Cartographic generalisation requires an automation process that consists of digital data which passed through quality control together with talented virtual cartographers and smart algorithms in order to conserve the map object’s legibility with their contextual characteristic in different scales. This process is now achieved completely digitally through the use of the programme codes. But the considerable point is how these codes can be arranged in a logical sequence. In this study the common comprehensive modeling techniques namely condition-action, human interaction and constraint based models are described and compared with an application of text generalisation.
Cartography Generalisation Condition-action Modeling Technique Human Interaction Modeling Technique Constraint Based Modeling Technique
Kartografik genelleştirme, harita nesnelerinin okunaklılığıyla birlikte farklı ölçeklerde bağlamsal karakterini koruyabilmek için kalite kontrolden geçmiş sayısal veri ile beraber yetenekli sanal kartograflar ve akıllı algoritmalardan oluşan otomasyon sürecini gerektirmektedir. Bu süreç, programlama kodlarının kullanımı ile tamamen sayısal olarak gerçekleşir duruma gelmiştir. Ancak burada önemli olan bu kodların mantık çerçevesinde nasıl düzenleneceğidir. Bu çalışmada söz konusu süreci modelleyen tekniklerden en yaygınları olan ve kapsamlı modelleme teknikleri olarak adlandırılan koşul-eylem condition-action , insan etkileşimli human interaction ve kısıt tabanlı constraint based modeller üzerinde durulacak ve yazı genelleştirmesi uygulamasıyla bu modelleme teknikleri karşılaştırılacaktır
Kartografya Genelleştirme Koşul-eylem modelleme tekniği İnsan etkileşimli modelleme tekniği Kısıt tabanlı modelleme tekniği
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ekim 2011 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2011 Sayı: 104.ÖS.2 |