Bir Etki Aracı Olarak Türk Yükseköğretiminin ‘Yumuşak Güç’ Bağlamında İncelenmesi

Yıl 2016, Sayı: 1, 41 - 49, 01.04.2016

Hilal Büyükgöze

Öz

Sanayi Devrimi ve Soğuk Savaş sonrası düzenin uluslararası diplomasiyi yeni arayışlara yönlendirmesiyle ortaya çıkan yumuşak gücün potansiyelinin zaman içerisinde farkına varılması, devletleri dış politikaları bağlamında çeşitli yol ve yöntemlere başvurmaya sevk etmiştir. Genel olarak ‘zor kullanmadan ikna yoluyla başkalarına istediğini yaptırma kabiliyeti Nye, 1990 ’ olarak ifade edilen ‘yumuşak güç’ten Türkiye de hem iktisadi işbirlikleri, hem yapıcı dış politika uygulamaları hem de ulusal kurum, kuruluş ve Sivil Toplum Kuruluşları aracılığıyla uluslararası sistemdeki görünümü ve algılanışı bağlamında yararlanmaktadır. Uluslararası bir karakteristiğe sahip olan yükseköğretim de uluslararası öğrenciler ve akademisyenler aracılığıyla bir yumuşak güç unsuru olarak değerlendirilebilmektedir. Bu doğrultuda, bu çalışma kapsamında güç ve yumuşak güç kavramı incelenmiş ve yumuşak gücün Türkiye’nin dış politikasındaki ve Türk yükseköğretimindeki rolü ortaya koyulmaya çalışılmıştır. Çalışma sonuçları, yükseköğretimde uluslararasılaşmaya dönük stratejiler yetersiz olsa da akademisyenlerin ve üniversite öğrencilerinin belli bir düzeyde farkındalığa sahip olduğunu göstermiştir. Sonuçlar, ilgili alanyazın ve Türk yükseköğretiminin yönetsel ve işlevsel özellikleri bağlamında yorumlanmıştır

Anahtar Kelimeler

Yumuşak güç, Yükseköğretim, Uluslararası öğrenci ve akademisyen, Etki, Kamu diplomasisi

Investigation of Turkish Higher Education as a Means of Influence in Relation to ‘Soft Power’

Öz

With the realization of soft power’s potential in time which was emerged by the canalization of international diplomacy conjuncture directing to new quests after the industrial revolution and cold war, states have been led to apply various ways and methods regarding their foreign policies. Turkey also utilizes soft power, defined generally as the ability to shape the preferences of others through appeal rather than coerce, both through financial co-operations, constructive applications in international policy and through national institutions, foundations and Non-Governmental Organizations for its appearance and perception in international system. Higher education, which has an international characteristic, may also be assessed as a soft power element through international students and academics. Accordingly, in the current study, power and soft power terms were investigated, and the role of soft power in Turkey’s foreign policy and Turkish higher education was examined. The findings of the study showed that the strategies toward internationalism in higher education are not sufficient, academics and university students have a certain level of awareness on the issue though. The results were interpreted within the scope of the literature, and managerial and functional characteristics of Turkish higher education as well

Anahtar Kelimeler

Soft power, Higher education, International students and academics, Influence, Public diplomacy

Kaynakça

• Altınay, H. (2008). Turkey’s soft power: An unpolished gem or an elusive mirage? Insight Turkey, 10(2), 55-66. Retrieved from http://file.insightturkey.com/Files/Pdf/insight_turkey_ vol_10_no_2_2008_altinay.pdf
• Arı, T. (2013). Uluslararası ilişkilerde çatışmayı açıklayan teoriler. Uluslararası ilişkiler teorileri: Çatışma, hegemonya, işbirliği (8. Baskı). Bursa: Marmara Kitap Merkezi Yayınları.
• Arsava, A. F. (2012). Uluslararası hukukta güç ve hukuk ilişkisi. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, 3(10), 351-380.
• Bachrach, P., & Baratz, M. S. (1962). Two faces of power. The American Political Science Review, 56(4), 947-952. Retrieved from http://www.columbia.edu/itc/sipa/U6800/readings-sm/ bachrach.pdf
• Bilgen, D. (1996). Wilson ilkelerine Türk kamuoyunun tepkisi ve bunun Amerikan basınına yansıması. Ankara Üniversitesi Türk İnkılap Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, 5(18), 123-130.
• Bozdağlıoğlu, Y., & Özen, Ç. (2004). Liberalizmden neoliberalizme güç olgusu ve sistemik bağımlılık. Uluslararası İlişkiler, 1(4), 59-79. Retrieved from https://cinarozen.files.wordpress. com/2013/02/neolib-guc.pdf
• Cho, Y. N., & Jeong, J. H. (2008). China’s soft power: Discussions, resources, and prospects. Asian Survey, 48(3), 453-472. Retrieved from http://wenku.baidu.com/ view/639a198702d276a200292eaa
• Çamır, M. (2009). Yumuşak güç kavramı ve Türk dış politikasında yumuşak güç (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Harp Akademileri Komutanlığı, Stratejik Araştırmalar Enstitüsü, İstanbul.
• Çavuş, T. (2012). Dış politikada yumuşak güç kullanımı ve Türk dış politikası (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi, Sakarya.
• Çetinsaya, G. (2014). Büyüme, Kalite, Uluslararasılaşma: Türkiye Yükseköğretimi için Bir Yol Haritası (2. baskı). Yükseköğretim Kurulu Yayınları (Yayın No: 2014/2). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Basımevi Müdürlüğü.
• Dahl, R. A. (1957). The concept of power. Behavioral Sciences, 2(3), 201-215.
• Daldal, A. (2014). Power and ideology in Michel Foucault and Antonio Gramsci: A comparative analysis. Review of History and Political Science, 2(2), 149-167.
• Davutoğlu, A. (2012). Stratejik Derinlik: Türkiye’nin Uluslararası Konumu (100. baskı). İstanbul: Küre Yayınları.
• Deem, R. (1998). ‘New managerialism’ and higher education: The management of performances and cultures in universities in the United Kingdom. International Studies in Sociology of Education, 8(1), 47-70.
• Tec, J. J. (2014). The role of audience costs in Turkish hard and soft power foreign policy (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Sabancı Üniversitesi, İstanbul.
• TEPAV, 2007. TOBB-BİS Projesi’ne uluslararası destek. Retrieved from http://www.tepav.org.tr/tr/haberler/s/337
• Trilokekar, R. D. (2010). International education as soft power? The contributions and challenges of Canadian foreign policy to the internationalization of higher education. Higher Education, 59, 131-147. doi: 10.1007/s10734-009-9240-y
• Wallimann, I., Tatsis, N. C., & Zito, G. V. (1977). On Max Weber’s definition of power. Journal of Sociology, 13(3), 231-235. doi: 10.1177/144078337701300308
• Waltz, K. (1979). Theory of international relations. New York: McGraw Hill.
• Wang, Y. (2008). Public diplomacy and the rise of Chinese soft power. The American Academy of Political and Social Science: The ANNALS, 616, 257-273. doi: 10.1177/0002716207312757
• Wendt, A. (1992). Anarchy is what states make of it: The social construction of power politics. International Organizations, 46(2), 391-425.
• Wilson, E. J. (2008). Hard power, soft power, smart power. The American Academy of Political and Social Science: The ANNALS, 616, 110-124. doi: 10.1177/0002716207312618
• Yağmurlu, A. (2007). Halkla ilişkiler yöntemi olarak kamu diplomasisi. İletişim Araştırmaları, 5(1), 9-38.