DETERMINATION OF CARDIOPULMONARY RESUSCITATION INFORMATION STATUS OF PRE-HOSPITAL EMERGENCY HEALTH SERVICES PERSONNEL- EXAMPLE OF GAZIANTEP PROVINCE

Yıl 2020, Cilt: 5 Sayı: 2, 129 - 141, 31.10.2020

Adile Neşe , Aynur Tetik

Öz

Objective: The aim of the study was to determine the knowledge status of medical personnel engaged in pre-hospital emergency health services related to cardiopulmonary resuscitation according to the latest 2015 European Resuscitation Council and AHA guidelines.
Material and Method: In the research, medical personnel working in 112 emergency health services in Gaziantep province were determined as the universe. The data were collected using a questionnaire which questioned the sociodemographic characteristics of the participants and their knowledge of current cardiopulmonary resuscitation (CPR). The data were analyzed using numbers, percentage distribution and the chi-square test.
Results: The variables that responded most correctly to the participants were 84.4% (n = 228), “the first condition to be evaluated in the patient is the state of consciousness”, 94.1% (n = 254) and “pulse evaluation should be made from the carotid artery” and 89.6% (n = 242), "the rate of chest settling should be 5-6 cm during heart massage in adults". The highest false response rate is 75.6% (n = 204), “the rate of chest collapse in infants is 1-3 cm” and 70.0% (n = 189), “the rate of chest collapse in children is 3-5 cm”. A statistically significant relationship was found between the professional experience of the participants and following and applying current guidelines on cardiopulmonary resuscitation (p< 0.05).
Conclusion: Although the knowledge status of the pre-hospital emergency medical personnel about cardiopulmonary resuscitation is high, it is observed that there are deficiencies especially regarding pediatric and infant patients. It is useful to repeat the current education programs covering all age groups in order to remember the knowledge and skills and eliminate the deficiencies.

Anahtar Kelimeler

Pre-Hospital Emergency Medical Services,, 112 Emergency Health Personnel, Cardiopulmonary Resuscitation, Knowledge Level

HASTANE ÖNCESİ ACİL SAĞLIK HİZMETLERİ PERSONELİNİN KARDİYOPULMONER RESUSİTASYON BİLGİ DURUMUNUN BELİRLENMESİ-GAZİANTEP İLİ ÖRNEĞİ

Öz

Amaç: Çalışmanın amacı, hastane öncesi acil sağlık hizmetlerinde görev yapan sağlık personelinin en son 2015 Avrupa Resusitasyon Konseyi ve AHA kılavuzlara göre kardiyopulmoner resusitasyon ile ilgili bilgi durumunun belirlenmesidir.
Gereç ve Yöntem: Araştırmada evren olarak Gaziantep ilinde 112 acil sağlık hizmetlerinde görev yapan sağlık personelleri belirlenmiştir. Veriler, katılımcıların sosyo-demografik özelliklerini ve güncel kardiyopulmoner resusitasyon ile ilgili bilgilerini sorgulayan anket formu kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzdelik dağılımlar ile ki-kare testi kullanılmıştır.
Bulgular: Katılımcıların en fazla doğru yanıt verdiği değişkenler %84,4 (n=228) ile “hastada ilk değerlendirmesi gereken durumun bilinç durumu olduğu”, %94,1 (n=254) ile “nabız değerlendirmesinin karotis arterden yapılması gerektiği” ve %89,6 (n=242) ile “yetişkinlerde kalp masajı sırasında göğüs çöktürme oranının 5-6 cm olması gerektiği” şeklindedir. En fazla yanlış yanıt oran ise %75,6 (n=204) ile “bebeklerde göğsü çöktürme oranının 1-3 cm olduğu” ve %70,0 (n=189) ile “çocuklarda göğsü çöktürme oranının 3-5 cm olduğu” şeklindedir. Katılımcıların mesleki deneyimiyle kardiyopulmoner resusitasyon ile ilgili güncel kılavuzları takip etme ve uygulama arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulunmuştur (p< 0.05).
Sonuç: Hastane öncesi acil sağlık personelinin kardiyopulmoner resusitasyon ile ilgili bilgi düzeyleri yüksek olmakla birlikte, özellikle çocuk ve bebek hastalarla ile ilgili eksikliklerin olduğu görülmektedir. Bilgi ve becerilerin unutulmaması ve eksikliklerin giderilmesi açısından, tüm yaş gruplarını kapsayan güncel eğitim programlarının tekrarlanmasında yarar bulunmaktadır. 

Anahtar Kelimeler

112 acil sağlık, , kardiyo pulmoner resüstasyon, , sağlık personeli, bilgi düzeyi

