Türkiye Yükseköğretimindeki Kavramsal, Olgusal, Tematik ve Yöntembilimsel Tercihler

Yıl 2019, Sayı: 1, 17 - 36, 01.04.2019

Yılmaz Soysal Somayyeh Radmard Ali Yiğit Kutluca Hamide Ertepınar Fevzi Rıfat Ortaç Zeynep Gonca Akdemir Zeynep Türk

Öz

Bu çalışmanın amacı; Türkiye’nin yükseköğretimi alanında, son yıllarda ele alınan çalışmaların betimsel içerik analizinin gerçekleştirilmesidir. Bu araştırmada, Türkiye’nin yükseköğretimi bağlamındaki çalışmaların tematik, olgusal ve kavramsal içerikleri genelleyici bir tarzda ortaya çıkarılmış ve araştırmacıların çalışmalarını yöntembilimsel açıdan, hangi yaklaşımlarla gerçekleştirdikleri araştırılmıştır. Bu sistematik derleme, esasen bir betimsel içerik analizidir ve Türkiye bağlamında yükseköğretim konusunu ele alan toplam 119 çalışmanın içerik analizi gerçekleştirilmiştir. Çalışmaların tematik, olgusal ve kavramsal içerikleri anahtar kelime analizi ile gerçekleştirilmiştir. Ele alınan çalışmaların odaklandığı konularla ilgili, özellikle 2000 yılı ve sonrası için yapılan çalışmaların sayısında, önemli nicel bir artış bulunmuştur. İncelenen araştırmalarda, genellikle nitel paradigmayı kullanmaya yönelik tercihlerin olduğu saptanmıştır. Ayrıca veri toplama sürecini içeren çalışmalar, sınırlı sayıda kaynaktan verilerini elde etmiştir ve deneysel desende yürütülen hiçbir çalışmaya rastlanıl a mamıştır. Dolayısıyla bu çalışma sonucunda, Türkiye’de yükseköğretimin iyileştirilmesi ve Türkiye yükseköğretiminin pedagojik, yönetimsel ve kalite açısından yeterli ve gerekli düzeylere ulaşabilmesinin; öznel yorumlamaların yer aldığı düşünce yazılarının azaltılması, birinci elden veri toplanarak araştırmaların gerçekleştirilmesi, araştırmacıların veri toplama, analiz ve yorumlama süreçlerine girmesi, katılımcılara müdahalenin olduğu çalışmaların artırılması, hem nicel hem de nitel paradigmanın yöntembilimsel çıktı ve görüşlerinden faydalanarak daha sistematik ve pragmatist araştırmaların gerçekleştirilmesi boyutlarına bağlı olabileceği düşünülebilir

Anahtar Kelimeler

Türkiye, Yükseköğretim, Betimsel içerik analizi

Conceptual, Phenomenal, Thematic and Methodological Choices in the Sense of Higher Education of Turkey

Öz

The purpose of this study is to carry out a descriptive content analysis of the studies that have been considered in recent years within higher education of Turkey HET . In this research, the thematic, phenomenal and conceptual contents of the studies dedicated to HET were extracted and abstracted in a generalized manner, and it was investigated which methodological approaches were operated by the researchers to attain their studies. This systematic review is descriptive content analysis and includes a total of 119 studies’ descriptive analyses in the context of HET. The contents of the studies were analysed through both qualitative and quantitative lenses. The thematic, phenomenal and conceptual analyses of the study-based contents were patterned by keyword analysis. Involved studies contents have been found to show a quantitative increase especially in 2000 and beyond. The studies examined tended to use the qualitative paradigm as the type of research approach. Furthermore, involved studies incorporating any data gathering process grasped data from a limited number of sources. There have been no interventional studies in the context of the HET. Therefore, improving the HET, as well as, arriving at sufficient and necessary extends pertaining pedagogy, management and quality, may be attached to the following dimensions: decreasing of the position papers consisting of subjective over-interpretations, collecting first-hand data while conducting research, engagement of researchers in data gathering, analysis and interpretation processes, increasing the frequency of interventional studies, benefiting from both positivist and interpretivist paradigm’s methodological outcomes and assertions for actualising the higher education research in a more systematic and pragmatist manner

