19. yüzyılda Osmanlı Devleti hemen her alanda yoğun Batı tesiri altındaydı ki buna
dış politikası da dâhildi. Bu yüzyılda özellikle Avrupalı büyük güçlerin İmparatorluk üzerinde
yürüttükleri siyasi, askeri ve ekonomik mücadeleler, Osmanlının Avrupa teşkilat ve teşrifat
usullerini benimsemesinde, dolayısıyla da başta İngiltere olmak üzere Avrupa'nın güdümüne
girmesinde etkili oldu. Çalışmamızda Klasik Dönem Osmanlı dış politikasının temelleri,
gelişen ve büyüyen yenidünyaya karşı bu geleneksel Osmanlı siyasetinin nasıl değişime uğradığı
ve en nihayet 19. yüzyılda dışa açılmak zorunda kalan İmparatorluğun hangi politikalarla
ayakta kalmaya çalıştığı ele alınmıştır. Diğer taraftan, yüzyılın sonlarına doğru özellikle
Almanya'nın birliğini kurmasıyla birlikte değişmeye başlayan mevcut siyasi ve ekonomik
dengelerin İmparatorluğun iç ve dış politikalarına olan yansımaları üzerinde durulmuştur.
Devletin en zorlu asrı olan 19. yüzyılda İngiliz siyasetinin önceleri Hindistan ile başlayan
ancak bir süre sonra kapsamı içerisine Balkanlar, Kafkaslar ve OrtaDoğuyu da alan
sömürgecilik faaliyetleri ile bu uzun soluklu İngiliz siyasetinin Osmanlı Devleti ve dış
politikasına olan etkileri anlatılmıştır. İngiliz çıkarlarının Osmanlı mevcudiyetini koruduğu
bir dönemden, yine İngiliz siyasetinin Osmanlıyı tasfiye ettiği yeni bir döneme geçişe neden olan
karmaşık tarihi ve stratejik süreç izaha çalışılmıştır
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Mart 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 Cilt: 4 Sayı: 2 |