Yükseköğretim Yöneticilerinin İdari Davranışları, Duygusal ve Sosyal Yeterlikleri: Kültürlerarası Bir Araştırma

Yıl 2012, Sayı: 1, 33 - 42, 01.04.2012

Osman Ferda Beytekin Şüheyda Doyuran Göktürk

Öz

Bu çalışmada, iki farklı kültürden yükseköğretim yöneticilerinin idari davranışları; eğitimci, lider ve yönetici olarak duygusal yeterlikleri; farkındalık ve özyönetim, sosyal yeterlikleri ise; sosyal bilinç ve ilişki yönetimi boyutlarında incelenmektedir. Araştırmadaki veriler, İstanbul ve Helsinki Üniversiteleri’nde görev yapan toplam 165 bölüm başkanı ve öğretim elemanından, 2008-2009 öğretim yılında ölçüm araçları yoluyla toplanmıştır. Veri toplamak için Elkins’in yükseköğretim yöneticileri idari davranışlar ölçeği ve Goleman’ın duygusal ve sosyal yeterlikler ölçeği kullanılmıştır. İstanbul Üniversitesi’ndeki yöneticilerin idari davranışları yönetici alt boyutunda, Helsinki Üniversitesi’ndeki yöneticilere göre anlamlı derecede daha yüksektir. Helsinki Üniversitesi’ndeki yöneticilerin, duygusal yeterlik ortalamaları, İstanbul Üniversitesi’ndeki yöneticilere göre anlamlı derecede daha yüksektir. Helsinki Üniversitesi’ndeki yöneticilerin, sosyal yeterlik ortalamaları; sosyal bilinç empati ve çatışma yönetimi alt boyutlarında, İstanbul Üniversitesi’ndeki yöneticilerden anlamlı derecede daha yüksek iken, İstanbul Üniversitesi’ndeki yöneticilerin sosyal yeterlik ortalamaları; örgütsel bilinç, eğitim ve danışmanlık, etkileme ve takım çalışması alt boyutlarında Helsinki Üniversitesi’ndeki yöneticilere göre anlamlı derecede daha yüksektir. Hem İstanbul ve hem de Helsinki Üniversitesi’ndeki yöneticilerin liderlik davranışları ile duygusal ve sosyal yeterlikleri arasında pozitif yönde güçlü bir ilişki; yöneticiler ile öğretim elemanları arasında ise yöneticilerin idari davranışlarıyla duygusal ve sosyal yeterlikleri hakkındaki görüşlerinde anlamlı derecede farklılıklar bulunmaktadır

Anahtar Kelimeler

Yükseköğretim, Yönetim, İdari davranışlar, Duygusal ve sosyal yeterlikler

Administrative Behaviors and Emotional and Social Competences of Higher Education Administrators: A Cross-Cultural Study

Öz

In this study, higher education administrators, administrative behaviors; as educator, leader and manager, emotional competency; as self awareness and self management and social competency; as social awareness and social skills were compared according to two different cultures. The data was collected by inventories from 165 educators, and head of the departments Istanbul, and Helsinki Universities in 2008-2009 educational year. Elkins’ administrative behaviors of higher education administrators inventory and Goleman’s emotional and social competence inventory were conducted to test the differences. The manager behaviors of Istanbul University administrators are significantly higher than University of Helsinki administrators. The emotional competences of University of Helsinki administrators are significantly higher than the administrators of Istanbul University in the dimensions of self-awareness, self management, emotional selfcontrol, achievement orientation and positive outlook. The social competencies of University of Helsinki administrators are significantly higher than the administrators of Istanbul University in the dimensions of social awareness, empathy, and conflict management. On the other hand, the social competencies of Istanbul University administrators are significantly higher than the administrators of University of Helsinki in the dimensions of organizational awareness, coach and mentor, influence and teamwork. There is a significant positive relationship between the leadership behaviors and emotional and social competencies administrators in both Istanbul University and University of Helsinki. Significant differences are found between faculties and administrators about the administrative behaviors and emotional and social competences of administrators both at İstanbul University and University of Helsinki