Kaynakça

• AHA 2015 KPR Kılavuzu. http://www. atuder.org.tr..(Erişim tarihi: 09.06.2020)
• Almesned A. Almeman, A. AlAboudi, AA. Alotaibi, AZ. Al-Ghasham, YA. Aldamegh, MS. (2014). Basic life support knowledge of healthcare students and professionals in the Qassim University. Int J Health Sci (Qassim) ; 8 (2): 141-150.
• Aydoğan, A. Dursun, O. (2018). Pediyatrik Temel Yaşam Desteği Eğitimlerinde Görsel ve İşitsel Geri Bildirim Yapılmasının Göğüs Basılarının Kalitesi Üzerine Etkinliğinin Değerlendirilmesi. J Pediatr Emerg Intensive Care Med ;5:49-53.
• Aygin, D., Cengiz Açıl, H., Yaman, Ö., Çelik, M. ve Danç, E. (2018). Hemşirelerin Kardiyopulmoner Resüsitasyon ve Güncel 2015 Kılavuz Bilgilerinin Değerlendirilmesi. Turkish Journal of Cardiovasculer Nursing, 9(18),7–12.
• Bakran, K. Šribar, A. Šerić, M. Antić-Šego, G. Ana Božić, M. Prijić, A. ve ark. (2019). Cardiopulmonary resuscitation performed by trained providers and shorter time to emergency medical team arrival increased patients’ survival rates in Istra County, Croatia: a retrospective study. Croatian Medical Journal, 60, 325-32.
• Çelikli, S., Yıldırım, GÖ., Ekşi, A. (2012). Sağlık Personelinin Güncel Temel Yaşam Desteği Bilgilerinin Değerlendirilmesi. Türkiye Acil Tıp Dergisi, 12(3), 129-133.
• Dixe, MACR., Gomes, JCR. (2015). Knowledge of the Portuguese population on Basic Life Support and Availability to Attend Training. Revista Da Escola Enfermagem Da USP, 49(4), 636-644.
• Duval, S. Pepe, PE. Aufderheide, TP. Goodloe, JM. Debaty, G. Labarere, J. ve ark. (2019). Optimal Combination of Compression Rate and Depth During Cardiopulmonary Resuscitation for Functionally Favorable Survival. Jama Cardiology, 1, 4(9), 900-908.
• Kara, F., Yurdakul, A., Erdoğan, B., ve Polat, E. (2015). Bir Devlet Hastanesinde Görev Yapan Hemşirelerin Güncel Temel Yaşam Desteği Bilgilerinin Değerlendirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sağlık Bilimleri. Enstitüsü Dergisi, 3(1), 17-26. Karuthan, SR. Firdaus, P. Angampun, A. Chai, XJ. Sagan, CD. Ramachandran, M. Perumal, S. ve ark. (2019). Knowledge of and willingness to perform Hands-Only cardiopulmonary resuscitation among college students in Malaysia Medicine, 98(51), e18466. https://doi.org/10.1097/MD.0000000000018466
• Kırağ, N. ve Çalışkan, G. (2020). Aile Sağlığı Merkezine Başvuru Yapan Hastaların Kardiyovasküler Hastalık Bilgi Düzeyi Ve Depresyon Düzeyi İle İlişkili Faktörler. Medical Sciences, 15(1),1-11.
• Kızmaz, S. Soysal, S. Çımrın, AH, ve Günay, T. (2006). 112 Acil Sağlık Hizmetleri’nde Görevli Doktorların Temel Yaşam Desteği,İleri Kardiyak Yaşam Desteği Ve Doktorun Adli Sorumlulukları Konularındaki Bilgi Düzeylerinin Değerlendirilmesi. Ulusal Travma Dergisi, 12(1),59-67.
• Köse, S. Akın, S. Mendi, O. ve Göktaş, S. (2019). The effectiveness of basic life support education on nursing students' knowledge and basic life support practices: a non-randomized quasi-experimental study. African Health Sciences, 19 (2), 2252–2262.
• Kwon, OY. (2019). The changes in cardiopulmonary resuscitation guidelines: from 2000 to the present. Journal of Exercise Rehabilitation,15(6),738-746.
• Majid, A., Jamali, M., Ashrafi, MM., Ul Haq, Z., Irfan, R., Rehan, A. ve ark.(2019). Knowledge and Attitude Towards Cardiopulmonary Resuscitation Among Doctors of a Tertiary Care Hospital in Karachi. Cureus, 11(3), e4182.
• Örsal, Ö., Mert Boğa, S. ve Kersu, K. (2017). Acil ve Yoğun Bakım Servislerinde Çalışan Hemşirelerin Temel ve İleri Kardiyak Yaşam Desteğine İlişkin Bilgi Düzeylerinin Değerlendirilmesi. İstanbul Gelişim Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 3, 203-220.
• Rajeswaran, LCox, M., Moeng, S., Tsima, BM. (2018). Assessment of nurses' cardiopulmonary resuscitation knowledge and skills witin three district hospitals in Botswana. African journal of primary health care & family medicine, 10(1), e1–e6. https://doi.org/10.4102/phcfm.v10i1.1633
• Yeşilbaş, O. ve Kıhtır, HS. (2019): Türkiye’deki Çocuk Hekimlerinin Temel Yaşam Desteği ile İlgili Farkındalığı ve Bilgi Düzeyi. Journal of Pediatric Emergency Intensive Care Medicine, 6,58-65.
• Yılmaz, A., Sabırlı, R., Seyit, M., ve Özen, M. (2019). Temel Yaşam Desteği (TYD) Eğitimi Alan Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Bilgi ve Beceri Düzeyleri. Van Tıp Dergisi, 26(3), 324-330.
• Yıldırım, GÖ. ve Oyur Çelik, G. (2008).Yoğun Bakım Hemşirelerinin Temel Yaşam Desteği'ne İlişkin Bilgi Düzeylerinin İncelenmesi. Ege Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 24 (3), 45-60.
• Türkmen, E., Işık, I., Balcı, S., Akkuş Topçu, S., Abalı, S. ve Karaçay, P. (2009). Temel Yaşam Desteği Kursuna Katılan Hemşirelik/Sağlık Yüksekokulu Öğrencilerinin Kurstaki Başarı, Beklenti ve Memnuniyetleri. Yoğun Bakım Hemşireliği Dergisi,13(2), 55-62.