Anahtar Kelimeler

Turkey, Higher education, Descriptive content analysis

Kaynakça

• Acar, A. (2012). Yükseköğretimin yeniden yapılandırılmasında temel bir karar: Çeşitlilik. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 2(1), 32-34.
• Ağıralioğlu, N. (2012). Türkiye’de üniversitelerin kalitesini belirlemek için bir yaklaşım. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 2(3), 147-165.
• Ağıralioğlu, N. (2013). Türkiye’de lisansüstü öğretim. Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 3(1), 1-9.
• Alberty, H. (1938). The development of the core curricula in the schools of the eight-year study. In H. Rugg (Ed.), Democracy and the curriculum. New York, N. Y.: D. Appleton-Century.
• Akan, H. (2012). Yükseköğretimde reform mu, onarım mı? Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 2(1), 24-25.
• Altınsoy, S. (2011). Yeni devlet üniversitelerinin gelişimi: Sorunlar ve politika önerileri. Yüksekögretim ve Bilim Dergisi, 1(2), 98-104.
• Altunay, E., & Tonbul, Y. (2015). Comparison of scientific research projects of education faculties. Studies in Higher Education, 40(6), 972-987.
• Atanur-Başkan, G., & Sincer, S. (2014). Yeni YÖK yasa tasarısı çalışmaları bağlamında Türkiye’deki yükseköğretim sisteminin değerlendirilmesi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 4(2), 67-72.
• Aypay, A., Çekiç, O., & Boyacı, A. (2012). Student retention in higher education in Turkey: A qualitative study. Journal of College Student Retention: Research, Theory & Practice, 14(1), 91-116.
• Barnes, B., & Bloor, D. (1982). Relativism, Rationalism, and the Sociology of Knowledge. In M. Hollis & S. Lukes (Eds.), Rationality and Relativism. Cambridge: MIT Press.
• Başarır, F., & Sarı, M. (2015). Kadın akademisyenlerin “kadın akademisyen olma” ya ilişkin algılarının metaforlar yoluyla incelenmesi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 5(1), 41-51.
• Başerer, D., Başerer, Z., & Tüfekçi-Akcan, A. (2016). Ethical principles and violations in academy: A qualitative study. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 6(2), 242-251.
• Günay, D. (2011). Türk yükseköğretiminin yeniden yapılandırılması bağlamında sorunlar, eğilimler, ilkeler ve öneriler-I. Yükseköğ- retim ve Bilim Dergisi, 1(3), 113-121.
• Günay, D., & Günay, A. (2011). 1933’den günümüze Türk yükseköğretiminde niceliksel gelişmeler. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(1), 1-22.
• Günbayı, İ., Kasalak, G., & Özçetin, S. (2013). Bilimsel araştırmalarda etik dışı davranışlar: Bir durum çalışması. Yükseköğretim Dergisi, 3(2), 97-108.
• Güneri, O. Y., Orhan, E. E., & Aydın, Y. Ç. (2017). Professional development needs of junior faculty: A survey study in a public university in Turkey. Yükseköğretim Dergisi, 7(2), 73-81.
• Güneş, F. (2012). Bologna süreci ile yükseköğretimde öngörülen beceri ve yetkinlikler. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 2(1), 1-9.
• Gür, B. S., & Özoğlu, M. (2015). Türkiye’de yükseköğretim politikaları: Erişim, kalite ve yönetim. In A. Gümüş (Ed.), Türkiye’de eğitim politikaları (pp. 299–321). Ankara: Nobel.
• Harris, S. (2005). Rethinking academic identities in neo-liberal times. Teaching in Higher Education, 10(4), 421- 433.
• Henkel, M. (2000). Academic identities and policy change in higher education. London: Jessica Kingsley.
• Hempel, C. (1950). Problems and changes in the empiricist criterion of meaning. Revue Internationale de Philosophie, 41(11), 41-63.
• Jayarajah, K., Saat, R. M. & Rauf, R. A. A. (2014). A review of science, technology, engineering & mathematics (STEM) education research from 1999–2013: A Malaysian perspective. Eurasia Journal of Mathematics, Science & Technology Education, 10(3), 155-163.
• Kalaycı, N., & İlhan, E. (2017). Yükseköğretimde çekirdek program. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 7(1), 118-131.
• Kalaycı, N., Watty, K., & Hayırsever, F. (2012). Perceptions of quality in higher education: A comparativestudy of Turkish and Australian business academics. Quality in Higher Education, 18(2), 149-167.
