Objective: We aimed to determine the frequency of antibiotics use for possible secondary bacterial pneumonia among hospitalized COVID-19 adults and its association with transfer to intensive care unit (ICU).
Material and Method: Hospitalized COVID-19 adults of a tertiary hospital followed retrospectively from 10 March through 31 December 2020, for possible secondary bacterial pneumonia and their transfer to ICU (if any). Patients with bacterial infections other than pneumonia were excluded. Possible bacterial pneumonia was defined as imaging compatible with bacterial pneumonia, together with (at least one of) cough sputum, body temperature above 37°C, leukocyte count over 10000/μL and/or procalcitonin level over 0.16μg/L.
Results: Of the 724 eligibles, nine patients with a bacterial infection other than pneumonia were excluded, leaving 715 for analyses. Over a median of 7 (IQR=6) days of follow-up, 462 (64.6%) of the patients received antibiotics, while 253(35.4%) did not. Thirty-three (7.1%) of the patients receiving antibiotics were transferred to ICU, compared to 26 (10.3%) out of those who did not receive antibiotics: the risk of ICU was 0.70 (95%CI=0.43–1.14). In logistic regression analysis, transfer to ICU was lower, yet not statistically significant, among antibiotic receivers (0.56; 95%CI=0.30–1.03), adjusting for age, gender, comorbidity, COVID-19 severity, use of favipiravir, azithromycin, and hydroxychloroquine.
Conclusion: Antbiotic use did not statistically significantly affect transfer to ICU. Prospective cohorts are warranted for conclusive evidence to discard the potential for type 2 errors or ineffectiveness of ampiric treatment due to amtimicrobial resistance, and to further validate diagnostic criteria and appropriateness of ampiric regimens.
2019-nCoV Disease Anti-Bacterial agents Bacterial pneumonia Coinfection Follow-up study
Araştırma bir proje kapsamında yapılmamıştır.
Amaç: COVID-19 nedeniyle serviste izlenen ikincil bakteriyel pnömoni olasılığı olan erişkin hastalarda antibiyotik kullanma sıklığı ve bunun yoğun bakıma nakil durumu ile ilişkisinin belirlenmesi amaçlandı.
Gereç ve Yöntem: Üçüncü basamak bir hastanede 10.03.2020-31.12.2020 tarihleri arasında COVID-19 hastalığı nedeniyle serviste takip edilen 18 yaş ü zeri hastalardan olası ikincil bakteriyel pnömonisi olan hastalar retrospektif olarak incelendi. Pnömoni dışı bakteriyel infeksiyonu olanlar dışlandı. Bu hasta kohortu yoğun bakıma gidiş açısından yatış sü releri boyunca izlendi. Olası bakteriyel pnömoni tanısı için hastanın görüntülemede bakteriyel pnömoni ile uyumlu bulgu olması yanı sıra öksü rü k, balgam, 37°C üzeri vücut sıcaklığı, 10000/μl üzeri lökosit ve/veya, 0,16μg/l üzeri prokalsitonin düzeyinden en az birisinin varlığı arandı.
Bulgular: Dahil etme kriterlerine uyan 724 hastadan pnömoni dışında bir bakteriyel infeksiyon odağı olan 9 hasta dışlanmış ve analizler 715 hasta ü zerinden tamamlanmıştır. Hastalar ortanca 7 (ÇADA=6) gün izlenmiş ve hastaların 462’si (%64,6) antibiyotik alırken, 253’ü (%35,4) almamıştır. Antibiyotik alan hastaların 33’ü (%7,1), almayan hastaların ise 26’sı (%10,3) izlem süresinde yoğun bakıma nakledilmiş olup, antibiyotik alanlarda almayanlara göre yoğun bakıma gitme rölatif riski 0,70 (%95 GA = 0,43 – 1,14)’tir. Lojistik regresyon analizinde yaş, cinsiyet, komorbidite bulunma durumu, ciddi COVID-19 varlığı, favipiravir, azitromisin ve hidroksiklorokin kullanma durumları eş zamanlı kontrol edildiğinde, antibiyotik kullanan hastalarda, kullanmayanlara göre yoğun bakıma nakil dü zeltilmiş risk odds oranı koruyucu olsa da istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (0,56; %95GA=0,30-1,30). En çok tercih edilen antibiyotikler sefalosporinler (%42,5), makrolidler (%19,2) ve piperasilin-tazobaktam (%8,5)’dır.
Sonuç: Antibiyotik kullanmanın yoğun bakıma gidişi önleme konusunda istatistiksel olarak anlamlı bir etkisi bulunmamıştır. Olası tip 2 hata, antimikrobiyal direnç nedeniyle ampirik tedavinin yetersizliği yanı sıra tanı kriterlerinin geçerliliği, uygun antibiyotik seçimi benzeri konuların netleştirilmesi için prospektif kohortlara ihtiyaç vardır.
antibakteriyel ajanlar bakteriyel pnömoni izlem koenfeksiyon SARS-CoV-2
Herhangi bir kurumdan destek alınmamıştır.
Araştırma bir proje kapsamında yapılmamıştır.
-
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Klinik Tıp Bilimleri |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Proje Numarası | Araştırma bir proje kapsamında yapılmamıştır. |
Yayımlanma Tarihi | 10 Ekim 2023 |
Gönderilme Tarihi | 9 Mayıs 2023 |
Kabul Tarihi | 15 Ağustos 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 5 Sayı: 3 |
Hitit Medical Journal Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.