Evaluation of Children Referred to the Child Development Unit in the Hospital: A Tertiary Hospital Experience

Yıl 2025, Cilt: 5 Sayı: 3, 89 - 95, 25.12.2025

Taha Metin , Aysenur Metin , Neşe Doğançelik , Arzu Ekici

Öz

Introduction: Child development tests are valuable tools in identifying developmental problems, verifying suspicious situations with an objective test, and in the early diagnosis and monitoring of children at developmental risk. This study aimed to retrospectively evaluate children referred from the child health and diseases clinic to the child development unit.
Materials and Methods: Children aged 0-6 years who were referred to the child development unit between June 2023 and June 2024 were evaluated retrospectively. Children’s age, gender, reason for application, Denver II Developmental Screening Test (DDST) results, and referred outpatient clinics were recorded.
Results: A total of 641 children (0.64%) were evaluated, with 61.6% (n=395) of whom were boys and 38.4% (n=246) of whom were girls, were evaluated. The most frequent referrals were made to the child health and diseases outpatient clinic (n=334, 52.1%). The most frequent reason for referral was developmental delay (n=291, 45.4%). DDST was abnormal in 349 patients (54.4%). 32.1% (n=206) of the children were followed up by the child development unit, and 34.2% (n=219) of the children were referred to relevant outpatient clinics. The most frequent referrals were to the child psychiatry outpatient clinic (n=177, 80.8%). The rate of abnormal DDST was higher in girls than in boys (p<0.001). Speech delay was more common in the 25-36 month and 37-48 month age groups, and developmental delay was more frequent in the 49-60 month group compared to other age groups (p<0.001, p<0.001, respectively). Only 0.64% of children aged 0-6 who applied to the pediatric polyclinic were referred to a child development specialist, and more than half of the children had abnormal DDST.
Conclusion: Increasing the awareness of both pediatricians and families about the child development unit will enable early detection and treatment of developmental delays.

Anahtar Kelimeler

Child Development , Developmental Delay , Early Intervention , Developmental Assessment , Denver II Developmental Screening Test , Child Health

Çocuk Gelişimi Birimine Yönlendirilen Çocukların Değerlendirilmesi: Üçüncü Basamak Hastane Deneyimi

Öz

Amaç: Çocuk gelişim testleri gelişim sorunlarını tanımlamada, şüpheli durumları nesnel bir testle doğrulamada, gelişimsel risk altındaki çocukların erken tanısında ve izlemede oldukça değerli araçlardır. Bu çalışmada çocuk sağlığı ve hastalıkları kliniğinden çocuk gelişimi birimine yönlendirilen çocukların retrospektif olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntemler: Haziran 2023-Haziran 2024 tarihleri arasında çocuk gelişimi birimine yönlendirilen 0-6 yaş arası çocuklar retrospektif olarak değerlendirildi. Çocukların yaş, cinsiyet, başvuru nedeni, Denver II Gelişimsel Tarama Testi (DGTT) sonuçları ve sonuçlar doğrultusunda yönlendirilen poliklinikler kaydedildi.
Bulgular: Çocuk gelişim birimine yönlendirilen %61.6’sı (n=395) erkek, %38.4’ü (n=246) kız toplam 641’i (%0.64) çocuk değerlendirildi. En fazla çocuk sağlığı ve hastalıkları polikliniğinden (n:334, %52,1) yönlendirme yapıldı. En fazla yönlendirme nedeni gelişim geriliği (n:291, %45,4) idi. 349 hastanın (%54,4) DGTT anormalidi. Çocukların %32.1’i (n=206) çocuk gelişimi birimi tarafından takibe alındı. %34.2 (n=219) çocuk ilgili polikliniklere yönlendirildi. En fazla çocuk psikiyatrisi polikliniğine (n=177, %80.8) yönlendirildi. Kız çocuklarda DGTT anormal olması oranı erkek çocuklara kıyasla daha fazlaydı (p<0.001). 25-36 ay ve 37-48 ay gruplarında konuşma gecikmesi, 49-60 ay grubunda ise gelişim geriliği diğer yaş gruplarına kıyasla daha fazlaydı (sırasıyla p<0.001, p<0.001). Çocuk polikliniğe başvuran 0-6 yaş arası çocukların sadece %0.64’ü çocuk gelişim uzmanına yönlendirilmiş ve çocukların yarısından fazlasında DGTT anormal saptanmıştır.
Sonuç: Gerek çocuk hekimlerinin gerekse ailelerin çocuk gelişim biriminin farkındalığının arttırılması, gelişim geriliklerinin erken tespiti ve tedavisi için olanak sağlayacaktır.

