The Investigation Of Perceptions Related To Communication Skills Of Chaplain Candidates According To Several Variables

Yıl 2016, Cilt: 15 Sayı: 29, 107 - 130, 30.06.2016

Zafer Yıldız

https://doi.org/10.14395/hititilahiyat.268870

Öz

Chaplains have an important role in delivering the messages to the addresses in religious services.
Especially, to the chaplains have effective communication skills affect the quality of religious
services possitively. Therefore, it should be targeted to gain the communication skills to
chaplain candidates from undergraduate education. In this study, it is intended the investigation
the relationship between the communication skills of chaplain candidates and different variables.
The study is descriptive research. The sample group of this study is who studying 215 students in
1. And 4. class at Süleyman Demirel University Faculty of Theology. Survey data were collected
using “Communication Skills Evaluation Scale” consisting of 25 five – point Likert type items was
used. As a result of analysis of the research findings, it was determined communication skills of
chaplain candidates are positive level. Analysis of the research data revealed that a significant
difference was found between the participant’s communication skill perceptions and their gender,
grade levels, high school type, type of settlement. In addition, no significant difference was found
between the participant’s communication skill perceptions and their economic situation.

Anahtar Kelimeler

Religious Services, Chaplain, Communication

Din Görevlisi Adaylarının İletişim Becerisi Algılarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi

Öz

Din hizmetlerinde, mesajların muhataplara ulaştırılmasında din görevlileri önemli role sahiptir.
Özellikle, din görevlilerinin etkili iletişim becerilerine sahip olması din hizmetlerinin niteliğini olumlu
şekilde etkilemektedir. Bu nedenle lisans öğretiminden itibaren din görevlisi adaylarına iletişim
becerilerinin kazandırılması hedeflenmelidir. Bu çalışmada, din görevlisi adaylarının algıladıkları
iletişim düzeylerinin farklı değişkenlere göre farklılık gösterip göstermediğinin incelenmesi
amaçlanmıştır. Tarama modelinde betimsel bir araştırma olan bu çalışmanın örneklem grubunu,
Süleyman Demirel Üniversitesi İlahiyat Fakültesi 1. ve 4. sınıfta okuyan 215 üniversite öğrencisi
oluşturmaktadır. Araştırma verilerinin toplanmasında, beşli likert tipli 25 sorudan oluşan “İletişim
Becerilerini Değerlendirme Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, din görevlisi adaylarının
iletişim becerilerine ilişkin algılarının olumlu düzeyde olduğu belirlenmiştir. Araştırma bulgularının
analizinde ise, din görevlisi adaylarının cinsiyetleri, sınıf düzeyleri, mezun oldukları lise türü ve
yetiştikleri yerleşim türü ile iletişim becerileri algıları arasında anlamlı farklılığın olduğu tespit edilmiştir.
Bununla birlikte, araştırmaya katılanların iletişim becerileriyle ekonomik durumları arasında
ise anlamlı bir farklılık bulunamamıştır.

