In this study, human skeletal remains recovered from the Tepecik-Çiftlik archaeological settlement located in Central Anatolia were examined regarding general child health and the effect with regard to sex. The material examined in this study was dated 7th millennium cal BC (Neolithic Period) and consisted of 696 permanent teeth. Linear enamel hypoplasias (LEHs) were used as a proxy for malnutrition and poor health conditions in the childhood period. The frequency of LEH was detected in 32.0% of the teeth belonging to Tepecik-Çiftlik Neolithic people. This indicates that individuals who lived at the site were faced with physiological stresses marked in their childhood period. Additionally, it was determined that the frequency of LEH had varied significantly in sex subgroups of the population. Nearly two times more LEH was detected in females (47.1 %) as compared to males (25.6%). It’s concluded that the discrepancy observed between the sexes might be related, and a disadvantaged status of the girls in comparison with the boys in terms of nutrition and childcare
Anatolia Bioarchaeology Parental investment Gender Enamel hypoplasia
Bu çalışmada Orta Anadolu’da yer alan Tepecik-Çiftlik arkeolojik yerleşmesinden gün ışığına çıkarılmış insan iskelet kalıntıları genel çocuk sağlığı ve cinsiyetin çocuk sağlığına etkisi bakımından incelenmektedir. Çalışmada incelenen materyal TepecikÇiftlik yerleşmesinin M.Ö. 7. bine tarihlenen Neolitik Dönem’e ait tabakalarından ele geçirilmiştir. İncelenen materyal 696 sürekli dişten oluşmaktadır. Sürekli dişler, çocukluk döneminde karşılaşılan kötü beslenme ve kötü sağlık koşullarının bir göstergesi olan lineer mine hipoplazileri açısından incelenmiştir. Yapılan analizler sonucunda Tepecik-Çiftlik insanlarına ait dişlerin % 32’sinde mine hipoplazisi saptanmıştır. Bu değer Tepecik-Çiftlik’te çocukluk çağında bireylerin kötü beslenme
ve hastalık durumları gibi fizyolojik streslerle önemli miktarda karşı karşıya kaldıklarına işaret etmiştir. Ayrıca, toplulukta mine hipoplazilerinin cinsiyetlere göre dağılımı açısından da ciddi bir farklılık tespit edilmiştir. Kadınlarda (% 47,1)
erkeklerin (% 25,6) neredeyse iki katı daha fazla mine hipoplazisi belirlenmiştir. Cinsiyetler arasında gözlemlenen bu farkın kız çocuklarının beslenme ve çocuk bakımı açısından erkek çocuklarına göre dezavantajlı durumlarıyla ilişkili olabileceği
sonucuna varılmıştır.
Anadolu Biyoarkeoloji Ebeveyn yatırımı Toplumsal cinsiyet Mine hipoplazisi
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 2 Şubat 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 7 Sayı: 2 |