COURSE CONTENT DEVELOPMENT PLATFORM IN DISTANCE EDUCATION
Öz
It is seen that distance education method which is a
rationalist, contemporary and innovative education system, is started to be
used widely with transportation of education and training activities to
internet area fast, in recent years. Also, distance education contributes to
human’s lifelong learning through giving education opportunities to working
people whose financial situation and time are limited. With the development of
information technologies in the world and Turkey, distance education methods
and techniques also developed. Also the more the number of students taking part
in distance education rises, the more the number of institutions giving
distance education rises. Needs for preparing contents and managing these
contents for lessons given by distance education method appeared with this
raise. On this study, a platform has been developed for lecturers to create lesson
contents and the efficiency of developed implementation has been analyzed
statistically. It is aimed on distance education to design an efficient content
development system through thinking the roles such as lecturers, managers and
students.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Umut, A. L., & Madran, R. O. (2004). Web tabanlı uzaktan eğitim sistemleri: Sahip olması gereken özellikler ve standartlar. Bilgi Dünyası, 5(2), 259-271.
- Alkan, C. (1987). Açıköğretim “Uzaktan Eğitim Sistemlerinin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi”. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, (157).
- Allen, M. W. (2003). Michael Allen's Guide to E-Learning: Building Interactive, Fun, and Effective Learning Programs for Any Company. John Wiley & Sons.
- Barry, S. (2007). An Analysis of Faculty Development Program Design for Online Learning. Doktora Tezi, Minnesota: Capella University, Minneapolis, ABD.
- Carswell, A. D., & Venkatesh, V. (2002). Learner outcomes in an asynchronous distance education environment. International Journal of Human-Computer Studies, 56(5), 475-494.
- Demirel, Ö. (Ed.). (2010). Eğitimde yeni yönelimler. Pegem Akademi.
- Irmak, E. (2007). Uzaktan Eğitim Amaçlı İnternet Tabanlı Laboratuvar Uygulaması. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
- Karataş, E. (2011). Uzaktan Eğitim İçerik Geliştirme Süreçlerinde Çevrimiçi İşbirliğine Dayalı Proje Takip ve Yönetim Aracı Kullanımının Etkililiği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Eğitim Teknolojisi Doktora Programı, Ankara, 382.
- McMurdo, G. (1998). Evaluating Web information and design. Journal of Information Science, 24(3), 192-204.
- Rosenberg, M. J. (2001). E-learning: Strategies for delivering knowledge in the digital age (Vol. 9). New York: McGraw-Hill.
- Sarpkaya, Y., Karasekreter, N., & Doğan, M. (2009). Uzaktan Eğitim Yazılım Altyapısının Bilginin Kalıcılığı’na ve Geçerliliği’ne Etkisi.
- TUIK. (2014). Türkiye nüfusu http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=15975 adresinden erişildi.
- Verduin, J. R., & Clark, T. A. (1994). Uzaktan eğitim: etkin uygulama esasları. Çeviren: İlknur Maviş. Eskişehir: Kibele Sanat Merkezi.
UZAKTAN EĞİTİMDE DERS İÇERİĞİ OLUŞTURMA PLATFORMU
Öz
Son
yıllarda eğitim öğretim faaliyetlerinin hızla internet ortamına taşınmasıyla
akılcı, çağdaş ve yenilikçi bir eğitim sistemi olan uzaktan eğitim yönteminin
yaygın olarak kullanılmaya başlandığı görülmektedir. Ayrıca uzaktan eğitim,
zamanı ve maddi olanakları kısıtlı olan çalışan insanlara eğitim imkânı vererek
bireyin yaşam boyu eğitimine de katkı sağlamaktadır. Dünya’da ve Türkiye’de
bilişim teknolojilerinin gelişimiyle beraber uzaktan eğitim yöntem ve
teknikleri de gelişim göstermiştir. Ayrıca uzaktan eğitime katılan öğrenci
sayısıyla beraber uzaktan eğitim veren kurum sayısı gün geçtikçe artış
göstermektedir. Gerçekleşen bu artışla birlikte uzaktan eğitim yöntemiyle
verilen dersler için içerik hazırlama, bu içerikleri yönetme ihtiyacı ortaya
çıkmıştır. Bu çalışmada, öğretim elemanlarının ders içeriklerini
oluşturabilecekleri bir platform geliştirilmiş ve geliştirilen uygulamanın
verimliliği istatistiksel olarak analiz edilmiştir. Uzaktan eğitimde eğitmen,
yönetici ve öğrenci gibi roller düşünülerek etkin bir içerik geliştirme sistemi
tasarlanması amaçlanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Umut, A. L., & Madran, R. O. (2004). Web tabanlı uzaktan eğitim sistemleri: Sahip olması gereken özellikler ve standartlar. Bilgi Dünyası, 5(2), 259-271.
- Alkan, C. (1987). Açıköğretim “Uzaktan Eğitim Sistemlerinin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi”. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, (157).
- Allen, M. W. (2003). Michael Allen's Guide to E-Learning: Building Interactive, Fun, and Effective Learning Programs for Any Company. John Wiley & Sons.
- Barry, S. (2007). An Analysis of Faculty Development Program Design for Online Learning. Doktora Tezi, Minnesota: Capella University, Minneapolis, ABD.
- Carswell, A. D., & Venkatesh, V. (2002). Learner outcomes in an asynchronous distance education environment. International Journal of Human-Computer Studies, 56(5), 475-494.
- Demirel, Ö. (Ed.). (2010). Eğitimde yeni yönelimler. Pegem Akademi.
- Irmak, E. (2007). Uzaktan Eğitim Amaçlı İnternet Tabanlı Laboratuvar Uygulaması. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
- Karataş, E. (2011). Uzaktan Eğitim İçerik Geliştirme Süreçlerinde Çevrimiçi İşbirliğine Dayalı Proje Takip ve Yönetim Aracı Kullanımının Etkililiği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Eğitim Teknolojisi Doktora Programı, Ankara, 382.
- McMurdo, G. (1998). Evaluating Web information and design. Journal of Information Science, 24(3), 192-204.
- Rosenberg, M. J. (2001). E-learning: Strategies for delivering knowledge in the digital age (Vol. 9). New York: McGraw-Hill.
- Sarpkaya, Y., Karasekreter, N., & Doğan, M. (2009). Uzaktan Eğitim Yazılım Altyapısının Bilginin Kalıcılığı’na ve Geçerliliği’ne Etkisi.
- TUIK. (2014). Türkiye nüfusu http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=15975 adresinden erişildi.
- Verduin, J. R., & Clark, T. A. (1994). Uzaktan eğitim: etkin uygulama esasları. Çeviren: İlknur Maviş. Eskişehir: Kibele Sanat Merkezi.
Ayrıntılar
| Bölüm | Makaleler |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 17 Aralık 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 10 Sayı: 2 |