Şiirsel Bir “Uzaklık”: Simon Armitage’ın Erken Eserlerinde Yabancılaştırma

Yıl 2023, , 703 - 714, 27.12.2023

Rabia Elif Özcan Beydemir

https://doi.org/10.32600/huefd.1217397

Öz

Eserlerinin çoğunda Devlet Şairi Simon Armitage, hayatını çevreleyen basit unsurları betimlemiş, böylelikle başka türlü dikkat çekmeyecek ayrıntıların ilgi çekici yönlerine yakınlaşan bir “zoom” hareketi içindedir. Ancak bu eserlere Armitage’ın kişisel yaşantısına dair nostaljik bir yaklaşımda bulunmak, bu çok daha derin bir rezervuara sahip şiirleri kısıtlayıcı bir okumaya maruz bırakacaktır. Bu çalışma, biçimsel bir okuma yöntemiyle Armitage’ın erken eserlerinin altında yatan postmodern manifestoyu incelemeyi amaçlar ve Armitage’ın yakınlaştırmayla başlayarak yabancılaşmaya doğru, işlev ve yöntem olarak hem mekânsal hem de anlamsal bakımdan dinamik şekilde değişen bir uzaklık kavramı geliştirdiğini savunur. Şairin postmodern duruşu tartışmalı görünebilir; çünkü erken dönem eserlerinden örnekler, şiirleriyle kurduğu organik bağı ortaya çıkarma girişimiyle Armitage’ın otobiyografik çevresini bir bağlam olarak almıştır. Daha önemlisi, belirli anlamları ya da tarihsel imlemleri şiirlerde geçen mekânlarla ilişkilendiren doğrudan çağrışımlar çizmişlerdir. Postmodern manifesto niteliği bakımından Armitage’ın incelenen şiirleri, merkezsizleştirme ve yapısöküm gibi pootmodern ögeler içermektedir. Şiirler, bu ögelerin hem Armitage’ın eserlerinde görülen yakın çevresini yabancılaştırığını hem de postmodern şiir oluşumunu örneklediğini gösterir. Buna bağlı olarak ögelerin temsilini izleyen çalışma, şairin daha sonraki anlamsal ve biçemsel değişimini anlamada bir temel oluşturmak için özellikle Armitage’ın 1980’lerden milenyuma kadarki erken eserlerindeki uzaklık tanımını, kavramı yakından okuyarak inceleyecektir.

Anahtar Kelimeler

Simon Armitage, postmodern şiir, uzaklık, yakınlaştırma, yabancılaşma

A Poetic “Distance”: Defamiliarisation in Simon Armitage’s Early Works

Öz

In the majority of his works, the Poet Laureate Simon Armitage has depicted the components of the simplicity surrounding his life, thus “zooming” in to the engaging perspectives of the otherwise unnoticed nuances. However, simply seeking nostalgic elements in descriptions that manifest Armitage’s experience through the representations of the physical environments he depicted would be a reductionist reading of a much more profound reservoir. Attempting to explore the underlying postmodern manifesto, this study provides a stylistic reading of Armitage’s early poetry, arguing that by beginning from familiarising toward a defamiliarisation, Armitage generates a definition of distance as a function and method, which dynamically changes in both spatial and semantic terms. The poet’s postmodern stance might appear controversial as the examples from his early works adopt his autobiographical environment as their setting in an attempt to delineate an organic affiliation with his poems. More notably, they draw direct associations that link particular meanings or historical significations to the locations cited in the poems. Regarding their construction as a postmodern manifesto, Armitage’s analysed poems include postmodern elements such as decentralisation and deconstruction. The poems illustrate that these elements both defamiliarise Armitage’s close environment appearing in his works and exemplify the construction of postmodern poetry. Following their representation accordingly, the study will particularly investigate Armitage’s definition of distance to provide a basis for comprehending the later semantic and stylistic alteration and will be limited to Armitage’s early works from 1980s to the millennium, with a close reading of the concept.

Anahtar Kelimeler

Simon Armitage, postmodern poetry, distance, familiarisation, defamiliarisation

Kaynakça

• “An Interview with Simon Armitage.” (2019).
• Armitage, S. (1989). Zoom!. Trowbridge, Wiltshire: Cromwell Press.
• Armitage, S. (1992). Kid. London: Faber and Faber.
• Armitage, S. (1993). Book of Matches. London: Faber and Faber.
• Armitage, S. (1995). The Dead Sea Poems. London: Faber and Faber.
• Armitage, S. (1997). CloudCuckooLand. London: Faber and Faber.
• Catherine, C. (2008). British national identity, Topicality and tradition in the poetry of Simon Armitage. Journal of Arts and Sciences, 4, 17-38.
• Cummings, S. (1995). Centralisation and decentralisation: The new ending story of separation and betrayal. Scandinavian Journal of Management 11(2), 103-117.
• Derrida, J. (1970). Structure, sign, and play. In R. Macksey and E. Danto (Eds.), The languages of criticism and the science of man (pp. 247-265). Baltimore: The John Hopkins Press.
• Gregson, I. (2011). Simon Armitage. London: Salt Publishing.
• Gül, S. (2020). What does deconstructionism deconstruct?: Understanding Jacques Derrida. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 1(2), 89-98.
• Hollis, M. (2019). Simon Armitage is appointed poet laureate for the United Kingdom. Faber.
• Saussure, F. (1916). Course In general linguistics. C. Bally and A. Sechehaye (Eds.). London: McGraw-Hill Book Company.
• Shklovsky, V. (1988). Art as a Technique. Modern Criticism and Theory; A Reader, 15-30.
• Simon Armitage official website. (2020).
• “Simon Armitage.” Poetry Archive. Retrieved from: https://poetryarchive.org/poet/simon-armitage/ “Simon Armitage’s appointment follows Dame Carol Ann Duffy’s tenure as Laureate,” (2019). Government News. Stanford Encyclopedia of Philosophy. (2022).