Bu ilmî araştırma İmâm Ebû Hanîfe en-Nu‘mân’ın temâyüz edip, meşhur olduğu
alanda değil, tenkit edildiği Nebevî Hadîs yönünü ele almaktadır. Pek çok kimse İmâm
Ebû Hanîfe’nin fıkhî yönüne büyük ehemmiyet atfedip çalışma yapmışsa da, her hangi
bir fakih açısından vazgeçilmez kabul edilen bir yönü olan hadis ciheti, hep çalışmaların
dışında tutulmuştur. Bu makale, Ebû Hanîfe’nin bu yüce dinin şer‘î dayanaklarıyla örtüşen
bir usûle sahip olduğunu ortaya koymaktadır. Araştırmada, Ebû Hanîfe’nin hadisin
tahammül ve edâsı konusundaki görüşlerinin hâzık muhaddislerin görüşleriyle büyük
oranda örtüştüğü veya tam bir uyum arz ettiği belli başlı münekkidlerin fiilî veya
kavlî muvâfakatı ile ortaya konulmuştur. Ayrıca, çalışma, bilinen fikhî yönüne ilâveten
hadis alanında da Ebû Hanîfe’ni şahsiyetine ışık tutmakta olup, Ebû Hanîfe’yi derinlemesine
ve ilmî bir tetkikle ele almadan tenkit eden pek çok kimesenin aciz kaldığı bir
hususu ortaya koymaktadır.
Birincil Dil | Arapça |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 15 Sayı: 2 |