Manzum metinlerde yer alan kelime,
kavram ve terkiplerin temel anlamları yanında bağlam içerisinde kazandıkları
anlamları da vardır. Nazma çekilmiş sözün belagat kaidelerine uygun öz bir
biçimde işlenmesi, edebi gelenek içerisinde bir mazmunlar ve mefhumlar
edebiyatının oluşmasına zemin hazırlamıştır. Kaideleri, gelenek içerisinde
verilen örneklerle başlangıcından itibaren belirlenen klasik Türk edebiyatı
mahsullerinin, özellikle dilin işlevselliği açısından incelendiğinde geniş bir
müktesebatı olduğu görülmektedir. Kavram çalışmalarına ilişkin verilen
incelemeler ile Türkçenin tarihi dönemleri içerisinde şairler elinde zengin bir
anlam çerçevesi kazanmış olan yapıların izahı net bir biçimde ortaya
konulabilmektedir.
Bu çalışmada klasik Türk
edebiyatının temel tiplerinden olan âşık ile ilişkisi metinlerde sıkça
karşımıza çıkan “âh” paralelinde “duhân” kavramının kullanımlarının
gösterilmesi amaçlanmıştır. Çoğunlukla âşığın âhı üzerindeki söyleyişlerde
kullanılan duhân ve dûd kavramları, edebi metinlerde -anlam ilgilerinden
hareketle- pek çok bağlamda kullanılmıştır. Bu edebiyatın temel tiplerinden
olan âşık ile ilgili bir unsur olması özelinde yapılan incelemede duhân
kavramının diğer kullanımları gösterilmeye çalışılmış; duhânın benzetme, mecaz
ve hayal dünyası klişeleşmiş bir kabulle ele alınan klasik Türk edebiyatının
manzum metinlerinden hareketle yorumu yapılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 |
ULAKBİM-DERGİPARK Bünyesinde Faaliyet Gösteren HİKMET-Akademik Edebiyat Dergisi (Journal Of Academic Literature)
Türk Dili ve Edebiyatı Alanında Yayımlanan Uluslararası Hakemli Bir Dergidir.