Örgün Eğitimde Uzaktan Eğitim Uygulamalarına İlişkin Öğrenci ve Öğretim Elemanı Değerlendirmeleri

Yıl 2017, Sayı: 2, 294 - 304, 01.08.2017

Mustafa Özgöl İsmail Sarikaya Mesut Öztürk

Öz

Bu çalışma örgün eğitim içerisindeki uzaktan eğitim uygulamalarının öğrenci ve öğretim elemanı gözüyle değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. Bu amaç doğrultusunda Türkiye’nin doğusunda yer alan bir üniversitede uzaktan eğitim ile ders veren beş öğretim elemanı ve bu üniversitede örgün eğitim görüp uzaktan eğitimle ders almakta olan altı öğrenci ile görüşmeler yapılmıştır. Çalışmada, örgün eğitim içerisindeki uzaktan eğitim uygulamalarında karşılaşılan problemleri daha bütünsel ve derinlemesine incelemek amaçlandığından nitel araştırma desenlerinden ‘durum çalışması’ yöntemi kullanılmıştır. Veriler içerik analizi ile incelenmiştir. Yapılan analizler sonucunda öğrencilerden elde edilen bulgular dört kategori altında 20 kod oluştururken öğretim elemanlarından elde edilen bulgular dört kategori altında 25 kod oluşturmuştur. Yapılan çalışmanın özellikle uzaktan eğitime geçmeyi düşünen ve yeni geçmiş olan eğitim kurumlarına yol göstereceği, bu konuda yaşanabilecek sıkıntılara yönelik önlemler almalarına imkân vereceği düşünülmektedir

Anahtar Kelimeler

Uzaktan eğitim, Örgün eğitim, Öğretim elemanı, Öğrenci

Students’ and Teaching Staff’s Assessments Regarding Distance Education Applications in Formal Education

Öz

The study was conducted with the aim of evaluating distance education applications in formal education from the viewpoints of students and teaching staff. Accordingly, five teaching staff offering distance learning courses at a university located in eastern part of Turkey were interviewed. Interviews were also made with six students who were enrolled in formal education at that university and were taking courses in distance format. In this study, ‘case study’ method as one of the qualitative research designs was used for a holistic and indepth examination of the problems encountered in distance education applications in formal education. Data were analyzed with content analysis. The findings related to students resulted in four categories with 20 codes falling under these categories. Similarly, the findings obtained from teaching staff yielded four categories with 25 codes under these categories. This study is considered to guide the educational institutions that are planning to adopt distance education or those that have just adopted distance education. It is also deemed to help institutions take precautions related to the possible problems that can be faced in distance education applications

