Silencing and Voice in Philip Pullman’s Northern Lights

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 15, 16 - 28, 17.03.2020

Mürüvvet Mira Pınar Dolaykaya

https://doi.org/10.20304/humanitas.619662

Öz

Children’s literature can be argued to expose its child readers and characters to certain norms because of its conventionally didactic quality, reverberation of adults’ nostalgic feelings, and tendency to create an image of the ideal child. This, however, creates a hierarchy between childhood and adulthood, rendering the child silent and passive both outside and inside the text. Published in 1995, Philip Pullman’s Northern Lights destabilizes the hierarchy between adulthood and childhood, restructures archetypal renditions, and gives voice to the child that has been supressed in various ways in didactic children’s books. In this respect, this paper aims to analyse how such issues as silencing, voice, ideal child are employed in Pullman’s novel. It explores modern children’s fantasy as a fruitful ground not only for problematizing the hierarchies between binaries such as adult/child, adulthood/childhood, and maturity/immaturity but also for providing children with the voice and individuality they were deprived of in earlier examples of children’s literature.

Anahtar Kelimeler

Children's Literature, Fantasy Literature, Philip Pullman, Northern Lights, silencing

Philip Pullman’ın Northern Lights’ında Sessizleştirme ve Ses

Öz

Çocuk edebiyatının geleneksel anlamda öğretici bir nitelik taşıdığı, yetişkinlerin nostaljik bakış açılarını yansıttığı ve ideal bir çocuk imgesi yaratığı göz önüne alındığında, çocuk karaktere ve çocuk okuyucusuna belirli normlar empoze ettiği söylenebilir. Lakin bu durum çocuk ve yetişkin arasında bir hiyerarşi ortaya koymakla birlikte çocuğu sessiz ve pasif kılar. Philip Pullman’ın 1995 yılında yayınlanan Northern Lights isimli romanı çocuk ve yetişkin arasındaki bu tarz bir güç ilişkisinin sorgulandığı, arketiplerin yeniden anlamlandırıldığı ve geleneksel anlamda öğretici nitelik taşıyan çocuk kitaplarında çeşitli biçimlerde bastırılan çocuğa sesinin geri verildiği radikal bir metin olarak değerlendirilebilir. Bu bakımdan bu çalışma sessizleştirme, ses, ideal çocuk gibi meselelerin Pullman’ın Northern Lights isimli romanında nasıl ele alındığını analiz etmeyi amaçlamaktadır. Modern fantezi çocuk edebiyatını yetişkin/çocuk, yetişkinlik/çocukluk, olgun olma/olgun olmama gibi kavramlar arasındaki hiyerarşileri sorgulamaya ve önceki dönemlerin çocuk kitaplarında çocuk karakterlerin mahrum bırakıldığı ses ve bireyselliği onlara geri vermeye elverişli bir alan olarak incelemektedir.

Anahtar Kelimeler

Çocuk Edebiyatı, Fantezi Edebiyatı, Philip Pullman, Northern Lights, sessizleştirme

Kaynakça

• Brittain, E. (2003). The larger project within fantasy literature: the Lewis/Pullman divide. English in Education, 37 (1), 48-58.
• Colas, S. (2005). Telling true stories, or the immanent ethics of material spirit (and spiritual matter) in Philip Pullman’s his dark materials. Discourse, 27 (1), 34-66.
• Hunt, P. & Millicent L. (2003). Alternative worlds in fantasy fiction. New York and London: Continuum.
• Mendlesohn, F. (2012). Thematic criticism. In The cambridge companion to fantasy literature (pp. 125-33). Cambridge: Cambridge UP.
• Newby, M. (1998). The god beyond god in fiction for young people. International Journal of Children’s Spirituality, 3 (1), 69-74.
• Pullman, P. (1998). Northern lights. London: Scholastic.
• Rose, J. (1984). The case of peter pan, or the impossibility of children’s fiction. London: The Macmillan Press.
• Rustin, M. & Rustin, M. (2003). Where is home? an essay on Philip Pullman’s Northern Lights. Journal of Child Psychotherapy, 29 (1), 93-105.
• Senior, W.A. (2012). Quest fantasies. In The cambridge companion to fantasy literature (pp. 190-99). Cambridge: Cambridge UP.
• Thacker, D. C. & Webb, J. (2002). Introducing children’s literature: from romanticism to postmodernism. London and New York: Routledge.