Anahtar Kelimeler

Çocuk Gelişimi , Gelişim Geriliği , Erken Müdahale , Gelişimsel Değerlendirme , Denver II Gelişimsel Tarama Testi , Çocuk Sağlığı

Kaynakça

• Doğan A, Baykoç N. Hastanede çocuk gelişimi birimine yönlendirilen çocukların değerlendirilmesi. Hacettepe Univ Fac Health Sci J. 2015;1(2):101–13.
• Tarkoçin S, Oğuz E. Çocuk ve hastane. In: Oğuz E, Ulutaş A, editors. Çocuk gelişimcisinin hasta çocuğa yaklaşımı. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık; 2019. p. 289–91.
• Yalaz K. Gelişimsel çocuk nörolojisi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Hastaneleri Basımevi; 2018.
• Nurdan E. Sağlam çocuk izlemi: derleme. Türk Pediatri Arş. 2007;42(11):6–10.
• Demirci A, Kartal M. A significant problem in childhood: developmental delay and the importance of early diagnosis. J Turk Fam Physician. 2012;3(4):1–6.
• Council on Children With Disabilities; Section on Developmental Behavioral Pediatrics; Bright Futures Steering Committee; Medical Home Initiatives for Children With Special Needs Project Advisory Committee. Identifying infants and young children with developmental disorders in the medical home: an algorithm for developmental surveillance and screening. Pediatrics. 2006;118(1):405–20.
• Doğan Keskin A, Karaaslan BT. Çocukların gelişimlerinin değerlendirilmesi ve özel gereksinim raporlarının düzenlenmesi sürecinde çocuk gelişimcinin rolü. Ank Eğt ve Arş Hast Tıp Derg. 2022;54(3):487-96.
• Ertem IO, Krishnamurthy V, Mulaudzi MC, et al. Similarities and differences in child development from birth to age 3 years by sex and across four countries: a cross-sectional, observational study. Lancet Glob Health. 2018;6(3):e279–91.
• Akkaş M, Tozduman YK. Evaluation of consultations directed to the child development unit in a state hospital. Adnan Menderes Univ Sağlık Bilim Fak Derg. 2022;6(1):135–48.
• Kahraman ÖG, Şehnaz C, Korkmaz E. 0–3 yaş arası çocukların gelişimsel değerlendirmelerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Mersin Univ Sağlık Bilim Derg. 2016;9(2):60–9.
• Tercan H, Bayhan P. Erken müdahale kapsamında taranan 0-72 aylık çocuklarda gelişimsel gecikmelerin dağılımı. Karadeniz Sos Bilimler Derg. 2020;12(22):25-37.
• Çelikkiran S, Bozkurt H, Coşkun M. Denver developmental test findings and their relationship with sociodemographic variables in a large community sample of 0–4-year-old children. Noro Psikiyatr Ars. 2015;52(2):180–4.
• Kapci EG, Kucuker S, Uslu RI. How applicable are ages and stages questionnaires for use with Turkish children? Top Early Child Spec Educ. 2010;30:176–88.
• Nelson HD, Nygren P, Walker M, Panoscha R. Screening for speech and language delay in preschool children: systematic evidence review for the US Preventive Services Task Force. Pediatrics. 2006;117(2):e298–319.
• Harel S, Greenstein Y, Kramer U, et al. Clinical characteristics of children referred to a child development center for evaluation of speech, language and communication disorders. Pediatr Neurol. 1996;15(4):305–11.
• Guralnick MJ. Family influences on early development: Integrating the science of normative development, risk and disability, and intervention. In: McCartney K, Phillips D, editors. Handbook of Early Childhood Development. Oxford, England: Blackwell; 2006. p. 44–6.
• Diler Durgut B, Tekin E. Çocuklarda konuşma ve dil gecikmesi: Çocuk Nörolojisi deneyimi. J Behcet Uz Child Hosp. 2024;14(3):135-40.
• Demirpençe Seçinti D. DC: 0–5: Erken çocukluk-bebeklik çağı ruh sağlığı ve gelişimsel bozuklukları tanısal sınıflandırması. Ankara: Nobel Yayın; 2020