Anahtar Kelimeler

Higher education, Management, Administrative behaviors, Emotional and social competences

Kaynakça

• Acar, F. (2002). Duygusal zeka ve liderlik. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12, 53­68.
• Aysel, L. (2006). Liderlik ve duygusal zeka. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Kocaeli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Koca- eli.
• Barling, J., Slatter F., & Kelloway, E. K. (2000). Transformational leadership and emotional intelligence: An exploratory study. Leadership and Organization Development Journal, 21(3), 157­ 161.
• Bauman, D. (2006). The relationship between the emotional competence and the leadership effectiveness of hall directors. Yayınlanmamış doktora tezi, University of Missouri­Columbia, Doctor of Education.
• Boyatzis, R. E. (2007). Developing emotional intelligence compe- tencies. In Ciarrochi, J. & Mayer, J. D., (Ed.), Applying Emotional Intelligence, içinde, New York: Psychology Press.
• Boyatzis, R. E. (2008). Competencies in the 21st Century. Journal of Management Development, 27 (1), 5­12.
• Boyatzis, R. E., & Oosten, E. V. (2002). Developing emotionally intelligent organizations. In R. Millar (Ed.), International Exe- cutive Development Programmes, 7th Edition. London: Kogan Page Publishers.
• Cherniss, C. (2000). Emotional Intelligence: Why it is and why it Matters. Paper presented at the Annual Meeting of the Society for Industrial and Organizational Psychology, New Orleans.
• Cooper, R., & Sawaf, A. (1997). Executive EQ. emotional intelli- gence in leadership and organizations. Newyork: The Berkley Publishing Group.
• Ekermans, G. (2009). Emotional intelligence across cultures: The- oretical and methodological considerations, In C. Stough (Ed.), Assesing Emotional Intelligence, The Springer Series on Human Exceptionality. DOI 10. 1007/978­0­387­88370­0_14.
• Elkins, G. (2006). CSAO of Institutions belonging to the council for Christian Colleges and Universities: educator, leader, or mana- ger. Yayımlanmamış doktora tezi, Texas Tech University, Doctor of Education.
• Fougere, M. (2004). Finnish­French fundamental cultural antago- nisms in organising. Library Swedish School of Economics and Business Administration. Retrieved from http://www.hanken. fi/hanken/eng/page1579.php.
• Öğüt, A., & Kocabacak, A. (2007). Küreselleşme sürecinde Türk iş kültüründe yaşanan dönüşümün boyutları. Türkiyat Araştır- maları Dergisi, 145­170.
• Ronen, S., & Shenkar, O. (1985). Clustering countries on attitudinal dimensions: A review and synthesis. Academy of Management Review, 10:435­454.
• Sagiv, L., & Schwartz, S. H. (2000). National cultures: Implications for organizational structure and behavior. In N. Ashkanasy, C. Wilderon & M. F. Peterson (Ed.), The handbook of organizatio- nal culture and climate (pp: 417­436), Newbury Park, CA: Sage.
• Smith, P. B. Peterson, M. F., & Schwartz, S. H. (2002). Cultural values, sources of guidance, and their relevance to managerial behavior: A 47­Nation Study. Journal of Cross-Cultural Pycho- logy, 33; 188­208
• Suutari, V. (1998). Leadership behaviour in Eastern Europe: Finnish expatriates’ experiences in Russia and Estonia. The Internatio- nal Journal of Resource Management 9:235­258.
• Titrek, O. (2007). IQ’dan EQ’ya Duyguları Zekice Yönetme, Ankara: Pegem A.
• Triandis, H. C. (1994). Culture and social behavior. New York: McGraw­Hill Inc.
• Turan, S., Durceylan, B., & Şişman, B. (2005). Üniversite yöneticile- rinin benimsedikleri idari ve kültürel değerler. Manas Üniversi- tesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13, 181–202.
• Winston, R. B., Jr., Creamer, D. G., Miller, T. K. (2001). The pro- fessional student affairs administrator: Educator, leader, and manager. New York: Brunner­Routledge. ons.