Julian Barnes’ın Biricik Hikâye’sinde Yeniden Kurulmuş Aşk Angısı

Yıl 2021, , 336 - 347, 15.12.2021

Karam Nayebpour , Naghmeh Varghaiyan

https://doi.org/10.32600/huefd.693265

Öz

Julian Barnes’ın Biricik Hikâye (2018) adlı romanı, aşkın karmaşaları üzerine yazılan bir monografi roman olarak değerlendirileilir. Başarısız bir sevgilinin sürekli değişen perspektifi aracılığıyla anlatı durumlarına ve olaylara odaklanarak, Barnes yeniden canlanan anıların objektifinden, geçmiş anıları kurcalamanın nasıl daha önce sansürlenmiş bireysel farkındalıklara yol açabileceğini göstermektedir. Birbirine bağlı üç bölümden oluşan Biricik Hikâye, genç bir erkek ve orta yaşlı evli bir kadın arasında geçen alışılmadık aşk ilişkisinin nasıl gittikçe parçalandığını ele almaktadır. Romandaki söz konusu aşk ilişkisi göz önüne alındığında, mevcut makalenin iki amacı vardır. Makale Barnes’ın Biricik Hikâye’de aşkın sürekli değişen ya da yanıltıcı tanımını/deneyimini nasıl gözler önüne serdiğini Jacques Lacan’ın aşk teorisi bağlamında göstermektedir. Bunun yanı sıra, Julia Kristeva’nın paylaşılan bireyselcilik tanımından da yararlanılarak, makale Barnes anlatısının ana bölümünü devrimci 1960’larda oluşturarak nasıl iki zıt ego ve söylem arasındaki birlikte yaşamanın, uyumun, diyaloğun ve paylaşmanın zorluğunu gösterdiğini ileri sürmektedir. Bu nedenle, bu makalenin asıl amacı Biricik Hikâye’sinde aralarında kendi bireyselliklerini paylaşamadıklarından dolayı anlatıcının ve partnerinin aşk ilişkilerini sürdürmekte başarısız olduklarını göstermektir.

Anahtar Kelimeler

Aşk, Jacques Lacan, paylaşılan bireyselcilik, Julia Kristeva, angı, Biricik Hikayesi, Julian Barnes

Reconstructed Memory of Love in Julian Barnes’s The Only Story

Öz

Julian Barnes’s novel The Only Story (2018) can be read as a monograph on the complications of love. By focalising the narrative situations and events through the consistently transforming perspective of a failed lover, Barnes shows how digging into the past events through the awakening lens of memory can lead to previously censored self-realizations. Set in three interconnected parts, The Only Story increasingly changes into a disintegrating process of an unconventional love affair between a late adolescent and a middle-aged married woman. Considering this, the present article has two goals. By relying on Jacques Lacan’s theory of love, the paper shows how in The Only Story Barnes presents an ever-changing, or illusory definition/experience of love. Besides that, and by drawing on Julia Kristeva’s definition of the concept shared singularity, the paper argues how by setting the main part of narrative in the revolutionary decade of 1960s, Barnes presents the difficulty of any cohabitation, combination, dialogue, or sharing between the two opposing egos and discourses. The primary aim of this paper, therefore, is to show how the narrator and his partner fail in maintaining their love affair through building a shared singularity between themselves.

Anahtar Kelimeler

Love, Jacques Lacan, shared singularity, Julia Kristeva, memory, The Only Story, Julian Barnes

Kaynakça

• Barnes, J. (2018). The Only Story [eBook edition]. Vintage.
• Childes, P. (2011). Julian Barnes. Manchester University Press.
• Greaney, MichMael. (2014). The oddness of Julian Barnes and the sense of an ending. English: Journal of the English Association,63(242), 225–240.
• Groes, S and Childs, P. (Eds). (2011). Julian Barnes: Contemporary critical perspectives. London: Continuum. Guignery, V. (2006). The fiction of Julian Barnes. Palgrave Macmillan.
• Guignery, V and Roberts, P. (2009). Introduction. In V. Guignery & P. Roberts (Eds.), Conversations with Julian Barnes (p. ix-xv). Mississippi: University Press of Mississippi.
• Lacan, J. (1977). The seminar of Jacques Lacan book XI: The four fundamental concepts of psychoanalysis. J. Alain-Miller (Ed), (A. Sheridan, trans.). New York: Norton and Company.
• Lacan, J. (1988). The seminar of Jacques Lacan book I: Freud’s paper on technique 1953- 1954. (H. Alain-Miller, trans.). Cambridge: Cambridge University Press.
• Lacan, J. (1991). Seminar VIII: On transference 1960-1961. J. Alain-Miller (Ed). New York: Polity Press.
• Lacan, J. (1999) The seminar of Jacques Lacan: On feminine sexuality, the limits of love and knowledge (Encore) (Vol. Book XX). New York: W. W. Norton & Company.
• Lechte, J. (2004. Julia Kristeva: Live theory. London: Continuum.
• Pateman, M. (2002). Julian Barnes. Liverpool: Liverpool University Press.
• Stott, C. (2010). The sound of truth. Constructed and reconstructed lives in English novels since Julian Barnes’s Flaubert’s Parrot. Marburg: Tectum Verlag Marburg.