Raylı Sistemler Programı Öğrencilerinin E-Öğrenmeye Hazırbulunuşluklarının İncelenmesi: Refahiye Meslek Yüksekokulu Örneği

Yıl 2020, Sayı: 2, 310 - 317, 01.08.2020

Ferdi Bahadır

Öz

Bu çalışmada Meslek Yüksekokulu öğrencilerinin e-öğrenmeye hazırbulunuşlukları araştırılmıştır. Araştırma bir Meslek Yüksekokulunda öğrenim gören öğrenciler üzerinde yürütülmüştür. Araştırma bulgularına göre e-öğrenmeye hazırbulunuşluk cinsiyet ve sınıfa göre anlamlı olarak farklılaşmazken, ölçeğin “bilgisayar öz-yeterliği” alt boyutunda kişisel bilgisayara sahip olan öğrenciler lehine anlamlı olarak farklılaşmaktadır. Ölçeğin “kendi kendine öğrenme” ve “e-öğrenmeye yönelik motivasyon” alt boyutlarında ise uzaktan eğitim öğrencileri ile örgün eğitim öğrencileri arasında uzaktan eğitim alan öğrenciler lehine anlamlı fark belirlenmiştir. Ortalamalar açısından “e-öğrenmeye yönelik motivasyon” alt boyutunda öğrencilerin kendilerini ne yeterli ne yetersiz olarak algıladıkları, diğer alt boyutlarda ve ölçeğin tamamında öğrencilerin kendilerini yeterli olarak gördükleri gözlenmiştir. Ölçeğin tamamı ile tüm alt boyutları arasında anlamlı pozitif ilişkiler gözlenirken, en güçlü ilişki “kendi kendine öğrenme” ile “öğrenen kontrolü alt boyutları arasında gözlenmiştir. Bu noktada çevrimiçi eğitim verilmeden önce, e-öğrenme için gerekli bilgi, beceri ve özellikle tutumların tespit edilip bir oryantasyon eğitimi ile bu bilgi, beceri ve tutumların öğrencilere kazandırılması önemli görülmektedir

Anahtar Kelimeler

E-öğrenme, Çevrimiçi öğrenme, Uzaktan eğitim, Hazırbulunuşluk, Meslek yüksekokulu

Investigation of E-learning Readiness of Rail System Program Students: The Sample of Refahiye Vocational High School

Öz

In this study, the readiness of the e-learning of Vocational High School students was investigated. The research was carried out on students studying in a Vocational School. According to the research findings, while e-learning readiness does not differ significantly according to gender and class, it differs significantly in favor of students who have personal computers in the “computer self-efficacy” sub-dimension of the scale. In the sub-dimensions of “self-learning” and motivation for e-learning of the scale, a significant difference was found between distance education students and formal education students in favor of distance education students In terms of averages; it was observed that students perceived themselves as neither sufficient nor insufficient in the “motivation for e-learning” sub-dimension and that students perceived themselves as sufficient in other sub-dimensions and in the whole scale. While significant positive correlations were observed between the entire scale and all of its sub-dimensions, the strongest relationship was observed between self-learning ”and“ learner control sub-dimensions. At this point, it is important to determine the knowledge, skills, and especially attitudes necessary for e-learning and to provide these knowledge, skills, and attitudes to the students before an online education is provided

Anahtar Kelimeler

E-learning, Online learning, Distance education, Readiness, Vocational high school

Kaynakça

• Adnan, M., & Boz-Yaman, B. (2017). Mühendislik öğrencilerinin e-öğrenmeye dair beklenti, hazırbulunuşluk ve memnuniyet düzeyleri. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 8(2), 218-243.
• Akkoyunlu, B., & Orhan, F. (2003). Bilgisayar ve ögretim teknolojileri egitimi (BÖTE) bölümü ögrencilerinin bilgisayar kullanma öz-yeterlik inanci ile demografik özellikleri arasindaki iliski. TOJET: The Turkish Online Journal of Educational Technology, 2(3), 86-93.
• Alsancak-Sırakaya, D., & Yurdugül, H. (2016). Öğretmen adaylarının çevrimiçi öğrenme hazır bulunuşluluk düzeylerinin incelenmesi: Ahi Evran Üniversitesi örneği. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 185-200.
• Aşkar, P., & Umay, A. (2001). İlköğretim matematik öğretmenliği öğrencilerinin bilgisayarla ilgili öz-yeterlik algısı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(21), 1-8.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Çakır, Ö., & Horzum, M. B. (2015). Öğretmen adaylarının çevrimiçi öğrenmeye hazırbulunuşluk düzeylerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 11(1), 1-15.
• Çelen, F. K., Çelik, A., & Seferoglu, S. S. (2018). Yükseköğretimde çevrim-içi öğrenme: Sistemde yaşanan sorunlar ve çözüm önerileri. Journal of European Education, 1(1), 25-34.
• Decker, C. A. (1998). Training Transfer: Perceptions of Computer Use Self-Efficacy Among University Employees, Journal of Vocational and Technical Education, 14(2), 1-14.
• Dinçer, S., & Yeşilpınar-Uyar, M. (2015). E-Öğrenme sistemlerinin kullanımı sürecinde karşılaşılan sınıf yönetimi ile ilişkili sorunlar ve çözüm önerileri. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 21(4), 453-470.
• Duran, N., Önal, A., & Kurtuluş, C. (2006). E-Öğrenme ve Kurumsal Eğitimde Yeni Yaklaşım Öğrenim Yönetim Sistemleri, Bilgi Teknolojileri Kongresi IV, Akademik Bilişim, 9-11 Şubat, Bildiriler Kitabı, S: 97-101.
• Golladay, R., Prybutok, V., & Huff, R. (2000). Critical success factors for the online learner. Journal of Computer Information Systems, 40(4), 69-71.
• Gökdaş, İ., & Kayri, M. (2005). E-öğrenme ve türkiye açisindan sorunlar, çözüm önerileri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2).
• Gülbahar, Y. (2012). Study of developing scales for assessment of the levels of readiness and satisfaction of participants in e-learning environments. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 45(2), 119-138.
• Gülbahar, Y. (2017). E-öğrenme.(3. Baskı) Ankara: Pegem Akademi.
• Hu, P. J. H., Clark, T. H. K., & Ma, W. W. (2003). Examining technology acceptance by school teachers: A longitudinal study. Information&Management, 41, 227-241.
• Hung, M. L., Chou, C., Chen, C. H., & Own, Z. Y. (2010). Learner readiness for online learning: Scale development and student perceptions. Computers ve Education, 55(3), 1080–1090. doi:10.1016/j.compedu.2010.05.004.