• Kapucugil-İkiz, A., Damar, M., Özdağoğlu, G., Özler, C., Arbak, Y., Tuncel, P., Karapınar İ., &Yaparel, R. (2017). Stratejik planlamanın önemli bir girdisi olarak öğrenci memnuniyetinin ölçümü: Dokuz Eylül Üniversitesi örneği. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 7(1), 78-90.
• Karjalainen, A. (2003). Curriculum academicum. In Karjalainen, A. (Ed.) Akateeminen opetussuunnitelmatyö. University of Oulu. (in Finnish)
• Kavak, Y. (2011). Türkiye’de yükseköğretimin görünümü ve geleceğe bakış. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(2), 55-58.
• Kılınç, U., & Alparslan, A. M. (2014). Yükseköğretimde mentörlük: Mentör ve menti bakış açılarını belirlemeye yönelik bir uygulama. Yükseköğretim Dergisi, 4(2), 91-101. doi:10.2399/ yod.14.010
• Kırmızı, Ö. (2015). The interplay among academic self-concept, self-efficacy, self-regulation and academic achievement of higher education L2 learners. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 5(1), 32-40.
• Koç, E. S. (2016). Türkiye’de ilköğretim programlarının değerlendirilmesine yönelik yapılan lisansüstü tezlerin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1), 198-216.
• Strauss, A. (1987). Qualitative analysis for social scientists. New York: Cambridge University Press.
• Suri, H. & Clarke, D. (2009). Advancements in research synthesis methods: From a methodologically inclusive perspective. Review of Educational Research, 79(1), 395-430.
• Tashakkori, A., & Creswell, J. W. (2007) Editorial: The new era of mixed methods. Journal of Mixed Methods Research, 1, 3-7.
• Tekneci, P. D. (2016). Evolution of Turkish higher education system in the last decade. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 6(3), 277- 287. doi: 10.5961/jhes.2016.164
• Tican-Başaran, S., Ekinci, N., & Arıkan, S. (2017). Öğretim elemanlarının etik ilkelere uygun davranma düzeyi üzerine bir araştırma. Yükseköğretim Dergisi, 7(3), 197–208. doi:10.2399/ yod.17.020
• Turan, Z., & Göktaş, Y. (2015). Yükseköğretimde yeni bir yaklaşım: Öğrencilerin ters yüz sınıf yöntemine ilişkin görüşleri. Yüksek- öğretim ve Bilim Dergisi, 5(2), 156-164.
• Turhan, B., & Burgaz, B. (2014). Üniversite öğrencilerinin kişisel ve mesleki yetkinliklerinin düzeyine ilişkin görüşleri. Yükseköğre- tim Dergisi, 4(3), 124-134.
• Unutkan, A., Güçlü, S., Elem, E., & Yılmaz, S. (2016). Determining the opinions of the university students about feminism and gender roles. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 6(3), 317-325.
• Uslu, B. (2016). Üniversitelerde bilimsel-sosyal uygulamalara ilişkin yönetsel esneklik: Öğretim üyelerinin algılarındaki farklılıklar. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 6(2), 220-230.
• Uslu, B., & Arslan, H. (2015). Faculty’s academic intellectual leadership: Predictive relations with several organizational characteristics of universities. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 5(2), 125-135.
• Uysal, N. K. (2017). Araştırma görevlilerinin meslek tercih nedenlerinin ikili karşılaştırma yöntemi ile ölçeklenmesi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 7(1), 24-27.
• Ünal, S., Çalık, M., Ayas, A. & Coll, R. K. (2006). A review of chemical bonding studies: needs, aims, methods of exploring students’ conceptions, general knowledge claims and students’ alternative conceptions. Research in Science & Technological Education, 24(2), 141-172.
• Üstünlüoğlu, E. (2017). Teaching quality matters in higher education: A case study from Turkey and Slovakia. Teachers and Teaching, 23(3), 367-382.
• Vars, G. F. (2001). Can curriculum integration survive in an era of high-stakes testing? Middle School Journal, 33(2), 7–17.
• Wolf, F. M. (1986). Meta-analysis: Quantitative methods for research synthesis. London: Sage Publications.
• Zineldin, M., Akdağ, H. C., & Vasicheva, V. (2011). Assessing quality in higher education: New criteria for evaluating students’ satisfaction. Quality in Higher Education, 17(2), 231-243.
• Winter, R. (2009). Academic manager or managed academic? Academic identity schism in higher education. Journal of Higher Education Policy and Management, 31(2), 121-131.
• Soysal, Y., & Radmard, S. (2018). Social negotiations of meanings and changes in the beliefs of prospective teachers: A Vygotskian perspective. Educational Studies, 44(1), 57-80.