İslam Psikolojisinde Gelenekler, Paradigmalar ve Temel Kavramlar

Yıl 2019, Cilt: 18 Sayı: 36, 671 - 684, 30.12.2019

Rasjid Skinner Çevirmen: Nevzat Gencer

https://doi.org/10.14395/hititilahiyat.582958

Cited By: 2

Öz

Psikolojinin
kavramsal araçları, psikoterapistlerin hastalarında ve kendi içlerinde
gözlemledikleri olguların karmaşıklığını açıklamanın yanı sıra tedavinin
sonucunu da öngörmeyi amaçlamaktadır. Doğal olarak, Müslüman psikologlar, ticaretinin
kavramsal araçlarında ve İslam psikolojisinde yazılan şeylerde tatmin arayışı
içerisine girdiler- özellikle de kültürler arası geçersiz olan veya İslami
ilkelerle çelişen Batı Psikolojisinden süzerek ayrılma gereğini ileri sürerek
Batı psikolojisini İslami bir bakış açısıyla eleştiren Badri (Müslüman
psikologların ikilemi, MWH Londra, Londra, 1979) tarafından yazılanlarda. Bu
yazıda Badri’nin (1979) yaklaşımının bir uzantısını savunuyorum ve geleneksel
İslam düşüncesinden türetilmiş benliğin çalışma modelini sunuyorum. İlkel ve eksik olmasına rağmen bu modelin, bir
klinisyen olarak algılarımı bilgim dâhilindeki diğer herhangi bir psikolojik
modelden daha iyi anladığına inanıyorum.

Anahtar Kelimeler

İslam Psikolojisi, Paradigma, Kavram, Din Psikolojisi, Benlik

Traditions, Paradigms and Basic Concepts in Islamic Psychology

Öz

The conceptual tools of
psychology aim to explain the complexity of phenomena that psychotherapists
observe in their patients and within themselves, as well as to predict the
outcome of therapy. Naturally, Muslim psychologists have sought satisfaction in
the conceptual tools of their trade and in what has been written in Islamic
psychology— notably by Badri (The dilemma of Muslim psychologists, MWH London, London, 1979), who critiqued Western psychology from an Islamic
perspective, arguing the need to filter out from Western Psychology which was
cross-culturally invalid or was in conflict with Islamic precept. In this
paper, I advocate an extension of Badri’s (1979) approach and present a
working model of the self derived from traditional Islamic thought. This model,
though rudimentary and incomplete, I believe, makes better sense of my
perceptions as a clinician than any other psychological model within my
knowledge.

Anahtar Kelimeler

Psychology of Religion, Islamic Psychology, The Self, Paradigm, Concept

Kaynakça

• Al Ghazzali, H. (1962). The book of knowledge (N. A. Faris, Trans.). New Delhi: Adam Publishers.
• Badri, M. (1979). The dilemma of Muslim psychologists. London: MWH London.
• Jung, C. G. (1961). Modern man in search of a soul. London: Routledge & Kegan Paul.
• Kaplick, P. M., & Skinner, R. (2017). The evolving movement. European Psychologist, 22(3), 198–204. https://doi.org/10.1027/10169040/a000 297.
• Karim, G. M. (1984). The islamization of psychology. Paper presented at Third International Seminar on Islamic Thought, Kuala Lumpur.
• Khan, M. S. (1986). Islamic medicine. London: Routledge & Kegan Paul.
• Kuhn, T. S. (1964). The structure of scientific revolutions. Chicago: University of Chicago Press.
• Schimmel, A. M. (1964). Mystical dimensions of Islam. Chicago: University of North Carolina Press.
• Shafii, M. (1985). Freedom from the self: Sufism, meditation, and psychotherapy. New York, NY: Human Sciences Press.
• Stoddart, W. (1976). Sufism. Wellingborough: Thorson Publications Ltd.
• Tibbs, H. (1981). The future of light. Dulverton: Watkins Publishing.