Anahtar Kelimeler

Distance education, Formal education, Teaching staff, Student

Kaynakça

• Ayvacı, H. Ş. & Bebek, G. (2016). Genel fizik-II dersinin uzaktan eğitim yazılımları ile uygulanmasına yönelik öğrenci görüşlerinin belirlenmesi. 10th International Computer and Instructional Technologies Symposium (pp. 1-6). Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi, Rize
• Baggaley, J. (2008). Where did distance education go wrong? Distance Education, 29(1), 39-51. doi:10.1080/01587910802004837
• Baker, J. & Schihl, R. (2005). Faculty support systems. In Howard C., Boettcher, J., Justice L., Schenk K., Rogers P. L., & Berg G. A. Encyclopedia of distance education (pp. 936-940). Hershey, PA: Idea Group Reference.
• Bakioğlu, A. & Can, E. (2014). Uzaktan eğitimde kalite ve akreditasyon. Ankara: Vize Yayıncılık.
• Baturay, M. H. & Yükseltürk, E. (2015). The role of online education preferences on student’s achievement. The Turkish Online Journal of Distance Education, 16(3), 3-12. doi:10.17718/ tojde.47810
• Bolliger, D. U. (2004). Key factors for determining student satisfaction in online courses. International Journal on E-Learning, 3(1), 61-67.
• Bolliger, D. U. & Wasilik, O. (2009). Factors influencing faculty satisfaction with online teaching and learning in higher education. Distance Education, 30(1), 103-116. doi:10.1080/01587910902845949
• Cabı, E. (2016). Uzaktan eğitimde e-değerlendirme üzerine öğrenci algıları. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 6(1), 94-101. doi:10.5961/jhes.2016.146
• Carr Chellman, A. & Duchastel, P. (2000). The ideal online course. British Journal of Educational Technology, 31(3), 229–241. doi:10.1111/1467-8535.00154
• Clark, R. E. (2000). Evaluating distance education: Strategies and cautions. In Simonson M., & Schlosser C. (Eds). Quarterly review of distance education (pp. 3-16). North Miami Beach, FL: Information Age Publishing.
• Conlon, T. (1997). The internet is not a panacea. Scottish Educational Review, 29(1), 30-38.
• Creswell, J. W. (2013). Nitel Araştırma Yöntemleri. (Bütün, M., & Demir S. B. Çev.) Ankara: Siyasal Yayın Dağıtım.
• Fırat, M. (2016). 21. yüzyılda uzaktan öğretimde paradigma değişimi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 6(2), 142-150. Doi: 10.5961/jhes.2016.151.
• Fidan, M. (2016). Uzaktan eğitim öğrencilerinin uzaktan eğitime yönelik tutumları ve epistemolojik inançları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(3), 536-550. Retrieved from http://www.efdergi.hacettepe.edu.tr/yonetim/icerik/ makaleler/2177-published.pdf
• Garrison, D. R., Anderson, T. & Archer, W. (2003). A theory of critical inquiry in online distance education. In Moore, M. G., & Anderson, W. G. (Eds.). Handbook of distance education (pp. 113-128). Mahwah, New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Inc.
• Gök, T. (2015). The evaluations of the college students’ perceptions on distance education from the point of the technical and educational factors. The Turkish Online Journal of Distance Education, 16(2), 84-93. doi:10.17718/tojde.19025
• Gregory, M. S. J. & Lodge, J. M. (2015). Academic workload: the silent barrier to the implementation of technology-enhanced learning strategies in higher education. Distance Education, 36(2), 210-230. doi:10.1080/01587919.2015.1055056
• Güler, A., Halıcıoğlu, M. B. & Taşğın, S. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
• Gürer, M. D., Tekinarslan, E. & Yavuzalp, N. (2016). Çevrimiçi ders veren öğretim elemanlarının uzaktan eğitim hakkındaki görüşleri. Turkish Online Journal of Qualitative Inquiry, 7(1), 47-78. doi:10.17569/tojqi.74876
• Hall, D. & Knox, J. (2009). Issues in the education of TESOL teachers by distance education. Distance Education, 30(1), 63- 85. doi:10.1080/01587910902845964
• Ilgaz, H. (2014). Uzaktan eğitim öğrencilerinin eşzamanlı öğrenme uygulamalarında karşılaştıkları sorunlar ve çözüm önerileri. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 13(26), 187-204.
• İşman, A. (2011). Uzaktan Eğitim. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Johnson, S. D., Aragon, S. R. & Shaik, N. (2000). Comparative analysis of learner satisfaction and learning outcomes in online and face-to-face learning environments. Journal of Interactive Learning Research, 11(1), 29-49.
• Kekeç Morkoç, D. & Erdönmez, C. (2015). Web 2.0 uygulamalarının eğitim süreçlerine etkisi: Çanakkale sosyal bilimler meslek yüksekokulu örneği. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 5(3), 335- 346. Doi: 10.5961/jhes.2015.135.
• Koloğlu, T. F., Kantar, M. & Doğan, M. (2016). Öğretim elemanlarının uzaktan eğitimde hazırbulunuşluklarının önemi. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 2(1), 52-70.
• Menchaca, M. P. & Bekele, T. A. (2008). Learner and instructor identified success factors in distance education. Distance Education, 29(3), 231-252. doi:10.1080/01587910802395771
• Mood, T. (1995). Distance education: An annotated bibliography. Englewood Cliffs, NJ: Libraries Unlimited.
• Moore, M. & Kearsley, G. (1996). Distance education: A systems view. Belmont, CA: Wadsworth.
• Olson, T. & Wisher, R. A. (2002). The effectiveness of web-based instruction: an initial inquiry. International Review of Research in Open and Distance Learning, 3(2), 1-17.
• Osborn, V. (2001). Identifying at‐risk students in videoconferencing and web‐based distance education. American Journal of Distance Education, 15(1), 41-54. doi:10.1080/08923640109527073
• Shih, P. C., Muñoz, D. & Sánchez, F. (2006). The effect of previous experience with information and communication technologies on performance in a Web-based learning program. Computers in Human Behavior, 22(6), 962-970. doi:10.1016/j. chb.2004.03.016
• Simonson, M., Schlosser, C. & Orellana, A. (2011). Distance education research: a review of the literature. Journal of Computing in Higher Education, 23, 124–142. Retrieved from http://ltc-ead.nutes.ufrj.br/constructore/objetos/DE%20 research_a%20review%20of%20the%20literature.pdf
• Tryon, P. J. & Bishop, M. (2009). Theoretical foundations for enhancing social connectedness in online learning environments. Distance Education, 30(3), 291-315.doi:10.1080/ 01587910903236312
• Tuncer, M. & Tanaş, R. (2011). Akademisyenlerin uzaktan eğitim programlarına yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi (Fırat ve Tunceli Üniversiteleri örneği). İlköğretim Online, 10(2), 776- 784.
• Tunga, Y. & İnceoğlu, M. M. (2016). E-öğrenme ortamlarında oyunlaştırma yaklaşımı kullanımının öğrenenlerin motivasyon durumlarına katkısının incelenmesi. 10th International Computer and Instructional Technologies Symposium (pp. 620-625). Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi, Rize.
• Uşun, S. (2006). Uzaktan Eğitim. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Yan, Z. (2006). Different experiences, different effects: a longitudinal study of learning a computer program in a network environment. Computers in Human Behavior, 22(3), 364-380. doi:10.1016/j.chb.2004.09.005
• Yıldız, M. & Selim, Y. (2015). A qualitative study on transferring the experience of using technology from formal education to distance education. Turkish Online Journal of Distance Education, 16(4), 125-134.