim çizildiğini söyler ve bu resmi açıkça yadsır.

Arendt iradeyi, düşünce ve yargı ile birlikte özerk bir yeti olarak tanımlar. İradenin özerkliği tarihsel olarak dile getirilmediği gibi dahası irade ve onda içerilen özgürlük şüphe ile karşılanmış, yok sayılmıştır. Arendt, filozofların düşünme yetisinin lehine yaptıkları çıkarımları haklı bulsa da eleştirilerini esirgemez ve irade ile düşünceyi birbirine karşıt ve özerk yetiler olarak konumlandırır. Nihayetinde düşünce ile iradenin hem zamansal uzanımları –irade bilinmez olan geleceğe uzanır- hem de nesneleri farklıdır. Düşünce değişmez ilkelerin, tümelin peşinden koşarken, aksine irade tikel/olumsal olanla ilgilidir. Bu haliyle irade tam da yaşamın içinde konumlanır. Eylem alanı, irade özgürlüğünün de fenomenolojik olarak anlaşıldığı alandır, çünkü tahayyül dahi edilemeyeni başlatma özelliği insanın eylemlerini özgürlüğün göstergesi kılar. İnsan, özgür iradesi ile geleceğe ilişkin tasarımları sayesinde hemcinsleriyle birlikte bir dünya kurar ve burası siyasetin alanıdır. Her insan kendi biricikliği ile bu mekâna katılır ve katkıda bulunur. Bu dünya özgür iradesi ile kendi hikâyelerini tasarlayıp eyleyebilen insanların kurduğu bir yerdir. Böylece Arendt irade, özgürlük ve eylem –siyaset- arasında birbirini gerektiren ontolojik bir bağ kurar.

Arendt bir siyaset filozofudur ve bu anlamıyla hakkında yapılan çalışmalar daha ziyade bu alana yönelmiştir. O, eserlerinde insanın dünyaya yabancılaşmasının ve bu yabancılaşmayı aşacak bir özgürleşmenin yollarını arar. İnsanın, birlikte varoluşuna, tekillerle ilişkisine yani gündelik hayatına yaptığı vurgu, bütün bunları ontolojik bir zeminde temellendirme çabası, Arendt’i anlamayı ve çalışmayı önemli hale getirir. Modernizme yönelik amansız eleştirileri, insan doğasının kendini ancak kamusallık içerisinde, siyaset alanında gerçekleştireceğine ilişkin düşünceleri, eylem ile özgürlük arasında kurduğu sıkı bağ mutlaka üzerinde durulması gereken konulardır.

Hannah Arendt’de iradenin mahiyeti konusundaki çalışmalar bizim görebildiğimiz kadarı ile fazla değildir. Bu konuya en yakın mesele olarak özgürlük hakkındaki çalışmalar literatürde yer tutar. Türkçede ise özgürlük konusundaki birkaç makaleye karşılık irade konusunda herhangi bir çalışmaya rastlamadık. Umuyoruz ki bizim çalışmamız bu alanda bir söz söyleme ve ön açma işlevi görecektir. Temel olarak Arendt’in bitiremediği son çalışması Zihnin Yaşamı, Geçmişle Gelecek Arasında ve İnsanlık Durumu kitaplarından yararlandık.

Çalışmamız irade probleminin genel hatlarının ortaya konulduğu bir giriş; iradenin diğer zihinsel yetiler arasındaki konumunun belirlendiği ve irade-özgürlük, özgürlük-eylem ilişkisinin araştırıldığı gelişme bölümüyle devam edecektir. Özgürlük, Arendt’e göre eylemde ortaya çıkar ve siyaseti mümkün kılar. Bu nedenle eylemden söz ettiğimizde kaçınılmaz olarak sosyal ve siyasal hayattan da bahsetmek durumunda olacağız. Böylece siyasal yaşam çalışmanın içine dahil olacaktır. 

Anahtar Kelimeler

Felsefe, Arendt, İrade, Düşünce, Yargı, Özgürlük, Eylem

Kaynakça

• Arendt, Hannah. Zihnin Yaşamı. çev. İsmail Ilgar. İstanbul: İletişim Yayınları, 2018.
• Arendt, Hannah, Geçmişle Gelecek Arasında. çev. Bahadır Sina Şener, Onur Eylül Kara. İstanbul: İletişim Yayınları, 2020.
• Arendt, Hannah. İnsanlık Durumu. çev. Bahadır Sina Şener. İstanbul: İletişim Yayınları, 2021.
• Berktay, Fatmagül. Dünyayı Bugünde Sevmek, İstanbul: Metis Yayınları, 2012.
• Duman, Musa. Özgürlüğün Anlamı, İstanbul: Küre Yayınları, 2021.
• Helleloid, Erick. Hannah Arendt’s Phenomenology of The Will: Contingency, Temporality, and the Nature of Moral Judgement. Athens: The University of Georgia, Graduate Faculty, Doktora Tezi, 2014.
• Honig, Bonnie. “Arendt, Identity, and Difference”. Political Theory 16/1 (1988), 77-98.
• Jacobitti, Suzanne. Hannah Arendt and Will, Sage Publications, 1988, Political Theory, Feb., 1988, Vol. 16, No:1, pp. 53-76
• Jensen, Jill Michelle. Hannah Arendt on Thinking, Willing and Judging, The University of British Columbia, Doktora Tezi, 2020.
• Kalyvas, Andreas. “From the Act to the Decision: Hannah Arendt and the Question of Decisionism”, Political Theory 32/3 (2004), 320-346.
• Kane, Robert. A Contemporary Introduction Free Will, Oxford University Press, 2005.
• Kant, Immanuel. Arı Usun Eleştirisi, çev. Aziz Yardımlı, İstanbul: İdea Yayınları, 2017.
• Öner, Necati. İnsan Hürriyeti, Ankara: Divan Kitap, 2013.