Yahudi kültürünün hadislere etkisi veya Kitâb-ı Mukaddes metinleri ile hadislerin
ilgisi olduğuna dair tespit edebildiğimiz ilk iddia, Fransız Barthelmy d’Herbelot’un (ö.
1695) Kütüb-i Sitte başta olmak üzere hadis eserlerindeki pek çok bölümün Talmud’dan
alındığı yönündeki iddiasıdır. Sonraları A. Sprenger, I. Goldziher, G. Vajda ve S. Rosenblatt’ın
ortaya atıp geliştirdiği fikir ve iddialar, bu konuda bir çığır açmış ve sonraki yıllarda
pek çok şarkiyatçı tarafından geliştirilerek savunulmuştur. İslâm dünyası ve Türkiye’de
de son yıllarda etkisi görülen bu iddialar, önemli bir hadis problemi olarak karşımıza
çıkmaktadır. İslâm’ın ilk yıllarındaki ihtida hareketi ile ilk mühtedi yahudi bilginlerinin
rolünün yanında özellikle Emevîler döneminde “Arap olmayan unsurlar” olarak
görülen mevâlî ile başta Ümeyye b. Ebü’s-Salt olmak üzere, geçmiş kutsal kitapları okudukları
belirtilen Câhiliye şairleri ve kıssacılar ise bu etkide rol oynadığı ileri sürülen
faktörlerdir. Bu çalışmada sözü edilen iddialar ve bu iddialarda öne çıkan/çıkarılan faktörler,
İslâm âlimlerinin İsrâilî rivayetlere bakışı çerçevesinde incelenecektir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2005 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2005 Cilt: 3 Sayı: 1 |