Araplar ve Türkler uzun yüzyıllara dayanan ortak bir kültürel mirasa sahiptir. Bu iki kavim arasında İslamiyet öncesinde başlayan sınırlı ilişkiler; İslamiyet sonrasında Arap birliklerinin Orta Asya’ya kadar ulaşmalarıyla birlikte derinleşmiştir. Türklerin, önce İdil Bulgarları sonra Karahanlılar ve Oğuzlar ile birlikte İslamlaşması hızlı bir Türkçe -Arapça dil temasını da doğurmuştur. Başlangıçta dinî terminoloji ile sınırlıymış gibi gözüken Arap-Türk dil ilişkisi zamanla gelişmiş farklı sahalarda ve dönemlerde bu iki dil birbirini etkilemiştir. Bu çalışmanın konusu da Eski Anadolu Türkçesi döneminde Türk-Arap dil ilişkisini tıp metinleri üzerinden incelemektir. 13.-15. yüzyılllar arasında Anadolu sahasında kaleme alınmış mensur tıp metinlerinde tespit edilen Arapçadan alıntılanmış yaklaşık 3800 civarında kelime bulunmaktadır. Bu kelimelerin Arapçadan Türkçeye alıntılanırken hangi motivasyonların etkili olduğu, alınma şekilleri, kategorileri bu çalışmanın alt başlıklarını oluşturmaktadır. Ayrıca bir dilin diğer dilden sözcük alıntılamasının basit bir nedenselliğe dayanmadığı, ardında yatan birçok faktörün bu konuda etkin olduğu dilbilimsel yöntemler üzerinden bu çalışma ile gösterilmiştir. Türk-Arap dil ilişkisi çok boyutlu ve geniş bir zaman dilimini kapsar. Çalışmanın amacı sadece ufak bir kesit üzerinden Türk-Arap dil ilişkisinin çok boyutluluğuna ve önemine dikkat çekerek yeni çalışmaların yapılmasını teşvik etmektir.
Arapça-Türkçe dil ilişkisi alıntılama tıp metinleri Eski Anadolu Türkçesi
Arabs and Turks share a common cultural heritage that spans many centuries. The limited interactions between these two peoples, which began before the advent of Islam, deepened after the spread of Islam as Arab forces reached as far as Central Asia. The Islamization of the Turks—first through the Volga Bulgars, and later the Karakhanids and Oghuz—also gave rise to a rapid contact between the Turkic and Arabic languages. Initially appearing to be confined to religious terminology, the linguistic relationship between Arabic and Turkic developed over time, with the two languages influencing each other across various fields and historical periods. The focus of this study is to examine the Turkish-Arabic linguistic relationship during the Old Anatolian Turkish period through medical texts. In the Anatolian region between the 13th and 15th centuries, around 3,800 Arabic-derived words have been identified in prose medical texts. This study explores the motivations behind borrowing these words from Arabic into Turkish, the methods of borrowing, and their classifications. It also demonstrates—through linguistic methods—that word borrowing from one language to another does not stem from simple causality, but rather involves multiple underlying factors. The Turkish-Arabic linguistic relationship is multidimensional and spans a broad timeframe. The aim of this study is to highlight the complexity and significance of this relationship, even through a small sample, and to encourage further research in this area.
Arabic-Turkish linguistic relationship borrowing medical texts Old Anatolian Turkish
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Yeni Türk Dili (Eski Anadolu, Osmanlı, Türkiye Türkçesi) |
| Bölüm | ARAŞTIRMA MAKALESİ |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Ekim 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 6 Temmuz 2025 |
| Kabul Tarihi | 13 Eylül 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 23 [GÜZ 2025] |
ULAKBİM-DERGİPARK Bünyesinde Faaliyet Gösteren HİKMET-Akademik Edebiyat Dergisi (Journal Of Academic Literature)
Türk Dili ve Edebiyatı Alanında Yayımlanan Uluslararası Hakemli Bir Dergidir.