İsteme Özgürlüğünden Eylem Özgürlüğüne: Kant’ın Özgürlük Görüşü

Yıl 2018, Cilt: 35 Sayı: 1, 20 - 32, 15.06.2018

Elif Çetinkıran Balcı

https://doi.org/10.32600/huefd.434145

Cited By: 2

Öz

Özgürlük kavramı, Kant’ın pratik felsefesine damga vurmuş önemli bir kavramdır. Özgürlük kavramına
büyük önem veren Kant, bir toplumun
ilerlemesinin o toplumdaki özgürlüğün ne ölçüde yayılıp geliştiğine bağlı olduğunu
belirterek özgürlüğü insan türünün
ve tarihinin başat idesi olarak
belirlemiştir. Kant gerek etik gerekse politik görüşlerinde, özgürlüğü kendisine ölçü olarak alarak görüşlerini bu kavram çerçevesinde geliştirmiştir. Kant ahlak metafiziğini etik ve hukuk olarak ikiye ayırırken
hem etik hem de hukuk alanında
özgürlüğü temele yerleştirmiştir. Kant’ın felsefesinde özgürlük kavramı, onun ahlak felsefesinden hukuk ve politik felsefesine doğru bir gelişim göstermiştir. Özgürlüğü ahlaksal bağlamda isteme ile ilgisinde, hukuksal
alanda ise eylemlerimizle ilgisinde ele Kant, özgürlüğün
her iki alanda da nasıl gerçekleştiğini aydınlatmaya çalışmıştır. Ahlak
alanında özgürlüğü içsel anlamda ele
alan Kant, ahlaki özgürlük görüşünü
ahlak yasası bağlamında
ele alıp temellendirmiştir. Ahlak yasası dışarıdan
bir zor ve dayatma
olmaksızın kişinin
kendi aklının koyduğu bir yasadır ve
kişinin istemelerini bu yasaya
göre belirlemesi kişinin
içsel özgürlüğünü oluşturmaktadır. Hukuk alanına gelindiğinde ise özgürlük içsel alanla ilgili olmayıp kişinin başkalarını etkileyen davranışlarıyla, yani kişinin
eylemlerinin dışsal ve hukuksal boyutuyla ilgilidir ve hukuksal
alan her zaman bir dışsal zorlamayı
da beraberinde getirir.
İçsel özgürlük dışsal hiçbir zorlamayı
barındırmazken, dışsal özgürlük
ise belli bir düzeyde zorlamaya
dayanmak zorundadır. Bu çalışmada, Kant’ın bahsettiği
bu iki tür özgürlük
görüşünün neliğini
ve bunların birbiriyle ilgisini ortaya
koymak amaçlanmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Kant, saf akıl, pratik akıl, özgürlük, ahlak, yasa, isteme, eylem

From Freedom of Will to Freedom of Action: Freedom According to Kant

Öz

The concept of freedom is an important concept imprinted on Kant's practical philosophy. Kant, a philosopher who is passionate about freedom, stipulated freedom as the dominant idea of human species and history, stating that the progress of a society depends on the extent to which freedom in that society has spread and developed. Kant improved his views on this concept by taking freedom as a measure for both his ethical and political views. Kant has placed freedom on the basis of the fields of both ethics and law while classifying the metaphysics of ethics as ethics and law. The concept of freedom in Kant's philosophy has made progress from his moral philosophy towards legal and political philosophy. Kant tried to elucidate how freedom occurs in both ethics and legal fields by considering freedom in relation to the will in the ethical concept and to our actions in the legal field. Kant, who considers freedom in the field of ethics in an internal sense, has devised and based his view of ethical freedom in the context of moral law. Moral law is a law without any exterior force and compulsion, which is made by the individual’s own mind, and the individual determining his/her wishes according to this law creates the individual’s inner freedom. When it comes to the field of law, freedom is not related to the inner self, but to the behaviour that affects others, that is to say, the external and legal dimension of the actions of the person, and the legal field always comes with an external force. External freedom has to rely on a certain level of coercion, while inner freedom does not have any external constraints. This study, aims at revealing the clarity of Kant’s two types of views of freedom and their relation to each other.

