Öz
İnsan hem eğitilebilen hem de eğiten bir varlık olması açısından diğer varlıklardan ayrılır. Eğitim insanların yaşamlarında çok önemli bir yer kaplamaktadır. Bu sebeple felsefe tarihi boyunca filozoflar bu konu üzerinde kafa yormuşlardır. Eğitim kavramı her bir filozofta eğitim kavramını, birbirinden etkilenerek ama farklı bir şekilde ele almışlardır. Bu çalışmada Senaca’nın eğitim anlayışı ele alınacaktır. Roma döneminin eğitim düşüncesi Stoa filozoflarının felsefelerinde ortaya çıkmaktadır. Üç dönemden oluşan Stoa da, özellikle son dönem Stoa’sı olan İmparatorluk Stoa’sında eğitim anlayışı daha belirgin bir halde ortaya çıkmaktadır. Bu dönem düşünürleri eğitim hakkında çok fazla görüş ortaya koymuşlardır. Ancak bu görüşler içinde direk olarak eğitimle ilgili kaynaklar çok azdır. Stoa’nın son dönem düşünürlerinden olan Senca’nın Ahlak Mektupları eserinde kısmen de olsa, insanların nasıl erdemli bir birey olarak yetiştirileceğine dair öneriler yer almaktadır. Bu çalışma Seneca’nın felsefesi ışığında, eğitim anlayışını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Ortaya çıkacak sonuçların günümüz eğitim sistemleri için uygun olup olmayacağı da ele alınacaktır.
Kaynakça
- Arslan, A. (2007). İlkçağ Felsefe Tarihi 4 Helenistik dönem felsefesi: epikurcular stoacılar sepitikler.
- Arslanoğlu, İ. (2012). Eğitim felsefesi. Ankara: Nobel.
- Brun, J. (2010). Stoa felsefesi. İletişim Yayınları.
- Cevizci, A. (2000). Felsefe Sözlügü. İstanbul: Paradigma Yayınları.
- Çapak, İ. (2015). Stoa Felsefesi ve İslam Düşüncesindeki Etkisi. Yakın Doğu İslam Tetkikleri Merkezi, 1(2), 219-228.
- Demirgen, E., & Esin, F. (2016). Eski Yunan'da Müzik Eğitimi. Uluslararası Sosyal Araştırma Dergisi.
- Gündoğan, S. (2020). "Muhammed İkbal Düşüncesinde Eğitim Felsefesi ve İnsan". İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi. 6/2 (Temmuz): 591-616.
- GÜRBÜZ, R., (2015). Kitap İncelemesi: Metinlerle Eğitim Tarihi. Sakarya Journal of Education , vol.5, no.2, 195-197.
- Köken, G. (2001). Ortaçağda Eğitim Felsefesi. Alfa Yayınları.
- Laertios, D. (2003). Ünlü Filozofların Yaşamları ve Öğretileri. (C. Şentuna, Çev.) Yapı Kredi Yayınları.
- Nussbaum, M. C. (2003). Hukuk Eğitiminde İnsanlığı Yetiştirmek (Cilt 70). U. Chi. L.Rev.
- Önal, M. (2015). Epiktetos’ un Mutluluk Öğretisi: Nasıl Mutlu Olabilirim. Malatya: Bilsam Yayınları. Özden, H., & Elmalı, O. (2012). İlkçağ Felsefesi Tarihi. İstanbul: Arı Sanat Yayınları. Pattabanoğlu, F. Z. (2015). Seneca ve Kindi'nin İnsan ve Ahlak Anlayışı Üzerine Mukayeseli Bir Çalışma. Felsefe Dünyası(62), 174-207. Seneca, L.A. (2019b). Tanrısal Öngörü. (Ç. Dürüşken, Çev.) Kabalcı Yayınları. Seneca, L. A. (2019a). Ahlaki Mektuplar. (T. Uzel, Çev.) Jaguar Yayınları. Seneca, L. A. (2020a). Bilgenin Sarsılmazlığı Üzerine: İnziva Üzerine. (C. C. Çevik, Çev.) Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. Seneca, L. A. (2020b). Mutlu Yaşam Üzerine: Yaşamın Kısalığı Üzerine. (C. C. Çevik, Çev.) Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. Störig, H. J. (2013). Dünya Felsefe Tarihi. (N. Epçeli, Çev.) Say Yayınları. Zeller, E. (2008). Grek Felsefesi Tarihi. (A. Aydoğan, Çev.) Say Yayınları.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Derlemeler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 24 Aralık 2022 |
| Gönderilme Tarihi | 29 Kasım 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 6 Sayı: 2 |
