Tarihin eski dönemlerinden
beri Anadolu’da Yahudilerin varlığına rastlanmaktadır. Tarih boyunca Anadolu’da
yaşayan Yahudi topluluklarına bakıldığında
Karaim, Romaniot, Aşkenaz ve Sefarad Yahudileri olarak bilinen Yahudi
cemaatlerinin yaşadığı görülmektedir. Sefarad
Yahudilerinin İspanya'dan gönderilmesiyle birlikte oluşan
göç dalgalarının bir sonucu olarak Sefarad Yahudileri, diğer Yahudi gruplar arasında
hakim Yahudi cemaati haline geldi. Yahudiler özellikle İstanbul,
İzmir, Bursa ve Edirne gibi batı bölgelerinde yoğunlaşarak
Osmanlı Devleti’nin farklı yerlerine dağıldılar. Yapılan bilimsel araştırma
ve çalışmaların çoğu özellikle batı bölgelerinde
yaşayan Yahudi cemaatleri üzerine idi. Oysa Gaziantep,
Urfa, Siverek, Diyarbakır, Çermik, Mardin, Nusaybin, Cizre, Başkale
ve Van gibi günümüz Türkiye’sinin doğu kesimlerinde yaşayan
önemli Yahudi toplulukları da vardı.
Doğuda
yaşayan Yahudi toplulukları üzerine yapılan
bilimsel çalışmaların yetersizliği
kaynak sayısının azlığından da anlaşılmaktadır. Bu çalışmada
sunulan verilerin büyük bir kısmı İsrail'de gerçekleştirilen
antropolojik bir alan çalışmasıyla elde edilmiştir.
Doğu Yahudilerinin kültürüne dair bilgiler saha
çalışması boyunca yapılan etnografik mülakatlara
dayanmaktadır. Türkiye’nin doğu ve güneydoğusunda şuanda
en azından bildiğimiz kadarıyla Yahudiler yaşamamaktadır.
Bu çalışma ile bir zamanlar Türkiye’nin doğu
ve güneydoğusunda yaşayan Yahudi topluluklarının
kültürüne dair bir takım bilgiler verilmesi amaçlanmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ekim 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 11 Sayı: 2 |