Anahtar Kelimeler

Kant, pure reason, practical reason, freedom, moral, law, will, action

Kaynakça

• Akarsu, B. (1982). Ahlak öğretileri. İstanbul: Remzi Kitapevi.
• Akarsu, B. (2006). Kant’ta insanlık ideali ve özgürlük sorunu. N. Reyhani (Ed.). Muğla Üniversitesi Uluslararası Kant Sempozyumu Bildirileri içinde (s. 304-310). Ankara: Vadi Yayıncılık.
• Cevizci, A. (2007). Aydınlanma felsefesi Tarihi, Bursa: Asa Kitapevi. Copleston, F. (2004). Kant, (A. Yardımlı, Çev.). İstanbul: İdea Yayınevi.
• Goldman, L. (1983). Kant felsefesine giriş, (A. Timuçin, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
• Heimsoeth, H. (2012). Kant’ın felsefesi, (T. Mengüşoğlu, Çev.). Ankara: DoğuBatı Yayınları.
• Heller, A. (2010). Kant’ın politika felsefesinde özgürlük ve mutluluk. H. Çörekçioğlu, (Der. Çev.). Kant Felsefesinin Politik Evreni içinde (s. 171-187). İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Kant, I. (1887). The philosophy of law, (Trans. William Hastie). Edinburg. (Orjinal baskı, Rechtslehre, 1797).
• Kant, I. (1991). The metaphysics of morals, (Trans. Mary Gregor). Cambridge: Cambridge University Press. (Orjinal baskı, Die Metaphysik der Sitten, 1797).
• Kant, I. (2000). Gelecekte bir bilim olarak ortaya çıkabilecek her metafiziğe prolegomena. (I. Kuçuradi, Y. Örnek, Çev.). Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
• Kant, I. (2009). Pratik aklın eleştirisi, (I. Kuçuradi, Ü. Gökberk, F. Akatlı, Çev.). Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
• Kant, I. (2010). Yaygın bir söz üstüne: ‘Teoride doğru olabilir ama pratikte işe yaramaz’ [Teori ve Pratik]. H. Çörekçioğlu, (Der. Çev.). Kant Felsefesinin Politik Evreni içinde (s. 17-56). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Kant, I. (2013). Ahlak metafiziğinin temellendirilmesi, (I. Kuçuradi, Çev.). Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu.
• Kant, I. (2014a). “‘Aydınlanma nedir?’ sorusuna yanıt”. N. Bozkurt, (Çev.). Seçilmiş Yazılar içinde (s. 313-325). Bursa: Sentez Yayıncılık.
• Kant, I. (2014b). “Sürekli (ebedi) barış üstüne felsefi bir deneme”. N. Bozkurt, (Çev.). Seçilmiş Yazılar içinde (s. 327-376). Bursa: Sentez Yayıncılık.
• Kant, I. (2015). Arı usun eleştirisi, (A. Yardımlı, Çev.). İstanbul: İdea Yayınları.
• Kersting, W. (2010). Politika, özgürlük, düzen: Kant’ın politika felsefesi. H. Çörekçioğlu (Der. Çev.). Kant Felsefesinin Politik Evreni içinde (s. 57-80). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Kuçuradi, I. (1988). Uludağ konuşmaları, Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
• Rawls, J. (2005). Kant’ın ahlak felsefesinin izlekleri. Cogito, 41-42, 241- 276.
• Satıcı, M. (2012). Kant’ın hukuk felsefesi ve çağdaş hukuk felsefesine etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
• Tepe, H. (2014). Günümüz sorunları karşısında Kant etiği çaresiz midir? Felsefi Düşün, 3, 157- 169.