The Other Woman by Doris Lessing as an Endeavor to Reach Universal Feminism and to Establish Subjective and Individual Integrity

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 12, 65 - 77, 22.10.2018

Abdulhalim Aydın

https://doi.org/10.20304/humanitas.423850

Öz

Feminist approach and the endeavor to reach
existential integrity are the two basic elements comprising Lessing’s
aesthetics. Her feminism is located beyond populist feminism as a fashion
trend. With a unique feminist approach, she emphasizes ‘the women rights’ with
a realistic attitude. Author’s search for subjective identity and individual
integrity is formed around establishing
existentialist identity structure. In most of her stories, the reader
witnesses the struggle of the individual- mostly women- to become ‘self’
despite the role imposed upon. This struggle can be summarized as establishing
and reestablishing of the character’s subjective, individual and sexual
identities by realization process. The subject of this study The Other Woman represents a similar
attitude. Starting with her mother’s death, the individualization process of
Rose – born in a patriarchal society and family- passes through absurdity
feeling, existence’s becoming meaninglessness, the depreciation of life,
self-alienation, paradoxical and inconsistent attitudes.

Anahtar Kelimeler

Doris Lessing, The Other Woman, feminism, existentialism, individualization

Öznel ve Bireysel Bütünlüğü Yakalama ve Evrensel Feminizme Ulaşma Çabası Olarak Doris Lessing’in Öteki Kadın Adlı Öyküsü

Öz

Lessing’in
sanat estetiğini oluşturan öğelerin başında feminist bir tutum ile varoluşsal
bütünlüğü yakalama çabası gelir. Ancak onun feminizmi, moda bir hareket olarak
popülist feminizmin ötesinde konumlanır. Deyim yerindeyse, kendine özgü bir
feminist tutum belirlemiş olan yazar, sahici bir yaklaşımla “kadın hakları
savunuculuğu”nu ön plana çıkarır. Bu yüzden o, feministlerin tüm ısrarlarına
rağmen kendini feminist olarak nitelendirmez. Yazarın öznel benlik ve bireysel
bütünlük arayışı ise, varoluşsal kimlik
oluşturma gibi bir referans çerçevesi etrafında kümelenir. Çoğu öyküsünde
bireyin, ama çoğunlukla da kadının dayatılmış model rollerin dışına çıkarak kendilik mücadelesine yer verdiğini
görürüz. Bu mücadele öznel, bireysel ve cinsel kimliğinin bir şekilde farkına varan
kahramanlarının varoluşsal bütünlüğü inşa, yeniden kurma veya korumaları
şeklinde özetlenebilir. Bu tavır onları, bir yandan geleneksel normların dışına
taşırken, bir yandan da evrensele ulaştırır. Ele aldığımız Öteki Kadın adlı öyküde de yazarın benzer tutumuna tanık oluruz.
Ataerkil kuralların egemen olduğu bir ailede büyüyen Rose’un annesini
kaybetmesiyle başlayan bireyleşme süreci; absürt duygusu, varlığın
anlamsızlaşması, yaşamın değersizliği, kendine yabancılaşma, paradoksal ve
tutarsız tutumlar gibi aşamalardan geçer. Sonunda Rose’un nasıl varoluşsal
bütünlüğe doğru yol aldığını göstermeye çalışacağız.

Anahtar Kelimeler

: Doris Lessing, Öteki Kadın Öyküsü, Feminizm, Egzistansiyalizm

Kaynakça

• Camus, A. (1993). Düşüş, Çev: Yalçın Tura, İstanbul, Varlık Yay.
• Cruickshank, J. (1965). Albert Camus ve Başkaldırma Edebiyatı, Çev: Rasih Güran, İstanbul, de Yayınevi.
• Gündoğan, A. Osman, (1995). Albert Camus ve Başkaldırma Felsefesi, İstanbul, Birey Yayıncılık.
• Lessing, D. (2015). “Bir Erkek ve İki Kadın” in On Dokuz Numaralı Oda, Çev: Sinem Yazıcıoğlu, İstanbul, Can yay.
• Lessing, D. (2015). “Erkekler Arasında,” in On Dokuz Numaralı Oda, çev: Sinem Yazıcıoğlu, İstanbul, Can yay.
• Lessing, D. (2015). “Final Listesinden Eksilen Biri” in On Dokuz Numaralı Oda, çev: Sinem Yazıcıoğlu, İstanbul, Can yay.
• Lessing, D. (2015). “On Dokuz Numaralı Oda” in On Dokuz Numaralı Oda, çev: Sinem Yazıcıoğlu, İstanbul, Can yay.
• Lessing, D. (2015). “Öteki Kadın,” in On Dokuz Numaralı Oda, çev: Sinem Yazıcıoğlu, İstanbul, Can yay.
• Lessing, D. (2015). “Şarap” in On Dokuz Numaralı Oda, çev: Sinem Yazıcıoğlu, İstanbul, Can yay.
• Lessing, D. (2015). “Tanık” in On Dokuz Numaralı Oda, çev: Sinem Yazıcıoğlu, İstanbul, Can yay.
• Sartre, J. Paul, (1972). La Nausée, Paris, Gallimard,
• Sartre, J. Paul, (2016). Bulantı, Çev: Selahattin Hilav, İstanbul, Can Yay.
• Sartre, J. Paul, (2009). Varlık ve Hiçlik - Fenomenolojik Ontoloji Denemesi, İstanbul, İthaki Yay., Tercüme: Turhan Ilgaz - Gaye Çankaya Eksen.
• Singly, F. de, (2014). Des Manières de Penser le «Je» En Sociologie, in Kostani Ben Mohamed, Paris, Philippe Corcuff (eds.), “Penser la sociologie comme science et comme engagement social”, Université Moulay Ismaïl, série Actes de Colloque, Meknès.