Musique Médiatisée: Une Evaluation Sur La Massification De La Musique

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 12, 255 - 272, 22.10.2018

Uğur Zeynep Güven

https://doi.org/10.20304/humanitas.446099

Öz

Cet article propose une évaluation historique et critique sur la médiatisation de la musique, processus largement influencé et reconstitué par le modus operandi des nouvelles technologies de la communication. La musique massifiée d’abord par la radio, ensuite par la télévision et enfin par internet, exige aujourd’hui une écoute préparée au préalable et aboutit à une dégradation de la réception partout dans le monde. Cette recherche a pour but d’analyser les composants des stratégies de l’industrialisation de l’offre de la musique, supposées être illimitées, tout en étant cependant implicitement répétitives et manipulatrices. Les évaluations montrent qu’il y a une sorte d’uniformisation de la sphère musicale, due à une rationalisation de l’hégémonie de la culture populaire, renforcée par des technologies de la communication à travers l’entrelacement des critères artistiques qui autrefois servaient à distinguer les genres musicaux. La médiatisation musicale risque donc de créer une préférence musicale réduite et d’aboutir à la standardisation des goûts et des modes de vie.

Anahtar Kelimeler

massification de la musique, musique médiatisée, industrie culturelle, communication et musique

Mediated Music: An Evaluation on the MAassification of Music

Öz

This article proposes a historical and critical evaluation of the mediated music, which is highly influenced and reconstructed by the modus operandi of the new communication technologies. The representation of music, initially massified by the radio, then by the television and finally by the Internet, creates nowadays a prepared listening and generates a degraded musical reception in the world. This study aims to analyze the components of the strategies of the industrialization process of the musical offer, which is supposedly unlimited but implicitly repetitive and manipulative. The evaluations herein state that there happens to be a standardization of the musical sphere yielded by the rationalization process of popular culture’s hegemony strengthened by the new communication technologies, where the artistic criteria that used to distinguish the music genres have now been interweaved. The mediatization of music is therefore capable of creating a reduced musical preference and giving rise to the standardization of taste and ways of life.

Aracılandırılmış Müzik: Müziğin Kitleselleşmesi Üzerine Bir Değerlendirme

Öz

Bu çalışma, yeni iletişim teknolojilerinin işleyiş tarzının etkisi altında inşa edilen aracılandırılmış müzik kavramı üzerine tarihsel ve eleştirel bir değerlendirme sunmaktadır. Önce radyo, ardından televizyon ve son olarak internet aracılığıyla toplumsal düzlemde kitleselleşen müzik, günümüzde tüm dünyada önceden hazırlanmış ve paketlenmiş bir dinleme tecrübesi sunarak alımlamada bozunmaya sebep olmaktadır. Bu çerçevede bu çalışma, müziğin arzı bağlamında sınırsız gibi görünüp esasen tekrarcı ve manipülatif bir endüstrinin bileşenlerini analiz etmeyi hedeflemektedir. Değerlendirmeler, önceleri müzik türlerini ayırt etmeye yarayan estetik kriterlerin birbiri içinde eridiğine ve iletişim teknolojileriyle güçlenmiş tahakküm sahibi popüler kültürün rasyonelleştirici etkisi altında tek tipleşen bir müzik alanının ortaya çıktığına işaret etmektedir. Dolayısıyla aracılandırılmış müzik, dinleyici açısından indirgenmiş bir müzik tercihi yaratmaya muktedir olup, beğeni ve yaşam şekillerinin de tek tipleşmesine yol açmaktadır.

Anahtar Kelimeler

müziğin kitleselleşmesi, aracılandırılmış müzik, kültür endüstrisi, iletişim ve müzik

Kaynakça

• Adorno, T.W. (2002). Essays on Music. London: University Of California Press Ltd.
• Adorno, T. ve Horkheimer, M. (1994). La dialectique de la raison: fragments philosophiques. Paris: Gallimard.
• Attali, J. (2001). Bruits. France : Fayard.
• Beadle, J.J. (1993). Will pop eat itself ? London: Faber and Facer Ltd.
• Benjamin, W. (2004). Pasajlar. (A. Cemal, Çev.). İstanbul: YKY.
• Baudrillard, J. (1970). La sociéte de consommation. Paris: Denoël.
• Boisvert, D. (2013). Médiation de la Musique Classique : De la Scène à la Salle. Commposite, 16(2), 4-26.
• Bourdon, J. (2001). Genres televisuels et emprunts culturels. L’américanisation invisible des télévisions européennes. Réseaux, 3(107), 209-236.
• Chevassus, B.R. (2004). Müzikte Postmodernlik. (İ. Usmanbaş, Çev.). Istanbul : Pan Yayıncılık.
• Fisher, E. (1985). Sanatın Gerekliliği. (C. Çapan, Çev.). Ankara: Kuzey Yayınları.
• Frith, S. (2007). Taking Popular Music Seriously: Selected Essays. London: Ashgate Publishing.
• Frith, S. (2000). Popüler müziğin endüstrileşmesi. (T. İblağ, Çev.) J. Lull, (Ed.), Popüler Müzik ve İletişim içinde (s. 71-106), İstanbul: Çiviyazıları.
• Frith, S. (2002). Look! Hear! The Uneasy Relationship of Music and Television. Popular Music, 21(3), 277-290.
• Fukuyama, F. (1992). La fin de l’histoire et le dernier homme. Paris : Flammarion.
• Jameson, F. (1998). Kültürel Dönemeç. (K. İnal, Çev.). Ankara: Dost Kitapevi.
• Jameson, F. (1984). Postmodernism, or the cultural logic of late capitalism. NY: Routledge.
• Hirsch, P.M. (1969). The structure of the popular music industry. Ann Arbor, MI: Institute for Social Research.
• Letterier, S.A. (1999). Musique populaire et musique savante au XIXe siècle. Du ‘peuple’ au ‘public’. Revue d'histoire du XIXe siècle, Aspects de la production culturelle au 19e siècle. Erişim 26 Ağustos 2008.
• Lyotard, J.F. (1979). La condition postmodern. Paris : Minuit.
• Mimaroğlu, İ. (2006). Müzik Tarihi. İstanbul: Varlık Yayınları.
• Morin, E. (1975). L’esprit du temps. Paris : Grasset.
• Plekhanov, G. (1949). L’art et la vie sociale. Paris : Editions Sociales.
• Say, A. (2006). Müzik Tarihi. İstanbul: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
• Spotify Verileri (2017). Erişim 3 Şubat 2017, https://press.spotify.com/us/about/
• Straw, W. (1993). Popular Music and Postmodernism in the 1980s. S. Frith ve A. Goodwin (Eds.), Sound & Vision: The Music Video Reader içinde (s. 3-25), London: Routledge.
• TÜİK Hanehalkı Bilişim Teknolojileri Kullanım Verisi (2017). Erişim 6 Mart 2017, http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=24862
• TÜİK Kültür Harcamaları Verisi (2017). Erişim 6 Mart 2017, http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=24693
• Wallerstein, I. ve Hopkins, T. (1999). Geçiş Çağı. (İ. Soy, Çev.). İstanbul : Avesta Yayınları.
• Wangermée, R. (1970). La profession de musicien, Une Enquête de Jacquline de Clercq, International Review of Music Aesthetics and Sociology, 1(2), 210-225.