TÜRK DERİ HAZIR GİYİM SEKTÖRÜNDEKİ KÜÇÜK ÖLÇEKLİ İŞLETMELERİN MARKALAŞMA DÜZEYLERİNİN ARAŞTIRILMASI

Yıl 2010, Cilt: 3 Sayı: 1-2, 23 - 32, 28.03.2014

Özlem Kaya , Nurgül Kılınç

Öz

Ürün ve hizmetleri birbirinden farklılaştıran, tanımlayan, bilgi veren, imaj yaratan ve özel bir kimlik kazandıran ayırt edici isim, sözcük grubu, harf, sembol, şekil veya bunların kombinasyonu olarak tanımlanan marka, teknolojinin kısa sürede taklit edilebildiği ürün ve hizmetlerin birbirine çok benzediği bir ortamda rekabet gücünü belirleyen önemli bir unsur haline gelmiştir. Fiziksel olarak birbirinden farklı olmayan ve pek çok benzer ürünün bulunduğu pazarlarda, gerek üretici ve aracı işletmeler gerekse tüketiciler ve toplum açısından, markalar büyük öneme sahiptir. İşletmeler açısından marka, ürünlerini rakip ürünlerden farklılaştırarak, ürüne ve markaya, talep ve bağlılık yaratmakta kullanılan önemli bir araçtır. Türkiye’nin önemli bir sektörü olan deri hazır giyim işletmelerinin yoğun uluslararası rekabet ortamında pazar payını koruyabilmesi ve arttırabilmesi için tek çıkar yolun markalaşma olduğu pek çok araştırmada ifade edilmektedir.

Bu araştırmada Türkiye’de deri hazır giyim sektöründe faaliyet gösteren hazır giyim işletmelerinin markalaşma düzeylerini ortaya koymak amaçlanmıştır. Araştırma verileri Türkiye’de faaliyet gösteren Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği’ne bağlı 42 adet deri hazır giyim işletmesinden anketler yoluyla toplanmıştır. Toplanan veriler sınıflandırılarak analiz edilmiş tablolar halinde sunularak yorumlanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, kendi markaları için ürünler tasarlayıp üreten deri hazır giyim işletmeleri büyük çoğunluktadır. İşletmelerin sahip oldukları ulusal ve uluslararası marka sayılarında pek çok işletmenin en az bir markaya sahip olması ve daha fazla işletmenin bu markalara on yıldan daha kısa süredir sahip olmaları özellikle son yıllarda sektörde markanın öneminin farkına varıldığı ve bu alanda çalışmaların yapıldığının bir göstergesidir. Ayrıca küçük ölçekli deri hazır giyim işletmelerinin markalaşma düzeyleri ve marka yaratmada karşılaştıkları zorluklar ortaya konularak deri hazır giyim sektöründe faaliyet gösteren işletmelere markalaşmaya yönelik önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Marka, Deri Hazır Giyim Sektöründe Markalaşma, Deri Hazır

Kaynakça

• AKTUĞLU, I. K. ve TEMEL, A. (2006), Tüketiciler Markaları Nasıl Tercih Ediyor Kamu Sektörü Çalışanlarının Giysi Markalarını Tercihini Etkileyen Faktörlere Yönelik Bir Araştırma”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
• ANONİM, (2007), “Markalaşma ve Günümüzdeki Yeri”, (www.localveri.com)
• ATILGAN, T. (2003), “Ege Üniversitesi Öğrencilerinin Tekstil Ürünlerinin Markaları Hakkındaki Görüşleri Üzerine Bir Araştırma”, Ege Akademik Bakış Dergisi, C. 3, S. 1-2, Ocak-Temmuz, ss. 90-118.
• BORAN, S., HOCALAR, E. (2007), “Marka Olma Yolunda Kalite Arayışları”, Marka, Kalite ve Teknoloji Yönetimi Sempozyumu, Gaziantep, ss. 294–295.
• CİVAN, M., KÖTÜOĞLU, G. (2007), “KOBİ' lerde Marka Değerinin Firma Değerine Etkisi”, Marka, Kalite ve Teknoloji Yönetimi Sempozyumu, Gaziantep, ss. 7–11.
• ÇABUK, S., OREL, D. F. (2008), “Marka Karakteristikleri İle Marka ve Üretici Firmaya Duyulan Güven Arasındaki İlişkilerin Belirlenmesi: Çukurova Üniversitesi Ölçeğinde Bir Araştırma”, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C. 17, S. 1, ss. 103-116.
• DOĞAN, Ö. F. (2004), “Moda, Marka, Kalite ve Turquality: İhracatta Marka Yaratmanın Önemi ve Turquality”, İGEME 'den Bakış Dergisi, 2004/2, S. 27
• ELİTOK, B. (2003), Hadi Markalaşalım, Sistem Yayıncılık, İstanbul.
• KAYAALP, İ., DAMGA, S. (2004), “Deri Konfeksiyonunda Marka Olmak” I. Ulusal Deri Sempozyumu, İzmir, ss. 516.
• LALL, S., ve ALBALADEJO, M. (2004), “China's Competitive Performance: A Threat to East Asian Manufactured Exports”, World Development, Vol. 32, No. 9, pp. 1441-1466.
• MOON, M., MILLISON, D. (2003), Ateşten Markalar, MediaCat Yayınları, İstanbul, ss. 60-77.
• PEKMEZCİ, T. ve DEMİRELLİ, C. (2007), “İşletmelerde Markalaşma ve Fiyat Hakimiyeti Etkileşimi”, Marka, Kalite ve Teknoloji Yönetimi Sempozyumu, Gaziantep, ss. 151.
• ÖZÇÖREKCİ, M. ve ÖNGÜT E. (2005), Dünyada ve Türkiye'de Deri ve Deri Ürünleri Sanayinin Gelişme Eğilimleri ve Geleceği, İktisadi Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü, Mart, Yayın No: Dpt: 2685.
• UYSAL, G. (2002), “Türkiye Ekonomisinde Deri ve Deri Mamulleri Sanayinin Yeri ve Öneminin Araştırılması”, Turk J. of Vet and An. Sciences, Vol. 26, Is. 3, pp. 671-678.