Ceza İnfaz Kurumlarında Din Eğitimi

Yıl 2016, Cilt: 15 Sayı: 29, 131 - 149, 30.06.2016

Fatih Çınar

https://doi.org/10.14395/hititilahiyat.268591

Cited By: 1

Öz

Bu çalışmanın amacı ceza infaz kurumlarrıda mahkûmların ıslahına yönelik gerçekleştirilen din ve ahlak bilgisi derslerinde karşılaşılan sorunları tespit etmektir. Araştırmanın örneklemini 2015 yılı itibari hala cezaevinde çalışmakta olan 17 gönüllü cezaevi vaizi oluşturmuştur. Tarama modeli benimsenen bu araştırmada verilerin elde edilmesi İ؟in nitel araştırma tekniklerinden yari yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde ؟؛erik analizinden yararlanılmıştır. Vaizlerin görüşlerinin ortak noktaları tespit edilmiş, bu noktalar kategorilenmiş ve kaç vaizin hangi yanıtı verdiğini yansıtacak şekilde ele alınıp açıklanmıştır. Araştırma sonunda: ceza infaz kurumlarındaki din hizmetlerinde. Din ve Ahlak Bilgisi derslerine yönelik birçok sorun ile karşılaşıldığı: bu sorunların da din eğitimi faaliyetlerinin amacının gerçekleşmesini olumsuz yönde etkilediği sonucu ortaya çıkmıştır. Din ve ahlak bilgisi dersi müfredat programının mahkûmların seviyesine uygun ve konularının güncel olmadığı, bu nedenle müfredat programının en kısa sürede güncellenmesi gerektiği; fiziki yetersizler nedeniyle bazı cezaevlerinde din dersleri İ؟in ayrılmış dersliklerin olmadığı, bu nedenle derslerin koğuşlarda İşlendiği, fiziki şartların düzeltilmesinde bazı cezaevi yetkililerin duyarsız kaldığı, bu sorunların da vaizlerin mesleki motivasyonlarını olumsuz yönde etkilediği tespit edilmiştir. Din ve Ahlak Bilgisi dersinin öğretim sürecine yönelik kullanabilecek materyaller ve kaynakların varlığı ve teminine yönelik sorunlarla karşılaşıldığı, öğreticilerin yöntem konusunda zorlandığı ulaşılan sonuçlardan bazılarıdır.

Anahtar Kelimeler

Cezaevi, Din eğitimi, manevi danışmanlık, din dersleri, iyileştirme din ve ahlak bilgisi dersleri

Religious Education in Prisons

Öz

The aim of this paper is to identify the problems encountered in the religious and moral knowledge lessons taught for the rehabilitation of prisoners in penal institutions. The sample of this study consists of 17 voluntary prison preachers that were still serving the prison by year 2015. In this research, where the screening model is adopted, semi-structured interview technique is employed as a qualitative research technique in order to obtain the data. The content analysis is used in analyzing the data. Common points of the preachers’ views are identified, categorized, and explained in such a way that reflects how many preachers give which answers. As a result of the research, it has been concluded that many problems related with Religious and Moral Knowledge courses; consequently, these problems affect the achievement of the objectives of religious education facilities negatively. It has also been revealed that the curriculum of religion and moral knowledge education is not appropriate for the prisoners’ level; thus, the subject of this education needs to be updated as soon as possible; some prisons do not have classrooms dedicated to religion lessons due to the lack of physical capacity leading to the teaching of lessons in wards; the authorities of certain prisons remain insensitive to the improvement of physical conditions; and these problems have a negative impact on the professional motivation of preachers. The problems regarding the availability and procurement of Religion and Moral Knowledge course materials and resources that can be used for the teaching process thereof are encountered, besides the difficulty met by instructors in teaching methods are some of the conclusions reached in the study.

Anahtar Kelimeler

Prison, Religious Education, Spiritual Counseling, Religious Education Courses, Rehabilitation

Kaynakça

• 5275 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun
• Çınar, Fatih, “İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmen Adaylarının Öğretim Amaçlı Teknolojiyi Kullanma ve Materyal Geliştirme Tutum ve Özgüvenleri Üzerine Bir Araştırma”,Süleyman Demirel Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, c.2, sayı:33, Isparta 2014, ss. 139-115.
• Demir, Abdullah, “Ceza İnfaz Kurumlarında Din Eğitimi”, Diyanet İlmi Dergi, c. 45, sayı:4, Ankara 2009, ss. 60-37.
• Diyanet İşleri Başkanlığı Din Hizmetleri Raporu, 2014. http://www2.diyanet.gov.tr/ (erişim tarihi 02.02.2016)
• Işık, Harun ve Abdullah Demir, Ceza İnfaz Kurumları Din Hizmetleri Rehberi. DİB Yayınları, Ankara 2012.
• Işık, Harun, “Ceza İnfaz Kurumlarında Din Hizmetleri”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, c.3, sayı: 12, ss.263-250.
• Kaya, Talha, §“Cezaevi Vaizliği”, I. Din Hizmetleri Sempozyumu Kitabı II, DİB Yayınları, Ankara 2008..
• Koç, Ahmet, Din Eğitiminde Etkili İletişim. Rağbet Yayınları, İstanbul 2014, s.253.
• Köylü, Mustafa, Yetişkinlik Dönemi Din Eğitimi. Dem yayıncılık, İstanbul 2014.
• Ministiry of Justice The circular about lesson and additional lesson fee in public institutions No.1/139. http://www.cte.adalet.gov.tr/
• Özdemir, Şuayip, “Ceza Evlerinde Din Eğitiminin Temel Problemlerine Genel Bir Bakış”, Değerler Eğitimi Dergisi, c.3, sayı: 2005 ,9, ss.175-16363.
• Özdemir, Şuayip, “Cezaevi Din Görevlileri ve Yöneticilerine Göre Cezaevlerinde Din Eğitimi”, Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, c. II, sayı: 4,2002, ss.19-1
• Özdemir, Şuayip, “Cezaevlerinde Din Eğitimi ve Danışmanlık”, Dini Danışmanlık ve Din Hizmetleri(Ed: Nurullah Altaş ve Mustafa Köylü, Ensar Yayıncılık, İstanbul 2014,
• Protocol for Cooperation Against Providing the Religious and Moral Development 10.02.2011. http://www.cte.adalet.gov.tr/
• Saldırım, Mustafa, “Uluslararası Hukuk Açısından Türkiye’deki Tutuklu ve Hükümlülerin Eğitim Hakkı” Adalet Dergisi, sayı: 20. http://www.yayin.adalet.gov.tr/adaletdergisi/20. sayi/-05mustafa_saldirim.pdf.(erişim 02.02.2016)