Anahtar Kelimeler

Din Hizmetleri, Din Görevlisi, İletişim

Kaynakça

• Akyürek, Süleyman (2005) “Kur’an Kursu Öğreticisinin Meslekî Yeterlikleri”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı:18, ss. 175-192.
• Arslantürk, Z. – Amman, T. (2011) Sosyoloji, Çamlıca Yayınları, İstanbul.
• Aydın, M.Z. (2012), “Aile’de Din Eğitimi”, Din Eğitimi El Kitabı, Ed. Recai Doğan – Remziye Ege, Grafiker Yayınları, Ankara.
• Birsen, Ö. (2014) “Sözlü İletişim”, İletişim, Ed. İzlem Vural, Pegem Akademi, Ankara.
• Buyrukçu, R. (2006) “Türkiye’de Din Görevlisi Yetiştirme Problemi ve Çözüm Önerileri”, AÜİFD, Sayı:2, ss. 99-126.
• Cebeci, S. (2011) Öğrenme ve Öğretme Süreçlerinde Dinî İletişim, İz Yayıncılık, İstanbul.
• Cüceloğlu,D. (1996) Yeniden İnsan İnsana, Remzi Kitabevi, İstanbul.
• Çinar, F. (2016) “Ceza İnfaz Kurumlarındaki Din Hizmetlerinde Cezaevi Vaizlerinin Karşılaştıkları Sorunlar”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt:9, Sayı:43, ss. 2401-2418.
• Çetinkaya, Z. (2011) “Türkçe Öğretmen Adaylarının İletişim Becerilerine İlişkin Görüşlerinin Belirlenmesi”, Kastamonu Eğitim Dergisi, Cilt:19, No:2, ss. 567- 576.
• Çevik, D. B. (2011) “Müzik Öğretmeni Adaylarının İletişim Becerileri”, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt:31, Sayı:1, ss. 1-13.
• DİB Eğitim Hizmetleri Genel Müdürlüğü (2014) Diyanet İşleri Başkanlığı Personel Yeterlikleri, Ankara.
• Ege, R. (2015) “Din Hizmetlerinde İletişim”, Din Hizmetlerinde Rehberlik ve İletişim, Ed. Recai Doğan, Remziye Ege, Grafiker Yayınları, Ankara.
• Erigüç, G. vd. (2013) “İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi: Bir Meslek Yüksekokulu Öğrencileri Örneği”, Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, Cilt:16, Sayı:1, ss. 45-65.
• Gölönü, S. - Karcı, Y. (2010) “İletişim Meslek Lisesi Öğrencilerinin İletişim Beceri Düzeylerinin İncelenmesi (Ankara İli Örneği)”, İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, Sayı:31, ss.123-140.
• Gökçe, O. (2013) İletişim: Nasıl Daha İyi Anlar ve Anlaşılırım, Çizgi Kitabevi, Konya.
• Görmüş, A. Ş. vd. (2013) “İşletme Bölümü Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Cinsiyet Rolleri Bağlamında İncelenmesi”, Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt:XV, Sayı:1, ss.109-128.
• Gümrükçüoğlu, S. (2014) Kur’an’da İletişim Dili, Etkileşim Yayınları, İstanbul.
• Güngör, N. (2011) İletişim: Kuramlar Yaklaşımlar, Siyasal Kitabevi, Ankara.
• Güven, B. (2013) “İletişim Kavramı ve İletişim Sürecinin Temel Ögeleri”, Etkili İletişim, Ed. Bülent Güven, Pegem Akademi, Ankara, 2013.
• İbn Manzûr, Ebu’l- Fadl Cemaluddîn Muhammed (1990) Lisanu’l-Arab, c. VIII, Daru’l Fikr, Beyrut.
• İslamoğlu, A. H. – Alnıaçık, Ü. (2014) Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, Beta Yayınları, İstanbul.
• Kaya, M – Küçük, N. (2015) “Din Görevlilerinin Meslekî Yeterlikleri : Safranbolu’da Görev Yapan Din Görevlileri Üzerine Bir Araştırma”, Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstütüsü Dergisi, Özel Sayı:”, ss. 1-18.
• Kesicioğlu, O. S. – Güven, G. (2014) “Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Özyeterlik Düzeyleri İle Problem Çözme, Empati ve İletişim Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi”, Turkish Studies, Volume 9/5, Ss. 1371-1383.
• Koç, A. (2005) Kur’an’da İnsan ve Hz. Muhammed, Rağbet Yayınları, İstanbul.
• Koç, A. (2003) “İlahiyat Fakültesi ( İlahiyat Lisans Programı) Öğrencilerinin Sorunları ve Beklentileri”, M.Ü. İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı:25, ss. 25-64.
• Koç, A. (2014) Din Eğitiminde Etkili İletişim, Rağbet Yayınları, İstanbul.
• Korkut, F. (1996) “İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeğinin Geliştirilmesi: Güvenirlik ve Geçerlik Çalışmaları”, Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2 (7), ss.18-22.
• Korukçu, A. (2011) “İlahiyat Fakültesi Son Sınıf Öğrencilerinin Yaygın Din Eğitimine Bakışları”, Değerler Eğitimi Dergisi, Cilt:9, No.21, ss. 55-97.
• Köylü, M. (2011) Psiko-Sosyal Açıdan Dini İletişim, Ankara Okulu Yayınları, Ankara.
• Lunenburg, F. C. (2010) “Communication: The Process, Barriers, And Improving Effectiveness”,Schooling, Volume:1, Number:1.
• Macit, Y. (2004) “Hz. Muhammed’in Bazı İletişim İlkeleri”, Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi,Sayı:16,
• Mısırlı, İ. (2008) Genel ve Teknik İletişim, Detay Yayıncılık, Ankara.
• Mutlu, E. (2012) İletişim Sözlüğü, Sofos Yayınları, Ankara.
• Sönmez, V. – Alacapınar, F. G. (2013) Örneklendirilmiş Bilimsel Araştırma Yöntemleri, Anı Yayıncılık, Ankara.
• Tetik, H. (1998) “Yaygın Din Eğitiminde Cami Görevlileri – Cemaat İletişiminin Önemi”, Diyanet İlmi Dergi, Cilt:34, Sayı:2.
• Topuz, İ. (2014) Din Görevlilerinin Manevi Danışmanlık Yeterlilikleri”, Manas Yayınları, Isparta.
• Turan, İ. (2013) “Din Görevlilerinin Meslekî Yeterlikleri”, Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, Cilt:13, Sayı:1, 2013, ss.47-73.
• Tutar, H. - Yılmaz, M. K. (2013) Genel ve Örgütsel Boyutuyla İletişim, Seçkin Yayınları, Ankara.
• Özerbaş, M. A. vd. (2007) “Öğretmen Adaylarının Algıladıkları İletişim Becerisi Düzeylerinin İncelenmesi”, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), Cilt:8, Sayı:1,ss. 123-135.
• Yalman, M. – Hamidi, N. B. (2014) “Yabancı Dil Öğretmen Adaylarının İletişim Becerileri İle İlgili Görüşlerinin Değerlendirilmesi”, Turkish Studies, Volume 9/8, pp. 853-863.
• Yılmaz, İ - Çimen, Z. (2008) “Beden Eğitimi Öğretmen Adaylarının İletişim Beceri Düzeyleri”, Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, Cilt:10, Sayı:3, ss.3- 14.
• Yılmaz, S. (2010) Homo Sermo Onis: İfade Eden İnsan, Agora Kitaplığı, İstanbul.
• Yüksel, E. (2013), İletişim Kuramları, T.C. Anadolu Üniversitesi Yayını No:2803, Eskişehir.
• Yüksel, A. H. (2007) “İletişim Kavram ve Tanımı”, Genel İletişim, Ed: Uğur Demiray, PegemA Yayıncılık, Ankara.
• Yüksel, A. H. (2007) “Sözsüz İletişim”, Genel İletişim, Ed: Uğur Demiray, PegemA Yayıncılık, Ankara.
• Zengin, Z. S. (2015) “Din Hizmetlerinin Tarihsel Gelişimi”, Din Hizmetlerinde Rehberlik ve İletişim, Ed. Recai Doğan, Remziye Ege, Grafiker Yayınları, Ankara.